Oficjum o Męce Pańskiej ułożone przez św. Franciszka. Odmawiaj od czwartku do piątku

Św. Franciszek bardzo głęboko przeżywał Mękę Chrystusa. Jego zjednoczenie z ukochanym Zbawicielem było całkowite, do tego stopnia, że na górze La Verna otrzymał stygmaty.

Oficjum o Męce Pańskiej, które ułożył, pozwala dotknąć życia wewnętrznego Jezusa. Zwraca się w nim do Ojca, przede wszystkim poprzez fragmenty psalmów, aby wyrazić ból i swoje całkowite oddanie. Oficjum może być szczególnie pomocne w przeżywaniu piątków, nie tylko tych wielkopostnych.

Czytaj także:
Przewodnik: Brewiarz dla początkujących. Jak modlić się Liturgią godzin?

Jeśli odmawiamy je w piątek, to zaczynamy w czwartkowy późny wieczór od komplety. Następnie o poranku odmawia się jutrznię i prymę. Przed południem (w okolicach g. 9) odmawia się tercję, w południe sekstę, a po południu (około g. 15) nonę. Oficjum kończymy wieczorem, uwielbiając Boga psalmem nieszpornym.

Św. Franciszek rozpoczynał modlitwę tym Oficjum od modlitwy „O najświętszy Ojcze nasz”, a następnie odmawiał „Modlitwy pochwalne odmawiane przy wszystkich godzinach”. Potem odmawiał antyfonę do Matki Bożej „Święta Maryjo Dziewico” i psalm przypadający na odpowiednią godzinę w ciągu dnia.

Po odmówionym psalmie również odmawiał antyfonę do Matki Bożej. Wiadomo również, że wplatał w modlitwę psalmy maryjne jednak one nie zachowały się do naszych czasów. Oficjum można odmawiać na różne sposoby. Warto poszukiwać własnego sposobu odmawiania tego Oficjum w oparciu o Franciszkowe psalmy.

Antyfona.

Święta Maryjo, Dziewico, wśród niewiast na świecie nie urodziła się podobna Tobie, Córko i Służebnico najwyższego Króla, Ojca niebieskiego, Matko najświętszego Pana naszego Jezusa Chrystusa, Oblubienico Ducha Świętego: módl się za nami wraz ze św. Michałem Archaniołem i wszystkimi mocami nieba, i wszystkimi świętymi do Twego najświętszego, umiłowanego Syna, Pana i Mistrza.

Chwała Ojcu. Jak było…

Psalm [I]

¹Boże, objawiłem Tobie moje życie * łzy moje położyłeś przed Twoim obliczem (Ps 55, 9).
²Wszyscy nieprzyjaciele moi zło przeciw mnie obmyślili (Ps 40, 8 – R) i wspólnie odbyli naradę (Ps 70, 10b – G)*.
³Odpłacili mi złem za was * i nienawiścią za moją miłość (por. Ps 108, 5).
⁴Zamiast mnie miłować, uwłaczali mi * ja zaś modliłem się (Ps 108, 4).
⁵Mój Ojcze Święty (J 17, 11), Królu nieba i ziemi, nie odstępuj ode mnie * bo zagraża ucisk i nie ma nikogo, kto by udzielił pomocy (Ps 21, 12 – R).
⁶Nieprzyjaciele moi zawrócą (R) wstecz * w jakimkolwiek dniu wezwę Ciebie: oto wiem, że jesteś moim Bogiem (Ps 55, 10 – por. R).
⁷Przyjaciele moi i moi bliscy przybliżyli się i stanęli naprzeciw mnie * moi bliscy z daleka stanęli (por Ps 37, 12 – R).
⁸Oddaliłeś ode mnie moich znajomych * uznali mnie za wstrętnego dla siebie, jestem jak więzień i wyjść nie mogę (Ps 87, 9 – por. R).
⁹Ojcze Święty (J 17, 11), nie oddalaj ode mnie Twej pomocy (Ps 21, 20) * Boże mój, pamiętaj o pomocy dla mnie (por. Ps 70, 12).
¹⁰Przyjdź mi z pomocą * Panie, Boże zbawienia mego (Ps 37, 23).

