Sparaliżowana kobieta po 22 latach zaczęła chodzić. Mówi, że uzdrowił ją Jezus

To był śnieżny świąteczny dzień. Delia jechała autem z siostrą i szwagrem, gdy nagle uderzył w nich samochód prowadzony przez pijanego kierowcę. Straciła przytomność. Obudziła się dopiero w szpitalu. Siostra i jej mąż wyszli cało z wypadku, Delia straciła czucie i władzę w nogach. Od tamtej pory poruszała się tylko na wózku.

Czytaj także:
Cudowne uzdrowienia za przyczyną św. Szarbela? Polski ksiądz opisuje konkretne sytuacje

Na wózku pełniła posługę muzyczną w swojej wspólnocie, na wózku załatwiała wszystkie sprawy, na wózku pojechała w 2001 r. w białej sukni do ołtarza. „To była niesamowita historia, w jaki sposób Bóg przyprowadził Bishopa do mojego życia. On uczył mnie Słowa Bożego” – mówiła Delia w rozmowie dla “Life Today”.

Bishop Levy H. Knox był pastorem, żył na co dzień Słowem Bożym, wyjaśniał je i nauczał, więc Delia wzrastała przy nim w swojej wierze.

27 sierpnia 2010 r. do ich miasta przyjechał ewangelista i pastor John K. Patrick. Zapytał Bishopa, czy zechciałby tego wieczora pełnić z nim specjalną posługę podczas modlitwy uwielbienia. Bishop zgodził się. Jego żona, Delia pojechała z nim jak zawsze, aby go wspierać.

W trakcie uwielbienia, gdy nastąpił moment uzdrowień, pastor John K. Patrick zapytał Bishopa, wskazując na Delię: „Czy to jest twoja żona?”. Bishop odpowiedział twierdząco. Na co John poprosił: „Czy mógłbyś ją tu przyprowadzić?”. Bishop podszedł do Delii i przywiózł ją na środek sali, w której zgromadziła się wspólnota. Pastor John nałożył ręce na Delię i zaczął modlić się słowami: „Niech wiara tej Bożej kobiety przebudzi się”.

Jak wspomniała potem Delia w programie “Life Today”, gdyby wiedziała, że ktoś będzie chciał modlić się o jej uzdrowienie, nie przyjechałaby tam. Przez 22, 5 roku miała za sobą mnóstwo modlitw o uzdrowienie bez efektu i miała dość prób podnoszenia jej, pomagania jej we wstaniu, wzbudzania nadziei i porzucania jej. Zaakceptowała więc stan, w jakim się znajdowała i nie chciała już modlitw o uzdrowienie.

Owszem, byłam na wózku, ale służyłam Bogu, wierzyłam w Boga, wierzyłam w Jego potężną moc, modliłam się, przewodniczyłam uwielbieniom. Robiłam tak dużo. I gdyby mnie zapytano o modlitwę, zapytałabym: „A na co, twoim zdaniem, jestem chora?”.

Ale ewangelista nie zapytał jej o to. On podczas modlitwy powiedział coś szczególnego: „Niech wiara tej kobiety przebudzi się”.

Podczas modlitwy Delia przypomniała sobie naukę swego męża o objawieniu Boga i słowach: JA JESTEM*. Nauczanie dotyczyło tego, aby uczynić krok wiary: od tej opisanej w 11 rozdziale Listu do Hebrajczyków do tego, co jest opisane w 12 rozdziale tego Listu, a więc, że to Jezus jest dawcą naszej wiary i jej celem. Delia więc, jak relacjonowała potem, modliła się: Ojcze, osobą, która wstanie z tego wózka nie będę ja, ale tą osobą będzie JA JESTEM.

Podczas modlitwy Delia odzyskała czucie na skórze nóg. Ewangelista zapytał ją: „Czy jesteś gotowa zaryzykować twoją dumę i uczynić krok wiary, nawet jeśli upadniesz?”. W tym momencie Delia poderwała się z wózka i upadła na niego z powrotem. Ale – na jedną sekundę po 22, 5 roku wstała na nogi.

Czytaj także:
Św. Rita i kwitnące róże. Lekarka opowiada o uzdrowieniu za jej przyczyną

Pastor John K. Patrick zachęcił wszystkich do dalszego uwielbienia. Delia wspominała, jak czuła coraz większą obecność Boga w jej wnętrzu.

JA JESTEM powstawał we mnie i zaczęłam wielbić Boga, aż w pewnym momencie pastor powiedział: „Wstań. W imię Jezusa wstań i chodź”. I nikt nie próbował mnie podnieść, popchnąć, podeprzeć. Zamiast tego moc Boga przyszła do tego pomieszczenia z taką potęgą, że nagle podniosłam się z wózka. I wiedziałam, że to jest moc Boga.

Delia, opierając się o ewangelistę i męża, zaczęła stawiać pierwsze, niezdarne, ale jednak kroki.  Od tamtej pory do dziś porusza się o własnych siłach i jest świadectwem wielkiej mocy Boga.

* Z Księgi Wyjścia 3, 13-15: Mojżesz zaś rzekł Bogu: «Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia».

Z Ewangelii według św. Jana 13,19: Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że JA JESTEM.