W ostatnich miesiącach masowe demonstracje w obronie życia nienarodzonego miały miejsce w Chorwacji, Peru, we Francji, Argentynie, Włoszech, Irlandii, w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych. W Argentynie w „Marszu dla Życia” brało udział ponad 3,5 miliona uczestników w 200 różnych miastach.
Czytaj także:
Czy faktycznie jesteśmy pro-life? Czasem mam wątpliwości
Studenci dla życia
W Stanach Zjednoczonych wieczorne czuwania, adoracje i różaniec organizowane przez takie grupy jak “40 dni dla życia”, “Studenci dla życia” czy wspólnoty błogosławionego Frassatiego odbywały się zarówno w największych miastach, takich jak Nowy Jork czy Chicago, jak i na wielu kampusach uczelnianych.
W Chorwacji pierwsze marsze dla życia zorganizowano dopiero w 2016 r. ale liczba uczestników już znacznie wzrosła – aktualnie bierze w nich udział około 30 tysięcy osób w trzech miastach: Zagrzebiu, Splicie i w Rijece.
Na wzrost liczby uczestników wpłynęło wiele czynników. Nie bez znaczenia są takie historie jak przypadki Charliego Garda i Alfiego Evansa, coraz nowsze odkrycia naukowe o życiu w pierwszych chwilach od poczęcia, a z drugiej strony coraz bardziej powszechna i dostępna aborcja i zmiany prawa jak w przypadku Irlandii.
Czytaj także:
“Wielu specjalistów namawiało mnie na zakończenie ciąży…”
Po co ruchy pro-life?
Celem ruchów pro-life jest obrona życia od pierwszych chwil, aż do naturalnej śmierci oraz opieka i wsparcie kobiet, które spodziewają się dziecka w niesprzyjających okolicznościach.
Nigdy wcześniej nie było tyle organizacji, które wspierałyby dziewczyny w trudnych ciążach. Z drugiej strony powstaje też wiele wspólnot i grup, które opiekują się kobietami, które dokonały aborcji. Przykładem jest np. Winnica Racheli.
Miejmy nadzieję, że jednak świat coraz lepiej będzie rozumiał, że są znacznie lepsze rozwiązania niż aborcja.
Walczcie, aby każdemu człowiekowi przyznano prawo do narodzenia się… Nie zniechęcajcie się trudnościami, sprzeciwami czy niepowodzeniami, jakie możecie spotkać na tej drodze. Chodzi o człowieka i nie można w tej sytuacji zamykać się w biernej rezygnacji. (Święty Jan Paweł II)
Czytaj także:
Hospicja perinatalne – jak wygląda pomoc dla dzieci i ich rodzin?
Dziś świętujemy...