Dlaczego ksiądz podczas mszy świętej wrzuca fragment hostii do kielicha?

W trakcie tego rytuału nie są wypowiadane na głos żadne słowa, łatwo go przeoczyć także dlatego, że trwa bardzo krótko. Działanie to jednak jest niezwykle symboliczne.

Podczas mszy świętej sprawowanej w obrządku rzymskim Kościoła katolickiego kapłan odłamuje małą cząstkę konsekrowanej hostii i upuszcza ją do kielicha konsekrowanego wina. W trakcie tego rytuału nie są na głos wypowiadane żadne słowa, łatwo go przeoczyć także dlatego, że trwa bardzo krótko. Działanie to jednak jest niezwykle symboliczne.

Czytaj także:
Komunia pod dwiema postaciami. Dlaczego świeccy tak rzadko mogą ją przyjmować?

Według Nikolausa Gihra, autora książki The Holy Sacrifice of the Mass (Przenajświętsza Ofiara Eucharystyczna), zwyczaj dodawania małej cząstki hostii do kielicha ma swoje korzenie w historii wczesnego Kościoła. Miał on oznaczać jedność z papieżem oraz biskupem miejsca.

Uczestnictwo w tej samej Przenajświętszej Ofierze było uważane za symbol i zobowiązanie Komunii kościelnej; aby to udowodnić i utrzymać, papieże i biskupi wysyłali do innych biskupów oraz kapłanów cząstki konsekrowanych hostii, które obdarowywani wrzucali do kielicha i spożywali. Zwyczaj ten utrzymał się w Rzymie do około IX w. W niedziele i dni świąteczne papież przesyłał księżom odpowiedzialnym za sprawowanie przenajświętszej ofiary w kościołach miasta hostię jako symbol komunii z Głową Kościoła i znak upoważnienia ich do celebrowania najświętszej ofiary.

Konsekrowana hostia była widomym i konkretnym przypomnieniem łączności z papieżem i biskupami w trakcie sprawowania każdej mszy świętej.

Kolejnym symbolicznym znaczeniem tego rytuału było przypomnienie o jedności celebracji mszy świętej, która jest pamiątką tej samej, jednej ofiary dokonanej przez Jezusa na krzyżu. Katolicy wierzą, że Jezus nie ponosi kolejnej ofiary podczas każdej mszy świętej, lecz że Eucharystia stanowi mistyczny udział w tej jednej, jedynej ofierze, która miała miejsce na Kalwarii.

Wcześniej hostii używano nieco inaczej. Ponieważ były one o wiele większe niż obecnie, dzielono je na trzy części, rozdzielane wśród uczestników Eucharystii, wysyłano osobom nieobecnym oraz wkładano do kielicha podczas sprawowania kolejnej najświętszej ofiary. (…) Wcześniej konsekrowana cząstka Ciała Pańskiego była zachowywana i dołączana do Najświętszej Krwi podczas kolejnej mszy świętej, prawdopodobnie jako symbol nieustannej sukcesji Ofiary Chrystusa oraz jedności pomiędzy ostatnią i obecną celebracją Eucharystii.

Z powyższych powodów historycy uważają, że przez kilka wieków w kielichu znajdowały się dwie cząstkihostii, jedna od papieża czy biskupa, a druga pozostała po wcześniejszej Eucharystii.

Symbolika aktu wskazuje również na jedność ciała i krwi Jezusa w hostii, ponieważ i hostia, i konsekrowane wino zawierają w sobie całą obecność Jezusa, Jego ciała, krwi, duszy i bóstwa.

Rytuał celebransa przypomina, że każde działanie kapłana podczas mszy świętej jest zakorzenione w obejmującej blisko dwa tysiąclecia historii i tradycji. Jest ono przemyślane i ma na celu przekazanie wielu głębokich prawd duchowych.

Czytaj także:
Co najbardziej przeszkadza księdzu, kiedy odprawia mszę świętą?

Czytaj także:
Przeistoczenie. Kiedy chleb przestaje być chlebem? I co się dzieje na ołtarzu?