W ostatnich latach w Europie i nie tylko pojawiły się osoby, które żądają „unieważnienia” własnego chrztu i wykreślenia ich nazwiska z ksiąg parafialnych. Akt ten ma na celu formalne „wyrzeczenie się” chrześcijańskiego wychowania i całkowite zerwanie więzi z Kościołem katolickim.
Czytaj także:
Przez długie lata był ateistą. Australijski polityk przyjął chrzest w wieku 85 lat
Czy można unieważnić własny chrzest?
Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza jasno, iż „Ochrzczony, wszczepiony w Chrystusa przez chrzest, upodabnia się do Niego. Chrzest opieczętowuje chrześcijanina niezatartym duchowym znamieniem (charakterem) jego przynależności do Chrystusa. Znamienia tego nie wymazuje żaden grzech, chociaż z powodu grzechu chrzest może nie przynosić owoców zbawienia. Sakramentu chrztu udziela się jeden raz; nie może on być powtórzony” (KKK 1272).
Innymi słowy, nawet jeśli ktoś dopuści się grzechu oficjalnego wyrzeczenia się Boga, akt ten nie jest w stanie wymazać duchowego znamienia nadanego przez chrzest.
Katechizm dodaje, że „»Pieczęć Pana« (Dominicus character) jest pieczęcią, którą naznaczył nas Duch Święty »na dzień odkupienia«. »Istotnie, chrzest jest pieczęcią życia wiecznego«. Wierny, który »zachowa pieczęć« do końca, to znaczy pozostanie wierny obietnicom chrztu, będzie mógł odejść »ze znakiem wiary«” (KKK 1274).
Pieczęć chrztu nie jest gwarancją dostania się do nieba, jednakże na zawsze naznacza duszę ochrzczonego, który zda przed Bogiem sprawę ze swoich czynów. Ponieważ chrzest naznacza nas na całe życie, proboszcz nie może wykreślić nazwiska osoby ochrzczonej z ksiąg parafialnych.
Powtórny chrzest?
Z tego samego powodu nie można otrzymać chrztu świętego dwukrotnie. O ile sakrament chrztu świętego został ważnie udzielony, katolik, który oficjalnie wyrzekł się wiary, a później chce powrócić do wspólnoty Kościoła, nie musi zostać ponownie ochrzczony. Przyjęcie z wiarą sakramentu pojednania (oraz zadośćuczynienie za popełnione grzechy) ma moc zmazania wszelkich grzechów i przywrócenia nadanej na chrzcie niewinności.
Ateiści i sataniści, którzy będą szczerze żałować za grzechy, mogą powrócić do owczarni Chrystusowej bez potrzeby ponownego przyjęcia sakramentu chrztu.
Pan Bóg jest cierpliwy i nawet wówczas, gdy sami odejdziemy daleko od naszych przyrzeczeń chrzcielnych, On zawsze podąża za nami. Bóg jest „Bogiem zazdrosnym”, który nas nieustannie szuka. Od nas samych zależy, czy pozwolimy Mu nas odnaleźć i czy przyjmiemy Jego miłość w naszym życiu.
Czytaj także:
Być rodzicem chrzestnym: czy mogę odmówić?
Dziś świętujemy...