Miałem kilkanaście lat. 15, może 16. Byłem na zimowisku. W wolnej chwili poszedłem do kościoła, by się pomodlić. Wchodzę do świątyni, a tam… jakieś nabożeństwo. Śpiew. Bardzo mi się spodobało. Dopiero potem dowiedziałem się, że były to Gorzkie żale, które niestety nie cieszą się w naszych czasach zasłużonym szacunkiem. Opinie na temat tego nabożeństwa często są niepochlebne – że to babskie, że barokowe, że na pewno nie przystoi prawdziwemu facetowi. Czy aby na pewno?
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
“Szeregowiec Ryan” i Ogród Oliwny
Wspaniały film. Jeden z moich ulubionych. Dość powiedzieć, że widziałem go już naście razy. Kiedyś oglądałem “Szeregowca Ryana” z tatą. Film oczywiście bardzo mu się spodobał. A najbardziej tacie zaimponowało to, że Tom Hanks miał swoją chwilę słabości. Nawet on, prawdziwy facet, człowiek z krwi i kości.
Pamiętasz tę scenę, gdy odchodzi na bok i płacze? Warto zwrócić uwagę na dwie sprawy. Po pierwsze na to, że filmowy bohater oddalił się od swoich żołnierzy. Moment słabości przeżywa na uboczu, w samotności. Po drugie – szybko wziął się w garść.
Czy ta scena czegoś Ci nie przypomina?
Getsemani. Pan Jezus udał się wraz z uczniami do Ogrodu Oliwnego. Oddala się od apostołów, by porozmawiać z Ojcem. Na uboczu. W samotności. Pan Jezus przeżywa niepokój, smutek, trwogę.
Przypomniała mi się właśnie jeszcze jedna sytuacja z moim tatą w roli głównej. Pojechaliśmy do Katowic, gdzie brałem udział w ogólnopolskim dyktandzie. Wieczorem, gdy byliśmy w hotelu, tata powiedział, żebyśmy pomodlili się za dziadka. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że paręnaście godzin wcześniej tata mojego taty umarł.
Pewnie gdybym nie był wówczas dzieckiem, a sprawnym obserwatorem, zauważyłbym, co się dzieje. Ale dziś, po latach od tamtego wydarzenia, myślę sobie, że – jak Tom Hanks przed swoimi żołnierzami i Pan Jezus przed uczniami – tata miał swoją chwilę. Przeżywał ją na uboczu, w samotności.
Gorzkie żale to nabożeństwo dla prawdziwych facetów?
Z całą pewnością jest to nabożeństwo, na którym nie wstyd jest uzewnętrznić to, co facet zwykle trzyma mocno w środku. Gorzkie żale to taka chwila na uboczu, moment w samotności. To doskonały czas, żeby odnaleźć w swojej męskości pokłady współczucia, empatii.
Dlatego tak dziwi mnie hejt na Gorzkie żale.
PS Życzę Ci, żeby Zmartwychwstały Pan Jezus uczynił w Twoim życiu to, czego ono potrzebuje. Żeby otworzył oczy na to, co naprawdę ważne i poprowadził tam, dokąd wszyscy powinniśmy zdążać.
Czytaj także:
Jaka modlitwa podoba się Jezusowi? Św. Faustyna pisze o tym w „Dzienniczku”
Czytaj także:
Jak pomóc dziecku zrozumieć Wielki Piątek?
Czytaj także:
Genialne „Gorzkie żale”. Pobożny zabytek? Zdziwicie się
