Obchodziliśmy wczoraj Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Na tę okoliczność przedstawiamy ścieżkę dźwiękową skomponowaną przez Johna Williamsa do filmu Lista Schindlera.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
A Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce.
Tobie się biedny poleca, Tyś opiekunem sieroty!
Skrusz ramię występnego i złego:
pomścij jego nieprawość, by już go nie było.
Pan jest królem na wieki wieków,
z Jego ziemi zniknęli poganie.
Panie, usłyszałeś pragnienie pokornych,
umocniłeś ich serca, nakłoniłeś ucha, aby strzec praw sieroty i uciśnionego
i aby człowiek [powstały] z ziemi nie siał już postrachu. (Ps 10,14-18)
Lista Schindlera to film z 1993 w reżyserii Stevena Spielberga, nakręcony z udziałem Liama Neesona, Ben Kingsley i Ralpha Fiennesa, podejmujący temat Holokaustu. Film został nakręcony na podstawie książki Thomasa Keneally’ego, opisującej prawdziwą historię Oskara Schindlera, niemieckiego przedsiębiorcę, który w 1938 roku wstąpił do partii NSDAP, poszukując zysków na terenach zajętych przez wojsko. Kiedy Żydzi zostali zamknięci w krakowskim getcie, Schindler umówił się z nadzorcą na przypisanie kilkuset Żydów do pracy w jego fabryce wyrobów kuchennych. Początkowo wydaje się, że ich wykorzystuje, jednak w rzeczywistości – ocala ich.
W obliczu ogromnych prześladowań, okazuje się, że jego inicjatywa staje się prawdziwą misją, wykupieniem życia prawie tysiąca dwustu Żydów, którzy w innej sytuacji zginęliby w obozie Auschwitz.
Film został nakręcony jako dzieło sztuki i dokument. Robi on ogromne wrażenie na widzach, pozostawiając ślad w myślach i w sercu. Reżyser nakręcił go w czerni i bieli zainspirowany filmami dokumentalnymi z tamtych czasów. Gdy porusza tematu Auschwitz, chcąc podsumować całe dzieło, reżyser po prostu pokazuje wielki komin, który wszystko tłumaczy.
W filmie została zastosowana pewien efekt kinowy, gdy widzimy dziewczynkę, której udaje się uciec z masakry w getcie, a potem oglądamy ją martwą, rozpoznając jej ciało po czerwonym płaszczyku, jedynym elemencie kolorystycznym w czarno białym ujęciu.
Zespół Cecilia
