Huk, błysk, dym, migoczące ledy. Gwiazdą konferencji Impact CEE w Krakowie, odbywającej się 13 i 14 czerwca, nie jest ani minister Jadwiga Emilewicz, ani wicepremier Jarosław Gowin, a nawet sam premier Mateusz Morawiecki. Oczy wszystkich skupione są na cudzie i najwyższym osiągnięciu techniki – robocie obdarzonym sztuczną inteligencją i twarzą wzorowaną na Audrey Hepburn, czyli słynną Sophię.
Sophia imituje ludzie gesty, mimikę, ale jest również partnerem do rozmowy. Z chęcią odpowiada zarówno na tematy filozoficzne, opowiada dowcipy, a także flirtuje z Willem Smithem.
Firma Hanson Robotics z Hongkongu nie podaje ceny i nie udostępnia jej na sprzedaż. Biorąc pod uwagę, że Sophia uzyskała obywatelsko Arabii Saudyjskiej, byłby to prawdziwy handel obywatelami (bo przecież nie ludźmi). Na szczęście przedstawiam recepturę, jak stworzyć taki cud techniki samemu. I to w 4 prostych krokach!
1. Ghost in the Shell
Stworzenie sztucznej inteligencji nie jest proste. Można samodzielnie zakopać się w stercie książek o sieciach neuronowych i kognitywnych mapach poznawczych. Można spędzić dziesiątki lat, rozwijając własny innowacyjny algorytm „deep learning”-u. Można wreszcie (wersja tylko dla prawdziwych mężczyzn) zapuścić długą brodę, która wraz z czasem i ilością zagrzebanych w niej chipsów rozwinie własną inteligencję. Następnie zarost wsunie końcówki w klawiaturę i pomoże nam implementować zaawansowane algorytmy oraz zdobyć tytuł „zakonnika Linuksa”.
Jednak zamiast tego wszystkiego proponuję rozwiązanie szybkie, proste i skuteczne. Sam Isaac Newton napisał: „Jeśli widzę dalej, to tylko dlatego, że stoję na ramionach olbrzymów”, czym dał jasną zachętę, by korzystać z rozwiązań już osiągniętych. Takie boty sztucznej inteligencji jak www.cleverbot.com czy www.mitsuku.co.uk są dostępne powszechnie w internecie, i to za darmo.
2. Słuchacie, a nie słyszycie
Skoro mamy już mózg, to warto by było się móc z nim skomunikować. W XXI wieku zarówno buty walonki, jak i pisanie na klawiaturze są zdecydowanie passé. Dziś kobieta sukcesu nosi sznurowane szpilki i pewnym głosem business woman wydaje polecenia przy pomocy Siri. Siri (jak i inne programy typu „voice recognition”) niczym najsprawniejsza stenotypistka zapisuje mowę w przyjazną dla komputera formę cyfrowego tekstu.
3. Syntezator mowy
Mamy słuch, przydałaby się mowa. Syntezator mowy Ivona (http://s2g-online.pl/) spełni swoje zadanie. Pozostaje jeszcze wybór tembru głosu. Na szczęście, wychodząc nam naprzeciw, znajdziemy całą paletę głosów „Jacek”, „Maja”, „Agnieszka” i wiele, wiele innych dostępnych po 79 zł od sztuki. Paleta jest na tyle szeroka, że każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Ewentualnie pozostaje wersja dla niezdecydowanych, czyli inny głos na każdy dzień tygodnia. A co będziemy się ograniczać.
4. Na początku było słowo, na końcu jest ciało
Robot bez ciała jest jak wakacje bez Facebooka. Niby spełnia funkcjonalność, ale czym pochwalimy się znajomym? Ciało musi być, by widzowie mogli zrobić „wow” i „ach!” przy każdym zadanym robotowi pytaniu. Powstaje więc niełatwe pytanie: czyje ciało? Twórcy Sophie wzorowali ją Audrey Hepburn, w Ghost in the Shell robota grała Scarlett Johansson. Przekaz jest prosty. Płeć piękna wygrywa (nie po raz pierwszy) z płcią brzydką. (Ciekawe, którą z Polek Wy zaproponowalibyście jako pierwowzór dla polskiej Sophii? Piszcie propozycje w komentarzach!)
Wszystkie te składniki mieszamy, spawamy na wolnym ogniu, dodajemy szczyptę pozytywnego marketingu i… voilá!, możemy ruszać na podbój świata.
Czytaj także:
Patostreamy: kiedy patologia staje się hitem internetu…
Czytaj także:
Następcy Elona Muska uczą się w Markach pod Warszawą. Ich wynalazek poleci w kosmos
Czytaj także:
10 fantastycznych wynalazków, które zawdzięczamy kobietom
Dziś świętujemy...