Papież Franciszek już jako młody Jorge fascynował się sportem. Uwielbiał grać w piłkę nożną z kolegami na ulicach Buenos Aires. Nieraz rzucał w domu teczkę i ruszał z futbolówką na podwórko. Razem z ojcem chodził na mecze lokalnego Atletico San Lorenzo. Ukochany klub papieża powstał z inicjatywy salezjańskiego księdza Lorenzo Massy.
Franciszek po dziś dzień jest wiernym kibicem argentyńskiego zespołu. Co miesiąc papież wysyła przelew ze składką na klub. Jego numer legitymacji członkowskiej to 88325. Jest również jego honorowym członkiem.
Sport drogą do rozwoju i pokoju
Franciszek dobrze czuje sport, ponieważ w młodych latach był dla niego wielką pasją. Z własnego doświadczenia rozumie zatem, czym jest gorycz porażki, jak i smak zwycięstwa. Na rzeczywistość sportu patrzy dużo szerzej. Jest według niego obok szkoły i miejsca pracy ważną przestrzenią, dzięki której może realizować się nie tylko dobro jednostkowe, ale również globalne.
W przesłaniu do uczestników Mundialu 2014 w Brazylii mówił: „W życiu trzeba walczyć, trenować, angażować się, by osiągnąć znaczące wyniki. Duch sportowy odsyła w ten sposób do obrazu wyrzeczeń, koniecznych do wzrastania w cnotach, które tworzą charakter człowieka. Skoro do udoskonalenia człowieka konieczny jest intensywny i stały trening, to jeszcze więcej pracy trzeba włożyć w doprowadzenie do spotkania i pokoju między udoskonalonymi jednostkami i narodami”.
Sport służy kulturze spotkania. To wielka szansa, aby „wyciągać” młodych ludzi sprzed komputerów i smartfonów do realnego życia. To doskonała możliwość, żeby „wstać z kanapy” i otworzyć się na drugiego. Bo w sporcie idziemy wspólnie.
„Nikt nie zwycięża sam, ani na boisku, ani w życiu! Niech nikt się nie izoluje i nie czuje się wykluczony! I choć prawdą jest, że na zakończenie tego mundialu tylko jedna drużyna będzie mogła wznieść puchar zwycięzcy, to przyjmując naukę, jaką daje sport, wszyscy będziemy zwycięzcami, wzmacniając łączące nas więzi” – powiedział Franciszek.
Wielka odpowiedzialność sportowców
Wielu młodych ludzi dostrzega w sporcie jedyną szansę, aby coś w życiu osiągnąć. W sportowcach widzą często jedyne autorytety, których warto słuchać. Szczególnie dotyczy to młodego pokolenia, które wywodzi się z biedniejszych warstw społeczeństwa.
Franciszek często zwraca uwagę na odpowiednie wykorzystanie sportu, które ma służyć integralnej formacji osoby. Papież przyjmując znanych sportowców podczas audiencji zawsze zwraca szczególną uwagę na odpowiedzialność względem tych, którzy są wpatrzeni w sportowych idoli.
W liście na temat chrześcijańskiej perspektywy sportu i osoby ludzkiej, napisał: „Wiemy, jak młode pokolenia patrzą i inspirują się sportowcami! Dlatego konieczne jest uczestnictwo wszystkich sportowców, w każdym wieku i niezależnie od poziomu, aby ci, którzy należą do świata sportu byli wzorami cnót, takich jak wielkoduszność, pokora, poświęcenie, wytrwałość i radość”.
Sport może być także drogą świętości. We współczesnym świecie potrzeba nie tylko świętych ojców, matek, księży, nauczycieli, lekarzy czy polityków. Potrzebni są dzisiaj również święci sportowcy i ich trenerzy!
Czytaj także:
Jak nauczyć dziecko zaakceptować porażkę? Zapisz je na zajęcia sportowe!
Czytaj także:
Sport, który pomaga ćwiczyć chłopakom charakter i dodaje wiatru w “Żagle”
Czytaj także:
Popularny sportowiec ratuje chore dzieci. Dowiedzieliśmy się, dlaczego to robi
Dziś świętujemy...