Rachunek sumienia dla dzieci i młodzieży. Konkretna pomoc przed spowiedzią

Kochać Boga i drugiego człowieka jak samego siebie – to najważniejsze przykazanie. Proponujemy prosty rachunek sumienia dla młodych ludzi oparty o ten właśnie schemat: Pan Bóg, ja sam, drugi człowiek.

Czytaj także:
Ciągle te same grzechy… Jak to zrobić, żeby spowiadać się lepiej?

Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił (Księga Powtórzonego Prawa, rozdział 6, wersy 4 i 5)

1. Czy pamiętam o moim Bogu pośród codziennych zajęć?
2. Czy pamiętam, że On jest ze mną w każdej sytuacji, że kocha mnie niezależnie od wszystkiego?
3. Czy pamiętam o modlitwie i każdego dnia znajduję przynajmniej kilka minut dla Pana Boga?
4. Modlitwa jest dla mnie tylko obowiązkiem czy spotkaniem z Kimś, komu na mnie zależy?
5. Czy na modlitwie ograniczam się do automatycznego powtarzania „formułek”, czy naprawdę rozmawiam z Panem Bogiem? Czy mówię Mu o swoich sprawach? Czy próbuję słuchać, co On do mnie mówi? Czy zadaję Mu pytania?
6. Czy sięgam po Słowo Boże? Gdzie mam swoją Biblię? Kiedy ostatnio przeczytałem choć kilka zdań?
7. Czy zależy mi na niedzielnej Mszy Świętej? Czy pamiętam, że On tam rzeczywiście na mnie czeka? Czy robię wszystko, co w mojej mocy, żeby wziąć udział w niedzielnej Eucharystii?
8. Czy szanuję Pana Boga? Czy nie żartuję z rzeczy świętych? Czy myślę i mówię o nich z szacunkiem?

Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu – tyś moim! Drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję! (Księga Proroka Izajasza, rozdział 43, wersy 1 i 4)

1. Czy szanuję samego siebie? Czy wiem, że mam swoją wartość, która wynika z tego, że jestem Dzieckiem Boga – że On mnie kocha, że On chciał, żebym istniał?
2. Czy nie poniżam, nie obrażam sam siebie – choćby w myślach?
3. Czy nie wmawiam sobie, że jestem zły, głupi, gorszy od innych? Czy nie porównuję się ciągle do innych?
4. Czy cieszę się z tego, co mam, jaki jestem? Czy staram się widzieć dobro w sobie i w swoim życiu? Czy umiem za nie dziękować?
5. Czy rozwijam swoje dobre cechy? Czy wymagam sam od siebie? Czy rozwijam siebie?
6. Czy nie tracę swojego czasu na rzeczy, które tak naprawdę nic nie wnoszą do mojego życia?
7. Czy nie jestem zbyt przywiązany do ekranu mojego smartfona?
8. Czy znam swoje wady? Czy staram się nad nimi pracować?
9. Czy mam swoje pasje, zainteresowania? Czy ich nie zaniedbuję?
10. Czy staram się rzetelnie spełniać swoje obowiązki (domowe, szkolne)? Czy można na mnie polegać? Czy staram się przezwyciężać swoje lenistwo, zniechęcenie?
11. Czy szanuję swoją wolność? Czy moje słowa, działania, decyzje są przemyślane?
12. Czy nie robię rzeczy, o których wiem, że są złe, albo co do których mam wątpliwości?
13. Czy potrafię brać odpowiedzialność za to, co robię? Czy potrafię się przyznać do błędu, przeprosić?
14. Czy jestem uczciwy, prawdomówny, odważny? Czy nie kłamię, żeby lepiej wypaść?
15. Czy dbam o swoje zdrowie – czy nie robię rzeczy, które mi szkodzą lub mogą szkodzić?
16. Czy nie robię rzeczy, których musiałbym się wstydzić? Czy nie szukam takich rzeczy – na przykład w internecie? Czy to, co robię/oglądam mógłbym swobodnie zrobić/obejrzeć przy moich bliskich?

Czytaj także:
Modlitwa, która pomoże ci przygotować się do spowiedzi

Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście (Ewangelia według św. Mateusza, rozdział 25, wers 40)

1. Czy szanuję innych? Czy nie poniżam ich w moich myślach, słowami, gestami, zachowaniem?
2. Czy nie pogardzam innymi?
3. Czy nie oceniam innych po wyglądzie? Czy nie wywyższam się nad innych dlatego, że mniej posiadają albo mniej umieją?
4. Czy to, w czym jestem lepszy od innych motywuje mnie do pomagania im?
5. Czy przyjaźnię się z innymi tylko dlatego, że coś mi to daje? Czy nie zabiegam o względy innych tylko dlatego, że coś mogę w ten sposób zyskać?
6. Czy nie obmawiam, nie plotkuję? Czy to, co mówię o innych mówię dla ich dobra? Czy potrafiłbym to powiedzieć wprost do nich?
7. Czy szanuję prywatność innych? Czy staram się być delikatny, taktowny?
8. Czy biorę pod uwagę uczucia innych? Czy nie rozpowiadam o nich rzeczy, które mogłyby sprawić im przykrość?
9. Czy nie przywłaszczam sobie cudzych rzeczy, pieniędzy, zasług, pomysłów?
10. Czy potrafię zrobić coś dobrego dla innych bezinteresownie – nie oczekując nagrody, zapłaty, pochwały, uznania?
11. Czy jestem wrażliwy na innych – na ich potrzeby, zmartwienia, cierpienia?
12. Czy potrafię zainteresować się kimś smutnym, kimś kto stoi z boku? Czy potrafię dać mu swój czas, uwagę, życzliwość?
13. Czy nie życzę innym źle? Czy nie cieszę się z ich problemów, porażek, niepowodzeń?
14. Czy potrafię cieszyć się czyimś sukcesem, powodzeniem? Czy potrafię pochwalić kogoś, wyrazić uznanie?
15. Czy jestem cierpliwy wobec tych, którzy mnie denerwują?
16. Czy staram się dostrzegać dobre rzeczy także w tych, za którymi nie przepadam? Czy potrafię o tym mówić im i innym?
17. Czy doceniam wysiłki i starania innych – dobro, które robią?
18. Czy jestem wdzięczny za to, co dostaję od innych (zwłaszcza od moich bliskich, przyjaciół)?
19. Czy potrafię akceptować to, że ktoś jest inny niż ja – że ma inne zdanie?
20. Czy potrafię – tak jak mogę – sprzeciwić się, kiedy dzieje się zło? Czy nie jestem bierny wobec złych rzeczy, które dzieją się w moim otoczeniu?

Wszystko tak naprawdę można sprowadzić do pytania: Czy kocham? Czy kocham Pana Boga? Czy kocham siebie? Czy kocham drugiego człowieka? Ale „kochać” to nie znaczy tylko „czuć coś miłego” do kogoś. Kochać to przede wszystkim chcieć dla kogoś dobra. Starać się o jego dobro poprzez konkretne czyny, zachowania, decyzje, postępowanie.

Czytaj także:
Jak pomóc dziecku przygotować się do spowiedzi? I czego broń Boże nie robić?