Harcerstwo = świętość?
O tym, że harcerstwo uczy umiejętności przydatnych w codziennym życiu napisano już wiele. Harcerze są dobrymi pracownikami, szefami, rodzicami, członkami zespołów dzięki doświadczeniom wyniesionym ze zbiórek i obozów. Okazuje się jednak, że to nie wszystko – harcerski szlak może być drogą prosto do świętości.
Świętość wyznacza drogę szlachetnego, moralnego postępowania – takiego, jakie zgodnie z ideą skautingu, powinno być udziałem każdego harcerza. W harcerskim świecie znajdziemy przykład osób, które swoim życiem dowiodły, że można łączyć radość, zabawę, a także czynienie dobra i odrzucenie egoizmu. To może być dla młodych ludzi niezwykle budujące. Ich życiorysy zostały zebrane w przygotowanym przez Związek Harcerstwa Polskiego opracowaniu „Święci Skauci”.
Czytaj także:
Harcerstwo: przygoda życia nie tylko dla dzieci…
Dlaczego ZHP zajęło się opisem żywotów osób żyjących w różnych krajach, udzielających się w różnych organizacjach skautowych, funkcjonujących w odmiennych kulturach? Pomocne jest pewne zdanie, wypowiedziane niegdyś przez św. Jana Pawła II: Tylko święci mogą odnowić ludzkość. „Odnowić” oznacza wszak również „ulepszyć”, udoskonalić.
A zatem myśl papieża koresponduje z tym, co o idei skautingu mówił jego założyciel, Robert Baden-Powell, który zachęcał skautów, do pozostawienia świata lepszym miejscem! Co więcej, to właśnie pomoc w „udoskonalaniu” młodego pokolenia jest głównym celem instruktorskiej pracy. Nie można więc obawiać się posiłkować w niej wzorami ludzi, których życie – po części również harcerskie – było owocnym dążeniem do tak rozumianej odnowy.
Kim są „Święci Skauci”?
Kim więc są Święci Skauci? Listę otwiera św. Jerzy, patron skautingu. Generał Robert Baden-Powell wybierając św. Jerzego na patrona skautingu powiedział: „Jako patrona obrali sobie rycerza świętego Jerzego, on bowiem spośród świętych był jeźdźcem. On też patronem kawalerii oraz skautów całej Europy. Dniem świętego Jerzego jest 23 kwietnia i wszyscy prawdziwi skauci noszą w tym dniu na jego cześć różę i rozwijają swoje sztandary. Nie zapomnijcie tego na najbliższy dzień 23 kwietnia”.
Czytaj także:
5 myśli twórcy harcerstwa, które powinieneś poznać
Tuż za nim znajdziemy Joannę D’arc. Jej życie – piękne, pobożne i pełne umartwień, budziło zachwyt i wywierało przemożny wpływ na wszystkich, którzy się jej przypatrywali. Jej sylwetka zachęca do podążania drogą stałej służby Bogu i Ojczyźnie. Nic dziwnego, że została obrana na patronkę skautek i przewodniczek Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek oraz Międzynarodowej Katolickiej Konferencji Skautingu Żeńskiego.
Kolejną ważną postacią jest bł. Stefan Wincenty Frelichowski, patron harcerstwa polskiego. Jego życiorys jest trudną opowieścią – był czynnym harcerzem, drużynowym i członkiem Sodalicji Mariańskiej. W przededniu wybuchu II wojny światowej uczestniczył w Pogotowiu Harcerek i Harcerzy. 18 października został aresztowany. Mimo zakazów w czasie skazania celebrował msze św., słuchał spowiedzi oraz organizował dyskusje patriotyczne. Gdy w 1944 r. w obozie, w którym przebywał, wybuchła epidemia tyfusu plamistego, mimo najsurowszych zakazów śpieszył z pomocą chorym. Na początku 1945 r. sam zaraził się chorobą i zmarł w opinii świętości 23 lutego 1945 r.
Czytaj także:
Kim jest współczesny harcerz i dlaczego lubi spać w lesie?
Innymi postaciami, które harcerze przyjęli sobie jako wzór są między innymi bł. Marceli Callo, sł. Boży Jakub Sevin, Ignacy Skorupka, Stefan Miecznikowski oraz kilkanaście innych osób. Ich życie pokazuje, że wartości, takie jak przyjaźń, odwaga, wierność ideałom, których uczyli się na harcerskich zbiórkach, pomogły im podejmować właściwe decyzje w życiu i doprowadziły do świętości.
Więcej o świętych harcerzach znajdziecie na witrynie ZHP.
Dziś świętujemy...