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Antyfona.

Święta Maryjo, Dziewico, wśród niewiast na świecie nie urodziła się podobna Tobie, Córko i Służebnico najwyższego Króla, Ojca niebieskiego, Matko najświętszego Pana naszego Jezusa Chrystusa, Oblubienico Ducha Świętego: módl się za nami wraz ze św. Michałem Archaniołem i wszystkimi mocami nieba, i wszystkimi świętymi do Twego najświętszego, umiłowanego Syna, Pana i Mistrza.

Chwała Ojcu. Jak było…

Antyfonę „Święta Maryjo Dziewico” odmawia się we wszystkich Godzinach.

Na zakończenie oficjum św. Franciszek zawsze odmawiał:

Błogosławmy Panu Bogu żywemu i prawdziwemu (1 Tes 1, 9); oddawajmy Mu zawsze sławę, chwałę, cześć, błogosławieństwo (por. Ap 4, 9) i wszelkie dobra. Amen. Amen. Niech się stanie. Niech się stanie.

Antyfona. Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [II]

¹Panie, Boże zbawienia mego * wołałem we dnie i w nocy przed Tobą.
²Niech dojdzie moja modlitwa przed Twoje oblicze * nakłoń ucha Twego na moją prośbę (Ps 87, 2-3).
³Spójż na moją duszę i uwolnij ją * ze względu na mych nieprzyjaciół wybaw mnie (Ps 68, 19).
⁴Ponieważ ty odłączyłeś (R) mnie od łona, nadziejo moja od piersi mej matki * Tobie jestem oddany od urodzenia.
⁵Od łona matki mojej Ty jesteś moim Bogiem * nie odstępuj ode mnie (Ps 21, 10-12a).
⁶Ty znasz moją hańbę i moje zawstydzenie * i niesławę moją.
⁷Wszyscy, którzy mnie prześladują, są przed Twoim obliczem * me serce oczekiwało hańby i nędzy.
⁸I czekałem na kogoś, kto by się ze mną smucił i nie było nikogo * na kogoś, kto by pocieszył i nie znalazłem (Ps 68, 20-21).
⁹Boże, niegodziwcy powstali przeciw (R) mnie * i zgromadzenie możnych czyhało na me życie i nie zważali na Ciebie (Ps 85, 14).
¹⁰Zaliczono mnie między schodzących do grobu * stałem się jak człowiek bez pomocy, wolny wśród umarłych (Ps 87, 5-6a).
¹¹Ty jesteś najświętszym Ojcem moim * Królu mój i Boże mój (Ps 5, 3b; 43, 5a).
¹²Pośpiesz mi z pomocą * Panie, Boże zbawienia mego (Ps 37, 23).

Antyfona: Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [III]

¹Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną * bo w Tobie ufa dusza moja.
²I w cieniu Twoich skrzydeł będę miał nadzieję * dopóki nie przeminie nieprawość.
³Będę wołał do mego najświętszego Ojca najwyższego * Pana (R), który dobrze mi czyni.
⁴Posłał z nieba i uwolnił mnie * tych, którzy mnie depczą, wydał na pohańbienie.
⁵Zesłał Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swoją * duszę moją wyrwał (Ps 56, 1-5a) od bardzo mocnych nieprzyjaciół moich i od tych, którzy mnie nienawidzą, ponieważ umocnili się nade mną (por. Ps 17, 18).
⁶Sidła zastawili na moje nogi * i ugięli moją duszę.
⁷Wykopali dół przede mną * i wpadli do niego.
⁸Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje * zaśpiewam i psalm odmówię.
⁹Zbudź się, chwało moja, zbudź harfo i cytro * ja obudzę się o świcie.
¹⁰Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie * i będę Ci mówił psalm wobec narodów.
¹¹Bo miłosierdzie Twoje aż do niebios zostało wywyższone * i aż pod chmury prawda Twoja.
¹²Wznieś się ponad niebiosa, Boże * a chwała Twoja ponad całą ziemię (Ps 56, 7-12).

