Czy możemy angażować dziecko w domowe obowiązki?

Czy dziecko może pomagać w domu?

Może.

Można by na tym skończyć ten tekst i przejść do wręczania mopa i ścierki dzieciakom. Jednak aby wykształcić w dziecku nawyk sprzątania i zminimalizować jego narzekania, warto to zrobić z głową. To co zmotywuje dziecko do wykonywania prac domowych, to możliwość odnoszenia małych, domowych sukcesów. Oznacza to, że obowiązki domowe musimy dobierać tak, aby dziecko było w stanie im sprostać.

Jak to zrobić? Poniżej prosta instrukcja:

• 2-3 latek:
  • odkładanie zabawek i książek do pudełka,
  • wkładanie ubrań do kosza na pranie,
  • wyrzucanie śmieci do kosza,
  • noszenie lekkich przedmiotów,
  • składanie ściereczek, skarpetek itp.
• 4-5 latek:
  • karmienie zwierząt domowych,
  • wytarcie rozlanych napojów,
  • ścielenie łóżka,
  • podlewanie domowych roślin,
  • przygotowanie przekąsek,
  • posprzątanie stołu, układanie naczyń.
• 6-7 latek:
  • zbieranie śmieci,
  • zamiatanie podłóg,
  • opróżnianie zmywarki,
  • pielenie ogródka,
  • obieranie ziemniaków,
  • grabienie liści,
  • zrobienie sałatki.
• 8-9 latek:
  • wkładanie naczyń do zmywarki,
  • wstawienie, rozwieszenie i składanie prania,
  • rozpakowanie zakupów,
  • odkurzenie mebli,
  • zrobienie jajecznicy, pieczenie ciasteczek,
  • wyprowadzenie psa.
• 10-11 latek:
  • odkurzanie dywanów,
  • sprzątanie łazienki,
  • czyszczenie blatów,
  • koszenie trawnika,
  • przyszywanie guzików,
  • wynoszenie śmieci.
• 12-latek:
  • mycie podłóg,
  • wymiana żarówki,
  • mycie samochodu,
  • zrobienie zakupów,
  • przygotowanie obiadu,
  • proste naprawy domowe,
  • prasowanie,
  • doglądanie młodszego rodzeństwa.

Dzieci w wieku 10-11 lat mogą mieć już swoje własne, stałe obowiązki domowe, z których będą się wywiązywać bez przypominania o nich przez rodziców. Poza tym, w tym wieku dziecko powinno już samodzielnie dbać o swój pokój i swoje rzeczy – odkładać je na miejsce, sprzątać, czyścić itp. 10-latek powinien już też znać daty świąt rodzinnych i pamiętać o kupnie prezentu dla babci bez przypominania o jej imieninach. W tym wieku dzieci powinny już być punktualne, pamiętać o ważnych dla nich terminach. Czwartoklasista zna już okolice swojego domu i szkoły, wie, gdzie jest apteka, poczta, dworzec itp., a także umie się posługiwać internetem – np. sprawdzi tam rozkład jazdy tramwajów.

Czytaj także:
5 sposobów, jak nauczyć dziecko modlitwy

Od jakiegoś czasu, dzięki programom o Super Nianiach, popularne są tablice z listami rodzinnych obowiązków, na których wypisujemy, że tata myje samochód, mama pieli grządki a brat z siostrą wynoszą śmieci. Za dziecięce sukcesy w dziedzinie kosza na śmieci przyznawane są gwiazdki, kropki, słoneczka, czy co tam sobie wymyślimy.

Przyznam, że moi rodzice nigdy takiej tablicy nie mieli, program Super Niania został wyemitowany już w czasach mojej matury, więc nie było jak wprowadzać wielu świetnych pomysłów, ale i tak jakimś cudem opanowałam trudną sztukę mycia brytfanki.

Osobiście chciałabym zachęcić wszystkich do niewdrażania metod tablicowych (które mi kojarzą się ze światem korporacji), tylko do szczerej rozmowy z dzieckiem na temat tego, co już potrafi zrobić i dlaczego śmieci jednak trzeba wynosić i niestety, po wyrzuceniu worka ze śmietnika nie rozlegną się fanfary i wiwaty na podziękowanie.

Może zabrzmi to okrutnie, ale dbanie o miejsce do życia jest obowiązkiem nas wszystkich. Choć oczywiście, nie możemy przy tym popadać w paranoję i nie zapominajmy pochwalić naszego kilkulatka za super poskładane skarpetki. Na pewno będzie z siebie dumny.

Czytaj także:
Tylko Ty, Twoje dziecko i Wasze rytuały. To bardzo ważne!