W 2006 roku irlandzki robotnik odkrył niezwykłe znalezisko, wybierając koparką torf z torfowiska w Fadden More.
Z ziemi wystawał starożytny rękopis, w cudowny sposób nieuszkodzony po ponad tysiącu lat. Szybko powiadomiono archeologów, którzy ostrożnie wydobyli manuskrypt i od razu zaczęli go badać i składać jego elementy w jedną całość.
Starszy konserwator John Gillis stwierdził: „Nigdy wcześniej nie mieliśmy do czynieniaz rękopisem wydobytym z bagien” i dodał, że to cud, że przetrwał on tyle lat w takim środowisku.
Potrzeba było ponad czterech lat prac konserwatorskich, aby odkryć liczne skarby ukryte wewnątrz tego rękopisu.
Według Muzeum Narodowego Irlandii „Psałterz z Faddan More składa się z 60 arkuszy pergaminu, które są podzielone na pięć libr. Tekst oparty jest na Psałterzu Gallikańskim, wersji łacińskiego psałterza opracowanego przez św. Hieronima pod koniec IV wieku. Tekst jest napisany atramentem żelazowo-galusowym, a czerwone i żółte pigmenty są użyte do dekoracji. Zawiera standardowe 150 psalmów. Pierwsza litera każdego psalmu napisana jest kapitałą, a pierwsze słowa psalmów 1., 51. i 101. są zdobione – jest to konwencja stosowana również w innych irlandzkich psałterzach”. Psałterz został datowany na mniej więcej rok 800 i jest jednym z najstarszych dokumentów kościelnych znalezionych się w Irlandii.
Gdy znaleziono rękopis, był otwarty na psalmie 83, co niektórzy odczytywali jako proroctwo dotyczące zniszczenia Izraela. Jednak dr Patrick Wallace wskazał, że numeracja Psałterza była zgodna z Septuagintą i nieco różni się od naszego współczesnego systemu numeracji psalmów. Powiedział, że to, co znaleziono było “częścią wersu 7 psalmu 83 w starym łacińskim tłumaczeniu Biblii [Wulgaty], która była wersją używaną w średniowieczu.” Psalm 83 (84*) brzmi:
1 Kierownikowi chóru. Na wzór z Gat. Synów Koracha. Psalm. 2 Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów! 3 Dusza moja pragnie i tęskni do przedsieni Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego.4 Nawet wróbel dom sobie znajduje i jaskółka gniazdo. gdzie złoży swe pisklęta: przy Twoich ołtarzach, Panie Zastępów, mój Królu i mój Boże! 5 Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają. 6 Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, którzy zachowują ufność w swym sercu. 7 Przechodząc doliną Baka, przemieniają ją w źródło, a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje. 8 Z mocy w moc wzrastać będą: Boga [nad bogami] ujrzą na Syjonie. 9 Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę; nakłoń ucha, Boże Jakuba! 10 Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego Pomazańca! 11 Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników. 12 Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie. 13 Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!
Najbardziej znaczącym znaleziskiem była oryginalna skórzana okładka ochraniająca Psałterz. Znaleziono ją nieuszkodzoną i to dzięki niej możliwe okazało się spojrzenie na początki irlandzkiego kościoła. Wnętrze skórzanej okładki „jest wyłożone papirusem, materiałem piśmiennym wytwarzanym z trzciny uprawianej we wschodniej części Morza Śródziemnego, zwłaszcza słynął z niego Egipt. Papirus został prawdopodobnie umieszczony wewnątrz okładki jaki materiał usztywniający”.
Niektórzy badacze uważają, że „odkrycie egipskiego papirusu stanowi pierwszy konkretny związek między wczesnym chrześcijaństwem w Irlandii i bliskowschodnim Kościołem koptyjskim“.
Dwie stronice Psałterza są obecnie na wystawie w Muzeum Narodowym Irlandii, ale ponieważ są bardzo wrażliwe na światło, mogą być wystawiane nie dłużej niż przez trzy miesiące. Psałterz jest uważany za jedno z najwspanialszych znalezisk w Irlandii od czasu znalezienia kielicha z Ardagh.
Tekst opublikowany w angielskiej edycji portalu Aleteia
*Za „Biblią Tysiąclecia”, Wydawnictwo Pallotinum, Poznań-Warszawa 1980
Dziś świętujemy...