8 sposobów na spokojniejszy rok, bez względu na to, jak jesteś zajęty

W ubiegłym roku zapewne większość z nas doświadczyła pośpiechu. Każdego dnia jest tak wiele do zrobienia, tyle projektów do zrealizowania, tyle możliwości wypełnienia naszego czasu i nadania życiu sensu.

Ale przy wszystkich wielkich możliwościach, jakie oferuje współczesne społeczeństwo, czas na zrobienie ich wszystkich nie wzrósł. Nadal mamy tylko 24 godziny na dobę. Może to wywoływać uczucie przytłoczenia, nadmiernej stymulacji lub ciągłego niezadowolenia bez względu na to, ile osiągniemy w ciągu jednego dnia.

W głębi duszy wiemy, że niespokojny umysł nie ma wystarczającej przestrzeni, aby Bóg mógł wejść. Jak więc możemy osiągnąć większy pokój w 2020 roku? Pomimo wielu rzeczy, które musimy zrobić. Oto 8 pomysłów, które mogą nam pomóc.

W pierwszej części swoich ćwiczeń duchowych św. Ignacy z Loyoli przypomina nam, że istnieją rzeczy materialne, które pomogą nam dostać się do Nieba. I są dla nas dobre tylko w takim zakresie, w jakim to robią. Niech każda rzecz spełni swoją właściwą rolę: nasze harmonogramy, procedury, listy kontrolne i plany służą nam, a nie my im. Kultywuj prawdziwą wewnętrzną wolność w odniesieniu do rzeczy materialnych.

2OPRACUJ SŁOWA KLUCZOWE I WYPRÓBUJ JE

Takimi słowami mogą być cisza, ciepło, miłość, piękno, bliskie relacje.

Zadaj sobie pytanie: czy robienie tego pomoże mi znaleźć ciszę lub utrzymywać bliski związek? Jeśli nie, nie ma sensu tego robić. Czy nawet myśl o wszystkich rzeczach do zrobienia na dziś wieczór cię męczy? Jest prawdopodobne, że nie powinieneś robić ich wszystkich. Możemy uczyć się od ruchu minimalizmu. Zawsze będziemy musieli walczyć, aby zrobić mniej: non multa, sed multum (niewiele rzeczy, ale dobrze).

3OBNIŻ NIEKTÓRE STANDARDY

Staramy się spełniać wiele standardów. Autorka ujęła to komicznie – stosując tę ​​tendencję do rodzicielstwa:

Jak być mamą w 2019 roku: Upewnij się, że twoje potrzeby akademickie, emocjonalne, psychologiczne, psychiczne, duchowe, fizyczne, żywieniowe i społeczne są zaspokojone, jednocześnie uważając, aby żyć bez przetworzonej żywności, bez plastiku, dbać o ciało, żyć społecznie świadomie, egalitarnie, ale także autorytatywnie, tak, by sprzyjać niezależności, być łagodnym, ale niezbyt pobłażliwym, miej dwupiętrowy, wielojęzyczny dom, najlepiej z podwórkiem. Nie zapomnij też o oleju kokosowym.

I jak na ironię dodała: „Jak być matką dosłownie w każdym pokoleniu przed naszym: czasami karm dzieci”.

Naprawdę niemożliwe jest osiągnięcie wszystkich standardów. Zdecyduj więc, które z nich są dla ciebie ważne, i odrzuć inne. Na przykład możesz kilka razy w tygodniu spożyć gotowe obiady lub skorzystać z płatnej pomocy przy niektórych pracach. Zaakceptuj niedoskonałość w wielu dziedzinach życia, ponieważ dumą i pychą byłoby oczekiwać więcej, niż człowiek może zrobić. Blogerka Nancy Kelly radzi nam, aby „ograniczać to, co mamy do zrobienia, dopóki w domu nie zapanuje spokój”.

