Nasze mieszkanie było zbyt ciasne, a ja cierpiałam na chroniczny brak wolnego czasu.
Pomysł, aby zamiast wymyślać skomplikowane systemy przechowywania rzeczy, pozbyć się ich nabywania, wydał mi się kuszący i rewolucyjny w swej prostocie. Nie byłam gotowa na radykalne zmiany, dlatego postanowiłam wprowadzać je po trochu – pisze Anna Mularczyk-Meyer w książce „Minimalizm po polsku, czyli jak uczynić życie prostszym”. Przyjrzyjmy się zatem, jakie rozwiązania przyjęła tłumaczka, mieszkająca na stałe w Krakowie.
Uszczęśliwianie krewnych
Czystki w szafie robiłam już wcześniej, ale porządkowe tajfuny miały wówczas na celu stworzenie przestrzeni na nowe nabytki – pisze autorka. Postawiła sobie za cel wypracowanie osobistej kompozycji i to znacznie ułatwiło sprawę. Jak się okazuje, wielkie było zdziwienie bliskich na to nagłe obdarowywanie, ale pomogło to autorce złagodzić poczucie straty i wyrzutów sumienia za to, że przez kilka lat źle zarządzała finansami. Ucieszeni krewni i uporządkowana szafa, to był jednak dopiero początek.
Czytaj także:
5 wskazówek, które pomogą ci posprzątać garderobę
Nowy regał czy rozstajemy się?
Wyjście do księgarni, targi książki, imieniny czy urodziny to doskonałe okazje, aby powiększyć swoje książkowe stany posiadania. Regały w Twoim mieszkaniu zapełniają się więc książkami, które teraz czytasz, które pragniesz przeczytać i tych, do których bardzo chcesz zajrzeć, ale nigdy tego niż zrobisz. Przychodzi taki moment, w którym znalezienie wybranej książki graniczy z cudem, zaczynasz więc myśleć, jak autorka, o katalogowaniu, ale nie masz na to czasu. W końcu podejmujesz decyzję, że trzeba się rozstać z częścią Twojej biblioteki.
Czytaj także:
Domowa biblioteka. 10 inspirujących pomysłów
Chroniczny brak wolnego czasu
Zredukowanie stanu posiadania ubrań i książek, kontrolowanie wydatków poprzez skupienie się na tym, czego naprawdę potrzebujesz, przyniosło pewne wytchnienie, jednak nie wystarczyło, by przybyło czasu. Autorka chciała dbać o zdrowie i urodę. Postanowiła przestrzegać stałych pór posiłków, regularnie ćwiczyć i więcej spać.
Poprawiło się, jednak wciąż czuła, że za dużo czasu poświęca pracy. Upewniła ją w tym nagła choroba i przedwczesna śmierć jej dentysty, który większość swojego czasu spędzał w gabinecie w przyziemiu, mieszkając w urokliwej dzielnicy Krakowa. Nie mogła przestać myśleć o tym, że gdyby zachował równowagę między życiem prywatnym, a zawodowym może by nie zachorował albo miałby szansę na wyzdrowienie.
Czytaj także:
Bez przesady! Umiar prostą drogą do szczęścia
Wyzwania zawodowe
Miałam wrażenie, że moje życie sprowadza się do pracy i nieustannego nadrabiania zaległych spraw w krótkich wolnych terminach. Zaczęłam zadawać sobie pytanie, kiedy będę mogła cieszyć się towarzystwem bliskich i pięknem świata. Pomyślałam, że skoro oduczyłam się szastania pieniędzmi, a skromniejsze życie już mnie nie przeraża, to mogę zrezygnować z etatu i samodzielnie decydować o tym, kiedy i gdzie pracuję – pisze Mularczyk-Meyer.
Zrezygnowała z etatu kierując się w stronę swojego drugiego zawodu i pracy na zlecenie m.in. jako przewodnik w Krakowie. Po drugim roku samodzielności popadłam w nadmiar niematerialny – dzieli się autorka, ale niedługo potem dodaje – czas nie jest z gumy. Jeśli chce się mieć go więcej, trzeba lepiej nim gospodarować, a co za tym idzie – nauczyć się mówić „nie”.
Czytaj także:
Praca to nie wszystko. Dopiero kiedy to zrozumiałam, zaczęłam żyć
Bliscy i ja
Dziś nie biorę na siebie więcej, niż mogę udźwignąć. Wiem, że niekiedy trzeba odrzucić zlecenie, przeboleć mniejszy zarobek, zwłaszcza, gdy potrzebują mnie najbliżsi. Nie zrezygnuję już ze snu ani odpoczynku – pisze w książce Mularczyk-Meyer. Wie, że konieczne są oszczędność i perspektywiczne myślenie. Wie, że jeśli podczas pracy będzie się rozpraszała, sprawdzała swój profil w serwisie społecznościowym czy przeglądała ulubione strony, to praca zajmie jej więcej czasu.
Czytaj także:
Chcesz lepiej rozumieć bliskich? Zostań żyrafą!
Straty
Autorka spotyka się czasem z opinią, że freelancer nie wychodzi z pracy. Miała takie wrażenie, gdy się nie pilnowała. Teraz potrafi już przekonać samą siebie do sprawnego uwinięcia się ze zleceniami i zyskuje dzięki temu czas. Zapytana o to, co ją omija powie, że stresy, zadłużenie, pośpiech, ślizganie się po powierzchni zdarzeń i bezrefleksyjna konsumpcja. Dziś cieszy się życiem i obecnością bliskich. I nie czuje żalu za tym, co utraciła.
Czytaj także:
Gdy coś w życiu tracisz… To może być błogosławieństwo
Ku inspiracji
Mahatma Gandhi powiedział: „Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie”. Pamiętaj, że mikrozmiany przełożą się na dużą zmianę, zauważalną również w makroskali.
Czytaj także:
Britt Nicole wzywa nas do “stawania się zmianą”
Więcej inspiracji znajdziecie na blogu Anna Mularczyk-Meyer.
Dziś świętujemy...