Dwadzieścia lat po śmierci bp. Teofilo Camomota jego ciało pozostało nietknięte.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Wśród wielu kandydatów na ołtarze, którym przygląda się w Rzymie Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych, znajdują się trzej filipińscy biskupi. Ich święte życie przypada na XX w.
Sługa Boży Alfredo Obviar
Przyszedł na świat w 1889 r. w mieście Lipa, w prowincji Batangas. Wcześnie został sierotą i pozostawał pod opieką krewnych. Pomimo przeciwności losu, przez całe dzieciństwo umacniał się w wierze i już w bardzo młodym wieku wstąpił do seminarium duchownego.
Czytaj także:
Żeby zostać księdzem, uciekł z domu. Dziś jest kardynałem, opiekunem bezdomnych i bezrobotnych
W 1919 roku przyjął święcenia kapłańskie. Ks. Obviar posiadał niezwykły charyzmat do organizacji katechezy i nauczania katechizmu, zwłaszcza starszych. W swoim rodzinnym mieście, gdzie sprawował funkcję proboszcza, założył wiele ośrodków katechetycznych, zarówno w dzielnicach bogatszych (poblacion), jak i w rejonach uboższych (barrios). Po wyświęceniu na biskupa, Obviar pozostał wierny swojemu charyzmatowi i postawił sobie za cel formację katechetów na terenach wiejskich.
Po kilku dekadach wytrwałej posługi w powierzonej sobie wspólnocie wiernych bp Alfredo Obviar zmarł 1 października 1978 r. Jego sprawę kanonizacyjną otwarto w 2001 r., odkąd przysługuje mu tytuł „sługi Bożego”.
Sługa Boży Alfredo Verzosa
Urodził się w 1877 r. w Vigan, w prowincji Ilocos Sur. Jego mocna wiara wzrastała w rodzinie. On także poczuł powołanie do kapłaństwa w młodym wieku i otrzymał święcenia w 1904 r.
Tuż po święceniach ks. Verzosa był gorliwym ewangelizatorem, przez co natrafił na ostry sprzeciw członków tzw. Niezależnego Kościoła Filipińskiego. Pewnego razu w trakcie głoszenia katechezy cudem uniknął śmierci – w jego kierunku rzucono włócznię.
W 1916 r. Verzosa został wyświęcony na biskupa i objął diecezję Lipa, w której polecił budowę szkół, seminariów, ośrodków katechetycznych i klasztorów. Biskup Verzosa uznał także jedno z powszechnie czczonych miejsc kultu za miejsce autentycznych objawień. Kiedy w późniejszym czasie okazało się, że była to jednak mistyfikacja, Verzosa zniósł wiele upokorzeń i musiał wycofać się z życia publicznego. Wszystkie przeciwności przyjął z pokorą jako wolę Boga i Jego Kościoła, wypowiadając na łożu śmierci słowa: „Ukorzmy się przed wolą Kościoła”.
Bp Alfredo Verzosa zmarł 27 czerwca 1954 r. Jego sprawę kanonizacyjną otwarto w 2013 r. Obecnie przysługuje mu tytuł „sługi Bożego”.
Czytaj także:
„Nigdy nie myślałem, że zostanę księdzem”. Został arcybiskupem Paryża
Sługa Boży Teofilo Camomot
Urodził się w 1914 r. w Barangay Cogon, w prowincji Carcar. Od najwcześniejszych lat otaczał szczególną miłością ubogich. Początkowo chciał pracować na roli w gospodarstwie, jednak Bóg powołał go na inną rolę i Teofilo poczuł powołanie do kapłaństwa.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1941 r., a biskupem został w roku 1955. Jako pasterz diecezji nadal służył osobom ubogim, sam żyjąc niezwykle skromnie. Oto historia, która dobrze pokazuje jego troskę o najuboższych.
Wielu ludzi, w tym dostojnicy kościelni, zaświadczają o ascetycznym życiu biskupa. O ubóstwie franciszkańskiego arcybiskupa krąży wiele opowieści. Kardynał Vidal powiedział kiedyś, że pewnego razu zauważył, że arcybiskup Camomot nie miał krzyża pektoralnego – tego, który biskup zawsze nosi na piersi. Zaciekawiony, zapytał o to samego arcybiskupa. Zagadnięty, Camomot wymyślił na poczekaniu jakieś usprawiedliwienie. Później jeden z księży powiedział kardynałowi, że arcybiskup zastawił swój krzyż, aby móc dać pieniądze ubogim. Kardynał dał mu później nowy krzyż, ale przykazał go zatrzymać.
Bp Teofilo Camomot zginął w wypadku samochodowym 27 września 1988 r. Zmarł w opinii świętości, a jego sprawę kanonizacyjną otwarto w 2010 r. Obecnie przysługuje mu tytuł „sługi Bożego”. Jak podaje strona internetowa związana z jego sprawą kanonizacyjną, „dwadzieścia lat po śmierci biskupa jego ciało pozostało nietknięte”.
Czytaj także:
Ks. Mirosław Gucwa został biskupem w Republice Środkowoafrykańskiej. Świetna decyzja papieża
Tekst opublikowany w angielskiej edycji portalu Aleteia
