Bliźniacy i bolesna przyszłość
22 sierpnia 1965 r. w rodzinie Reimerów zapanowała wielka radość – tego dnia urodzili się jednojajowi bliźniacy Bruce i Brian, dwaj piękni i identyczni chłopcy. Jak wszystkie dzidziusie przychodzące na ten świat wyglądali tak bardzo niewinnie, zupełnie nieświadomi przygód, radości i bólów, którym przyjdzie im stawić czoła!
Nikt w tamtym momencie nie mógł przewidzieć bolesnej i okrutnej przyszłości, jaka czekała dwóch noworodków z Winnipeg w Kanadzie.
Życie dwóch braci zrujnuje groteskowy błąd chirurgiczny, taki, jaki pojawić się może jedynie w najgorszych przypadkach medycznego zaniedbania, albo w trakcie niszczycielskiej operacji przeprowadzonej przez szalonego lekarza, żywiej zainteresowanego realizacją swych naukowych mrzonek niż dobrem pacjentów. Tym lekarzem był nowozelandzki psycholog i seksuolog John William Money.
Czytaj także:
Gdy Twój lekarz stawia diagnozę zwraca uwagę tylko na objawy, czy na płeć?
Tragiczny błąd lekarza
Około siedmiu miesięcy po urodzinach u bliźniaków zdiagnozowano stulejkę. Problem ten miała rozwiązać niewielka i prosta operacja. Jednak to, co miało być zwykłym zabiegiem obrzezania, przerodziło się w tragedię po tym, jak z powodu medycznego błędu lub złego funkcjonowania noża chirurgicznego organ płciowy Bruce’a uległ nieodwracalnemu w skutkach spaleniu. W ten sposób penis małego chłopca został na zawsze pozbawiony funkcjonalności, a Bruce wstąpił na swoją bolesną życiową kalwarię.
Szukanie ratunku
Zrozpaczeni sytuacją Bruce’a rodzice natknęli się na twórcę tzw. teorii gender, dr. Johna Williama Moneya (rzeczywiście, jego angielskie nazwisko oznacza „Pieniądze”). W lutym 1967 r. zobaczyli tego lekarza w telewizji. Psycholog zachowywał się niczym gwiazda, przedstawiał siebie samego jako pioniera w dziedzinie zmiany płci i jako jednego z pierwszych, którzy definiowali różnicę między „płcią kulturową” a „płcią biologiczną”. Dr Money twierdził, prezentując swe twierdzenia w aurze naukowego rygoru, że kultura i wychowanie mogą odcisnąć na jednostce wzorzec odmienny od tego, który zaplanowała natura.
Innymi słowy: podczas gdy natura określa tak zwaną płeć biologiczną, to sam zainteresowany decyduje o swojej płci kulturowej, którą może „tworzyć”, abstrahując od genetycznego bagażu swej seksualności, poprzez zabiegi chirurgiczne, terapie hormonalne i, przede wszystkim, reedukację socjo-kulturową „konsolidującą” wybraną „płeć”.
Money najpierw zajmował się osobami obupłciowymi, a następnie wypróbowywał swe teorie, realizując operacje chirurgicznej zmiany płci. Stał się specjalistą numer jeden w zakresie „rekonfiguracji płciowej” i otworzył pierwszą na świecie klinikę specjalizującą się w tego typu zabiegach.
Czytaj także:
Antykoncepcja hormonalna. To dopiero rosyjska ruletka
Od dziś Brenda, nie Bruce
Przerażeni perspektywą przyszłości Bruce’a i pod wrażeniem pewności siebie, z jaką dr Money przedstawiał własne teorie, rodzice okaleczonego dziecka zdecydowali się odszukać lekarza i powierzyć jego „doświadczeniu” los swoich bliźniaków.
Potrzeba pomocy przepełniająca serca małżeństwa Rona i Janet zbiegła się z potrzebą nowych doświadczeń i zawodowej realizacji dr. Moneya, który nie przepuścił tak wspaniałej okazji, aby wcielić w życie swe teorie, używając do tego celu biednego Bruce’a.
Money zaproponował „rekonfigurację płci” i rozpoczął „pracę” nad dzieckiem (dwulatkiem!). Najpierw zmienił imię Bruce’a na Brendę. Następnie rozpoczął kurację hormonalną. W końcu narzucił Bruce’owi/Brendzie dziewczęcy styl życia – dziewczęce ubrania, zabawki i zachowania.
W lipcu 1967 r. Bruce został poddany operacji – dr Money chirurgicznie utworzył chłopcu prymitywną waginę. W ten oto sposób ciało małego Bruce’a (dwulatka!) zostało zmienione w ciało kobiece.
Lekarz zdecydował także, że raz w roku będzie spotykał się z bliźniakami, aby monitorować postęp swego eksperymentu. Wiele lat później sam Bruce tak to ocenił: „To było takie pranie mózgów” („Bruce, Brenda e David”, wydanie włoskie, Ed. San Paolo, 2014).
Świat wiwatuje, podczas gdy Bruce w samotności przeżywa swój dramat
W 1972 r. w książce zatytułowanej „Man & Woman, Boy & Girl” dr Money z dumą i poczuciem triumfu przedstawił wyniki swych eksperymentów na ludziach: zdołał „pomyślnie” utworzyć kobiecą tożsamość w dziecku, które urodziło się jako osobnik płci męskiej. W ten sposób Money dostarczał „ostatecznego” dowodu na to, iż „jednostka nie rodzi się mężczyzną czy kobietą – ale staje się” (str. 95*).