4UWOLNIJ SIĘ OD OPINII INNYCH LUDZI

Niezbędnym aspektem posiadania większego spokoju wewnętrznego jest uwolnienie się od tego, co inni mogą myśleć. Inni ludzie mają inne standardy, inne preferencje, a ich opinie są często efemeryczne. Nigdy nie będzie możliwe zadowolenie wszystkich – nawet jeśli jest to uzasadnione pragnienie, aby nasze chrześcijańskie życie wyglądało atrakcyjnie dla świata zewnętrznego.

W swojej książce Crazy Busy: W (Litościwie) krótkiej książce o (naprawdę) dużym problemie Kevin DeYoung zauważa, że ​​Jezus nie wchodził w interakcje z ogromną większością ludzi podczas chodzenia po tej planecie. Jezus nie spełnił wszystkich potrzeb. Ludzie czekali w kolejce na uzdrowienie. Jednak nikt nigdy nie spełnił woli Ojca w sposób obejmujący wszystko, jak Jezus.

Niemożność zrobienia wszystkiego idzie w parze z większym zaufaniem do Boga. Zawsze będziemy chcieli częściej spotykać się z rodziną i przyjaciółmi i zawsze będziemy chcieć, aby na naszej liście rzeczy do zrobienia było więcej pól zaznaczonych, zanim pójdziemy spać, ale musimy zaakceptować fakt, że jesteśmy ograniczonymi stworzeniami i ta doskonałość nie pochodzi z tego świata.

Ostatecznie świat zostanie zbawiony dzięki łasce Bożej. Jesteśmy tylko narzędziami.

W swojej książce „Teaching from Rest” Sarah MacKenzie pisze: „Mój problem z harmonogramami, procedurami i ogólnymi systemami zarządzania zadaniami polega na tym, że większość z nich ma tendencję do priorytetowego traktowania zadań nad budowaniem relacji”.

Nasze życie dotyczy ludzi, a nie rzeczy.

Chociaż Marta miała szlachetny zamiar, by ugotować pyszny posiłek, aby zadowolić naszego Pana (Łk 10, 38-42), straciła z oczu fakt, że ostatecznym celem jest zawsze rozmowa i związek z naszym Panem – a nie idealna kolacja.

Wszyscy czasami zachowujemy się jak rozpieszczone dzieci. Kiedy coś zrobiliśmy, jedyną rzeczą, o której myślimy, jest robienie więcej. Świetnym antidotum na wyścig szczurów polegający na robieniu wielu rzeczy jest wdzięczność. Bądź wdzięczny za wszystko, co dzisiaj osiągnąłeś, nawet jeśli to nie wystarczy. Zawsze będzie więcej do zrobienia. Rozkoszuj się chwilą i odkryj, co było w niej prawdziwe, dobre i piękne.

W 1952 r. katolicki filozof Josef Pieper przypomniał sobie odwieczną ideę wypoczynku jako fundamentu społeczeństwa. Miał na myśli to, że ludzki geniusz polega nie tylko na aktywnym robieniu rzeczy, ale także na kontemplacji, na „otrzymaniu” piękna, prawdy i dobroci. Dlatego musimy usiąść, słuchać, modlić się, wielbić i uwielbiać, aby być naprawdę ludzkimi.

Praca jest dobra. Ale człowiek nie jest stworzony do pracy sam. Praca 24/7 i brak odpoczynku to tak naprawdę życie niewolnika. Zawsze pamiętajmy, że ostatecznym celem naszych działań nie są same działania, ale Bóg, wieczność.

Ochrona szabatu jest doskonałym pierwszym krokiem w kierunku uporządkowania wszystkich naszych dążeń do właściwego celu. Kiedy nasze serce znajdzie w Nim odpocznienie, odnajdziemy prawdziwy pokój.

Czytaj także:
Odpoczynek to dziś prawdziwa sztuka! Umiesz to robić?

Czytaj także:
Nowy rok: osobisty prezent do rozpakowania