Wiadomo, że wyżej przytoczony psalm zawsze odmawia się w prymie.

Antyfona: Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [IV]

¹Zmiłuj się nade mną, Boże, bo podeptał mnie człowiek * cały dzień zwalczał mnie i uciskał.
²Moi nieprzyjaciele przez cały dzień mnie deptali * ponieważ wielu przeciwko mnie walczyło (Ps 55, 2-3).
³Wszyscy nieprzyjaciele moi zło przeciw mnie obmyślali * niegodziwe zamiary przeciwko mnie powzięli (Ps 40, 8b-9a – por. R).
⁴Ci, którzy strzegli mojej duszy * wspólnie odbyli naradę (Ps 70, 10).
⁵Wyszli na zewnątrz * i rozmawiali (R) razem (G) (por. Ps 40, 7-8).
⁶Wszyscy, którzy mnie widzieli, wyśmiewali się ze mnie * mówili ustami i kiwali głową (Ps 21, 8).
⁷Ja zaś jestem robak, a nie człowiek * pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa (Ps 21, 7).
⁸Ze względu na nieprzyjaciół stałem się wielkim pośmiewiskiem dla moich bliskich * i postrachem dla moich znajomych (Ps 30, 12).
⁹Ojcze Święty (J 17, 11), nie oddalaj ode mnie Twej pomocy * wejrzyj ku mojej obronie (por. Ps 21, 20).
¹⁰Pośpiesz mi z pomocą * Panie Boże zbawienia mego (Ps 37, 23).

Antyfona: Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [V]

¹Głosem moim wołałem do Pana * głosem moim błagałem Pana.
² Wylewam przed Jego obliczem moją modlitwę * i moje utrapienie Jemu wyznaję.
³Gdy duch mój ze mnie uchodził * Ty znałeś ścieżki moje.
⁴Na drodze, którą chodziłem * pyszni ukryli na mnie sidło (por. R).
⁵Rozglądałem się w prawą stronę i widziałem * i nie było nikogo, kto by mnie poznał.
⁶Straciłem możność ucieczki * i nie ma nikogo, kto ratowałby moje życie (Ps 141, 2 5).
⁷Bo dla Ciebie znosiłem hańbę * zawstydzenie okryło moją twarz.
⁸Stałem się obcym dla moich braci * i cudzoziemcem dla synów mej matki.
⁹Ojcze Święty (J 17, 11), żarliwość o dom Twój pożera mnie * i zniewagi urągających Tobie spadły na mnie (por. Ps 68, 8-10).
¹⁰Z radością przeciw mnie zbiegli się * nagromadzili na mnie kary, a ja nie wiedziałem (Ps 34, 15).
¹¹Liczniejsi są nad włosy mej głowy * ci, którzy nienawidzą mnie bez powodu.
¹²Umocnili się nieprzyjaciele moi, którzy mnie niesprawiedliwie prześladowali * oddawałem to, czego nie zrabowałem (Ps 68, 5).
¹³Powstali niegodziwi świadkowie * pytali mnie o to, czego nie wiedzieli (Ps 34, 11).
¹⁴Oddawali mi złem za dobro (Ps 34, 12) i uwłaczali mi, * ponieważ postępowałem dobrze (Ps 37, 21).
¹⁵Ty jesteś najświętszym Ojcem moim * Królu mój i Boże mój (Ps 5, 3b; 43, 5a).
¹⁶Pośpiesz mi z pomocą * Panie Boże zbawienia mego (Ps 37, 23).

