„Ubóstwo abstrakcyjne nie porusza naszego sumienia, chociaż może nas skłonić do myślenia, ubolewania. Ale kiedy widzimy ubóstwo w ciele mężczyzny, kobiety lub dziecka – wówczas czujemy się osobiście wezwani do odpowiedzi.
Stąd nasz nawyk uciekania, nawyk uciekania od potrzebujących, nie zbliżania się lub fałszowania realiów osób potrzebujących, odpowiadając na ich potrzeby zgodnie z aktualną modą.
To sprawia że oddalamy się od tej sytuacji. Kiedy spotykam biednego, nie ma między nami żadnego dystansu.
Jaka jest moja reakcja w tych przypadkach? Czy kieruję wzrok gdzie indziej, czy mijam go obojętnie? A może zatrzymuję się, żeby porozmawiać i jestem zainteresowany jego stanem? Jeśli tak czynisz, nie zabraknie ludzi mówiących: „to jakiś wariat, rozmawia z biedakiem”. Czy szukam możliwości zaakceptowania w jakiś sposób tej osoby, czy też staram się jak najszybciej od niej uwolnić?
Poprzez nakarmienie głodnych i napojenie spragnionych realizuje się nasza relacja z Bogiem”
– mówił papież Franciszek podczas audiencji generalnej w środę, 19 października.
Dziś świętujemy...