Wspólna wizyta liderów Wspólnoty Anglikańskiej w Wiecznym Mieście może stać się szansą na pojednanie pomiędzy poszczególnymi Kościołami lokalnymi. Abp Sir David Moxon, dyrektor Ośrodka Anglikańskiego w Rzymie, w rozmowie z portalem Vatican Insider mówi, że może ona pomóc „budować głębsze więzi” między przywódcami Kościoła, który de facto balansuje na krawędzi schizmy z powodu różnicy zdań na temat homoseksualizmu. Liberalni anglikanie na Zachodzie są za tym, by wyświęcać biskupów homoseksualistów oraz za małżeństwami osób tej samej płci. Natomiast bardziej konserwatywne Kościoły anglikańskie w Afryce i Azji zdecydowanie sprzeciwiają się takim ruchom.
Christopher Lamb: Abp Justin Welby przyjeżdża do Rzymu. Towarzyszyć mu będzie 16 prymasów Wspólnoty Anglikańskiej. Jakie znaczenie ma to spotkanie?
David Moxon: Bardzo istotne, ponieważ takie wydarzenie nigdy wcześniej nie miało miejsca. Prymasi przyjeżdżają do Rzymu z kilku powodów. Najpierw by świętować z arcybiskupem 50. rocznicę obecności Centrum Anglikańskiego w Rzymie.
Ale będą też świadkami czegoś zupełnie nowego. Oto 16 biskupów rzymskokatolickich i 16 anglikańskich posługujących w tych samych regionach na całym świecie – powołanych przez Międzynarodową Komisję Anglikańsko-Rzymskokatolicką ds. Jedności i Misji (IARCCUM) – otrzyma upoważnienia do współpracy w prowadzeniu misji.
Wizyta prymasów Kościołów anglikańskich ma również upamiętniać 50. rocznicę pierwszej oficjalnej wizyty arcybiskupa Canterbury, Michaela Ramseya, u papieża – Pawła VI oraz 50. rocznicę utworzenia Międzynarodowej Komisji Anglikańsko-Katolickiej (Arcic), a tym samym zapoczątkowania naszego oficjalnego dialogu teologicznego.
Biorąc pod uwagę podziały we Wspólnocie Anglikańskiej, czy przyjęcie prymasów w Rzymie jest dla papieża formą wspierania jedności wśród anglikanów?
Wizyta prymasów nie odbywa się z tego powodu, ale z powodów podanych powyżej. Jednak efekt takiej wizyty niewątpliwie pomoże budować głębsze więzy miłości między tymi, którzy tu przybędą, a naszymi katolickimi gospodarzami.
Papież inspiruje jako międzynarodowy chrześcijański przywódca, który podkreśla ideę jedności dla Kościoła i dla świata. To z pewnością pozostawi głębokie wrażenie na wszystkich, którzy przybędą. Jeśli skorzysta na tym jedność anglikanów, to tym lepiej.
Zarówno papież Franciszek jak i abp Welby są pozytywnie nastawieni do ekumenizmu, ale istnieją duże przeszkody wokół kwestii święceń kobiet oraz homoseksualizmu. Jak do nich podchodzą?
Te dwa tematy są kwestiami doktryny i praktyki kościelnej, a więc mieszczą się w pracach organów urzędowych, które pracują nad podobieństwami i różnicami doktrynalnymi, a nie wyłącznie w zakresie działań obu przywódców. Znaną i oficjalną przeszkodą z rzymskokatolickiego punktu widzenia jest wyświęcanie kobiet w wielu częściach Wspólnoty Anglikańskiej.
Podejście Wspólnoty Anglikańskiej do homoseksualizmu nie zostało oficjalnie określone przez żadną ze stron jako przeszkoda, bo stanowisko Wspólnoty Anglikańskiej jako całości, wyrażane przez jej oficjalne międzynarodowe gremia, nie uległo zmianie.
W rzeczywistości, znacznie więcej nas łączy niż dzieli we współpracy ekumenicznej i dążeniu do pełnej organicznej jedności. Zgadzamy się w wielu kwestiach dotyczących podstawowej doktryny i realnie współpracujemy w wielu częściach świata w walce z handlem ludźmi i współczesnym niewolnictwem, w zakresie strategicznych odpowiedzi na ubóstwo, zmiany klimatu oraz niedolę uchodźców. Po obu stronach jesteśmy w pełni zaangażowani w służbę Królestwa Bożego, działając razem, gdzie tylko to możliwe.
Przyszłość ekumenizmu to dziś może raczej wspólne projekty dotyczące działań społecznych niż osiągnięcie porozumienia doktrynalnego?
Przyszłość pracy ekumenicznej leży w obu tych obszarach jednakowo. Działamy na rzecz kolejnych dobrych porozumień doktrynalnych, by zbudować między nami silniejszy pomost. Ale potrzebujemy też coraz więcej projektów ekumenicznych działań społecznych, abyśmy mogli się wzajemnie zbliżyć dla dobra sprawiedliwości: małymi krokami dzieje się i jedno i drugie.
Ośrodek Anglikański obchodzi obecnie swoje 50-lecie. Jakie są jego główne osiągnięcia?
Pięć obszarów działań naszego Ośrodka Anglikańskiego w Rzymie sprawia, że dążenie do głębszej komunii nabiera większego sensu, a po części już się nią cieszymy. Są to: obecność przedstawicieli naszej wspólnoty kościelnej w Rzymie, wspólne rozmowy, praktyki religijne, gościnność i edukacja; wymiana darów; inicjowanie i wspieranie wspólnej misji; dzielenie się nowymi pomysłami i sprawdzonymi praktycznymi rozwiązaniami oraz ułatwianie współpracy.
Regularnie kontaktujemy się ze Wspólnotą Anglikańską, szczególnie z prymasami i innymi zwierzchnikami, by opowiedzieć o tym, co robimy w celu promowania jedności chrześcijan w podzielonym świecie. Budujemy także skuteczne struktury organizacyjne, by wspólnie działać w takich dziedzinach jak handel ludźmi, współczesne niewolnictwo, pomoc uchodźcom, kryzysy wynikające ze zmiany klimatu oraz ubóstwo.
Jesteśmy jednocześnie centralnym punktem kontaktu dla urzędów Watykanu, zwłaszcza Papieskiej Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan.
Christopher Lamb
Tekst opublikowany w serwisie Vatican Insider
Tłumaczenie: Aleteia.
Dziś świętujemy...