Antyfona: Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [VI]

¹O, wy wszyscy, którzy przechodzicie drogą * zwróćcie uwagę i zobaczcie, czy jest boleść, jak boleść moja (Lm 1, 12).
²Bo otoczyła mnie sfora psów * obległa mnie gromada złoczyńców (Ps 21, 17).
³Oni zaś zastanawiali się i przyglądali mi się * podzielili między siebie moje szaty i rzucili los o moją suknię (Ps 21, 18b-19).
⁴Przebili moje ręce i moje stopy * policzyli wszystkie moje kości (Ps 21, 17c-18a -R).
⁵Otworzyli na mnie swoje usta * jak lew, który porywa i ryczy (Ps 21, 14).
⁶Zostałem jak woda wylany * i rozsypały się wszystkie moje kości (Ps 21, 15a-b).
⁷I serce moje stało się podobne do wosku topniejącego * we wnętrzu moim (Ps 21, 15c – R)
⁸Moc moja wyschła jak skorupa * a język mój przywarł do podniebienia mego (Ps 21, 16a-b).
⁹I dali mi żółć na pokarm * i w moim pragnieniu napoili mnie octem (Ps 68, 22).
¹⁰I w proch śmierci mnie strącili (por. Ps 21, 16c) * i nad miarę powiększyli ból ran moich (Ps 68, 27b).
¹¹Zasnąłem i powstałem (Ps 3, 6 – R) * i Ojciec mój najświętszy przyjął mnie z chwałą (por. Ps 72, 24c).
¹²Ojcze Święty (J 17, 11), ująłeś moją prawą rękę i według Twej woli wyprowadziłeś mnie * przyjąłeś mnie z chwałą (Ps 72, 24 – R).
¹³Cóż bowiem mam w niebie * i czego chciałem od Ciebie na ziemi? (por. Ps 72, 25).
¹⁴Zobaczcie, zobaczcie, że ja jestem Bogiem, mówi Pan * wywyższę się wśród narodów i wywyższę się na ziemi (por. Ps 45, 11).
¹⁵Błogosławiony Pan Bóg Izraela (Ps 71, 18a; Łk 1, 68a), który odkupił dusze swoich sług swoją własną krwią najświętszą * i nie opuści nikogo, kto w Nim ufność pokłada (por. Ps 33, 23 – R).
¹⁶I wiemy, że przyszedł * że przyjdzie sądzić sprawiedliwość (por. Ps 95, 13a-b – R).

Antyfona: Święta Maryjo, Dziewico.

Psalm [VII]

¹Wszystkie narody klaszczcie w dłonie * chwalcie Boga radosnym głosem.
²Bo Pan wysoki * straszliwy, Król wielki nad całą ziemią (Ps 46, 2-3).
³Bo najświętszy Ojciec z nieba, Król nasz, przed wiekami * posłał z wysoka swego umiłowanego Syna i dokonał zbawienia na ziemi (por. Ps 73, 12).
⁴Niech weselą się niebiosa i raduje ziemia, niech poruszy się morze i to, co je napełnia * będą cieszyć się pola i wszystko, co na nich się znajduje (Ps 95, 11-12a).
⁵Śpiewajcie Mu pieśń nową * śpiewaj Panu, cała ziemio (Ps 95,1).
⁶Bo Pan jest wielki i godny wielkiej chwały * straszliwy ponad wszystkich bogów (Ps 95, 4).
⁷Oddajcie Panu, plemiona narodów, oddajcie Panu chwałę i cześć * oddajcie Panu chwałę Jego imienia (Ps 95, 7-8a)..
⁸Składajcie ciała wasze w ofierze i dźwigajcie Jego święty krzyż * i zachowujcie aż do końca Jego najświętsze przykazania (por. Łk 14, 27; 1 P 2, 21).
⁹Niech całą ziemia zadrży przed Jego obliczem * powiedzcie wśród narodów, że Pan zakrólował z drzewa (por. Ps 95, 9b-10a – G/R)

Tekst „Oficjum o Męce Pańskiej” zostało zaczerpnięty z: Św. Franciszek, św. Klara, Pisma, o. Kajetan Ambrożkiewicz OFM Cap, Wydawnictwo M, Kraków 2015.

* Litera G oznacza Psałterz gallikański; R – Psałterz rzymski.

Czytaj także:
„Św. Franciszek z Sycylii”. Jezusa spotkał w dzieciach bawiących się śmieciami