Jego badania i eksperymenty przyciągały uwagę i aplauz świata akademickiego oraz niespecjalistycznej prasy: świat podziwiał „sensacyjne odkrycia” dr. Moneya; liczne postępowe kręgi, takie jak ruchy feministyczne i środowiska homoseksualne uwierzyły, że znaleziono naukową podstawę dla ich „walk o uwolnienie od tradycyjnego schematu mężczyzny i kobiety” ustanowionego przez naturę.
Jednak za tym pozornym sukcesem krył się dramat przeżywany przez Bruce’a/Brendę, który zaprzeczał głoszonym przez dr Moneya zwycięstwom. Brenda zachowywała się jak chłopiec. Czuła się źle w dziewczęcych ubraniach. Chciała bawić się zabawkami brata. Miała chłopięcy głos. Nadal robiła siku na stojąco. Z upływem lat czuła, że jest inna, że coś w „niej” jest dziwnego, że istnieje coś, o czym jej nie powiedziano. Jej brat Brian mówiąc o Brendzie, stwierdził: „Gdy mówię, że w Brendzie nie było nic kobiecego, to chcę powiedzieć dokładnie to: nic” (str. 81).
Sytuacja się zaostrzyła, a prawda wyszła na jaw. Nic nie pomogły rady dr. Moneya – stan Bruce’a/Brendy ciągle się pogarszał. Spotkania dr. Moneya i jego małego pacjenta stawały się coraz bardziej inwazyjne (str. 107-126): lekarz używał języka otwarcie nacechowanego seksualnie, posługiwał się obrazami i filmami pornograficznymi, a nawet symulował stosunki seksualne (!). Bliźniacy musieli się rozbierać, aby porównać wzajemnie swoje ciała. Lekarz zasugerował rodzicom wizyty u psychiatry i zdiagnozował u Brendy depresję; twierdził, że Brenda ma skłonności biseksualne, skoro odczuwa pociąg do kobiet. Money poradził rodzicom bliźniaków praktykę nudyzmu w domu i w klubach naturystów.
Gdy Bruce/Brenda miał(a) 12 lat, Money rozpoczął prawdziwe hormonalne bombardowanie dziecka, aby wykształcić w nim cechy kobiece; jednak chłopak nie tylko odrzucał medykamenty, zaczął również desperacko się objadać, aby ukryć zarysowujące się kształty bioder i piersi (str. 159-161). W 1978 r., po tym jak Money zorganizował spotkanie Brendy z nastoletnim transseksualistą, który cierpiał już na napady paniki i niepokoju oraz miał początki tendencji samobójczych, Bruce zdecydował zakończyć sesje i testy, zagroził także, że się zabije, jeśli będzie zmuszany do ponownych spotkań z dr. Moneyem (str. 169-172).
Czytaj także:
Ani chłopiec, ani dziewczynka. Niemcy uznają trzecią płeć
„Chcę ponownie być mężczyzną”
Wreszcie rodzice Bruce’a/Brendy wyjawili mu skrywaną tajemnicę. Gdy chłopak poznał prawdę o swojej historii, zdecydował się wrócić do postaci, jaką nadała mu natura – postanowił na powrót być chłopcem.
Liczne operacje zrekonstruowały jego narządy płciowe i zlikwidowały piersi. Ponownie zmienił imię – w 1980 r. Brian rozpoczął nowe życie z nowym imieniem jako David.
David ożenił się i wraz ze swoją żoną adoptował dzieci. Jednak całe życie zmagał się z wewnętrznymi konfliktami i z okrutnymi ranami, jakie zadało mu smutne dzieciństwo.
Tragedia bliźniaków z Winnipeg
5 maja 2004 r. David odebrał sobie życie – zastrzelił się podczas prowadzenia samochodu.
Zapalnikiem dla tej tragedii była nagła śmierć brata, Briana, którego wiosną 2002 r. znaleziono martwego w jego mieszkaniu, po tym jak zażył śmiertelną mieszankę antydepresantów i alkoholu. Depresja doprowadziła Briana do utraty pracy, separacji z żoną i alkoholizmu.
Tragedią zakończyło się życie bliźniaków z Winnipeg, użytych, niczym króliki doświadczalne, w makabrycznych eksperymentach dr. Moneya i dla jego socjo-politycznej batalii; niewinnych ofiar ideologii, która dzisiaj powraca niczym moda i jest promowana jako wzór przez polityków, nauczycieli i naukowców.
Niewygodna książka
To dzięki zaangażowaniu kanadyjskiego dziennikarza Johna Colapinto (Toronto, 1958) prawdziwa historia bliźniaków Reimer, pozbawiona ideologicznych przekłamań, została opublikowana po raz pierwszy w 1998 r., w artykule zamieszczonym w magazynie „Rolling Stones”, trzydzieści lat po początku tragedii.
Artykuł wywołał oburzenie w całym świecie, gdyż opowiadał wersję historii odmienną od „oficjalnej” wersji dr. Moneya. Jednak już wcześniej dr Milton Diamond wykazał porażkę eksperymentu przeprowadzonego na Brusie w specjalistycznym artykule opublikowanym w czasopiśmie „Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine”.
Wszystkie szczegóły historii Bruce’a zostały ponownie opisane i zaprezentowane szerszej publiczności dzięki publikacji w 2000 r. książki Johna Colapinto „As Nature Made Him” („Tak jak natura go uczyniła”). Książka jest podstawowym dokumentem w debacie na temat ideologii gender, która z mocą odradza się w naszych czasach.
(*) Oznaczenia stron fragmentów cytowanych w tym artykule odnoszą się do włoskiego tłumaczenia książki Johna Colapinto „As Nature Made Him” (we Włoszech: „Bruce, Brenda e David”, Editora San Paolo, 2014).
Czytaj także:
O co chodzi z tym „gender”?
Czytaj także:
Jak pomóc synowi stać się prawdziwym mężczyzną?
Dziś świętujemy...