Troska o wdowy często przewija się w Piśmie Świętym. W Starym Testamencie znajdziemy liczne wzmianki o gniewie Pana wobec ludzi, którzy uciskają wdowy (Psalm 94, 22. rozdział Księgi Hioba, 1. rozdział Księgi Izajasza).
Czytaj także:
Wdowcy. Jak dalej żyć bez ukochanej osoby?
Ciężki los wdów
W realiach kultury Wschodu los kobiet, które straciły mężów był niełatwy. Traktowano je jako osoby drugiej kategorii i postrzegano poprzez pryzmat krzywdzących stereotypów. Pierwszym z nich było zwyczajowe prawo lewiratu, które umożliwiało braciom zmarłego męża poślubienie jego owdowiałej żony.
Istniał nieformalny, ale twardo przestrzegany zakaz dziedziczenia przed wdowę majątku męża. Wdowieństwo uważano za srogą karę Bożą i znak sugerujący, że osoba dotknięta tym nieszczęściem odpłaca winę za ciężkie grzechy swoje lub męża.
Jezus dowartościował wdowy
Chrystus wyraźnie dowartościował wdowy. Wzruszony losem samotnej kobiety z Naim wskrzesił jej syna (Łk 7, 11-17), a w 12. rozdziale Ewangelii św. Marka wyraźnie wskazał, że skromny datek wdowy na świątynię ma większą wartość niż wielkie dary faryzejskich bogacza.
Listy Apostolskie pokazują, że troska o wdowy stała się ważnym aspektem działania pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Istniały różne opinie co do tego, czy wdowy powinny pozostać w stanie bezżennym. Niemniej, w 1. Liście do Tymoteusza znajdziemy wezwanie: „Chcę, żeby młodsze wdowy wychodziły za mąż, rodziły dzieci, były gospodyniami domu, żeby stronie przeciwnej nie dawały sposobności do rzucania potwarzy” (rozdz. 5, 14).
Mimo upływu wieków, ciężki los wdów jest wciąż odczuwalny w społeczeństwach azjatyckich, w tym w wielu regionach Indii. Biskupi postanowili mu pilnie zaradzić.
Czytaj także:
Kobiety w Indiach walczą o swoje religijne prawa. Doszło do starć
W sercu Kościoła: nowatorskie działania
Konferencja Biskupów Katolickich stanu Kerala (w południowych Indiach), skupiająca hierarchów Kościołów katolickich działających w tym stanie: rzymskokatolickiego oraz dwóch Kościołów obrządków wschodnich: syromalabarskiego i syromalankarskiego, podjęła ostatnio nowatorskie działania. Pomogą one osamotnionym kobietom powrócić do pełni życia i odzyskać nadzieję.
Ks. Paul Madassery, sekretarz Komisji ds. Rodziny przy Konferencji Biskupów poinformował, że diecezje stworzyły listy owdowiałych kobiet wśród wszystkich wiernych. Powstał z nich okołokościelny rejestr wdów. Każdej z kobiet w odpowiedniej kategorii wiekowej zostanie zaproponowana konkretna pomoc.
Parafia pomoże samotnym kobietom
Za stały kontakt z wdowami będą odpowiedzialni proboszczowie poszczególnych parafii. Otwarto internetowy portal matrymonialny, gdzie wdowy będą mogły poszukiwać kandydatów na mężów.
Dla najmłodszych wdów przygotowano również podobne oferty w sieciach społecznościowych. Mężczyźni rejestrujący się na tych portalach muszą spełniać dwa warunki: być kawalerami lub wdowcami.
Przy każdej parafii powstaną grupy zrzeszające wdowy i kobiety samotne w różnym wieku. Będą one objęte nie tylko opieką duszpasterzy, ale również wsparciem psychologów i psychiatrów (tych drugich szczególnie w przypadkach, gdy zmagają się z depresją i zespołami lękowymi). Szkolenia dla terapeutów i terepautek, które będą przy parafiach pracować z samotnymi kobietami rozpoczęły się już w mieście Kochi.
W parafiach powstaną też kawiarnie dla samotnych kobiet, które każdego dnia będą mogły spotkać się i porozmawiać o problemach, emocjach i trudnościach w relacjach międzyludzkich.
Czytaj także:
Modlitwa wdowy i wdowca. Jak się modlić po śmierci współmałżonka?
Niedopuszczalna dyskryminacja kobiet
Kościół będzie pomagać wdowom w uświadomieniu im ich praw. Ks. Madassery w wypowiedzi dla dziennika „New Indian Express” zwrócił uwagę, że wiele owdowiałych hinduskich kobiet pozostaje pod wpływem przesądów społecznych. Nie są świadome, że według prawa mogą chociażby swobodnie dziedziczyć majątek po mężu, występować o świadczenia i zapomogi po zmarłym małżonku czy nawet kontynuować pracę zawodową jako wdowy.
„Chcemy zmienić postrzeganie wdów i samotnych kobiet w społeczeństwie. Zdjąć odium niechęci z tych, które są poddawane ostracyzmowi z powodu chęci zawarcia drugiego małżeństwa, zmuszane przez otoczenie do wycofania się z życia publicznego, a nawet nakłaniane do określonego stylu ubierania się, podkreślającego niższy status społeczny.
To wszystko są przypadki niedopuszczalnej dyskryminacji kobiet, które nie powinny mieć w Indiach miejsca” – wyjaśnił przedstawiciel Konferencji Biskupów Katolickich Kerali.
Na podst: newindianexpress.com, bitno.net
Czytaj także:
Matka ucałowała dłonie mordercy córki. “Uśmiechnięta siostra” umierała z imieniem Jezusa na ustach
Dziś świętujemy...