Aleteia logoAleteia logoAleteia
czwartek 28/03/2024 |
Wielki Czwartek
Aleteia logo
Duchowość
separateurCreated with Sketch.

Nabożeństwo Słowa Bożego na wtorek w oktawie Wielkiej Nocy przeżywany w domu

CHRIST RISEN

Public Domain

Redakcja - publikacja 13.04.20, aktualizacja 06.04.2021

Świętowanie Paschy rozciąga się na cały Okres Wielkanocny, czyli na siedem tygodni, aż do Zesłania Ducha Świętego. W dobie koronawirusa i ograniczonego dostępu do liturgii warto ten paschalny czas uświęcać domową celebracją Słowa Bożego.
Wielki Post to czas modlitwy i ofiary.
Pomóż nam, abyśmy mogli służyć Ci
w tym szczególnym okresie
Wesprzyj nas

Instrukcja:

  • Tekst nabożeństwa jest rozpisany na dwie lub więcej osób, ale można nim także modlić się w pojedynkę.
  • Warto przygotować miejsce do modlitwy, bo to pomoże nam skupić się na Słowie Bożym.
  • Ustaw tam krzyż, obraz lub ikonę nawiązującą do tajemnicy przeżywanych dni.
  • Zapal świecę.
  • Jeśli masz, ustaw także kwiaty – ten akcent podkreśli radosny wymiar Okresu Wielkanocnego.
  • Jeśli modlisz się w większym gronie, wyznacz osobę, która poprowadzi modlitwę.
  • Prowadzący decyduje o długości momentów ciszy.
  • Wyznaczcie, kto czyta poszczególne czytania.
  • Przygotowujemy wcześniej modlitwę wiernych i wyznaczamy osobę, która ją przeczyta lub wypowie z serca.
  • Można przygotować też odpowiednie pieśni.

* * *

Wtorek w oktawie Wielkiej Nocy

«Chrystus zmartwychwstał, jak powiedział. Alleluja!»

Wszyscy siedzą, a prowadzący mówi:

Bracia i siostry,

Pascha Jezusa Chrystusa jest naszą paschą:
Alleluja!

Razem z nim zmartwychwstaliśmy:
przez Niego zostaliśmy ocaleni od drugiej śmierci,
wyrwani z mocy księcia tego świata
i udręk jego demonów.
W Nim mamy obietnicę szczęścia wiecznego
we wspólnocie boskiej Miłości.

Tymczasem, gdy jesteśmy tu, na ziemi,
w naszej pielgrzymce do niebiańskiego sanktuarium,
musimy żyć podtrzymywani tą miłością,
której pełnię nam obiecano.

Pomimo rozsianych na naszej drodze przeszkód i doświadczeń,
które musimy przezwyciężyć, nie zachwiejemy się.
Nie zawiedziemy naszej Nadziei.

Wręcz przeciwnie, pobudzeni radością paschalną
chcemy czerpać z łask płynących z naszego chrztu
i karmić się sakramentem Eucharystii,
tak by odnawiać nasze siły
i dziękować naszemu Odkupicielowi,
który dał nam największy dowód miłości:
swe życie na chwałę Bożą
i dla zbawienia świata.

Pauza 

Panie Jezu, teraz – gdy mamy ograniczony dostęp do Eucharystii – jeszcze bardziej niż zwykle oczekujesz od nas, byśmy wchodzili w tajemnicę Twej Ofiary oraz kochali naszych bliźnich, jak Ty nas umiłowałeś.

Po 3 minutach ciszy wszyscy wstają i robią znak krzyża, mówiąc:

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Amen.

Prowadzący kontynuuje:

By przygotować się na przyjęcie słowa Bożego
i by nas ono uzdrowiło,
uznajmy, że jesteśmy grzeszni.

Odmawiamy modlitwę pokutną, np.:

Prowadzący: Zmiłuj się nad nami, Panie.
Reszta: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Prowadzący: Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Reszta: I daj nam swoje zbawienie.

Mówimy albo śpiewamy:

Panie, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami
Chryste, zmiłuj się nad nami
Chryste, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami

MODLITWA

Prowadzący odmawia modlitwę:

Poprzez wody naszego chrztu
Bóg odpowiedział na nasze pragnienie Chrystusa.
Jako ochrzczeni możemy mieć oparcie w Chrystusie,
nie zachwiejemy się,
nigdy nie zostaniemy opuszczeni. Alleluja! Alleluja!

Czytający stoi, reszta wiernych siedzi.

PIERWSZE CZYTANIE

Czytanie z Dziejów Apostolskich [Dz 2,36-41]

W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów:

«Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem».

Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: «Cóż mamy czynić, bracia?». Powiedział do nich Piotr: «Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz».

W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia».

Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

Oto słowo Boże. 

Reszta: Bogu niech będą dzięki!

Czytający lub śpiewający psalm stoi, reszta siedzi.

PSALM 33

Refren: Pełna jest ziemia łaskawości Pana.

Słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Refren

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.

Refren

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

Refren

EWANGELIA

Wszyscy wstają. Ewangelia jest odczytywana. By podkreślić wielkanocną radość, śpiewamy „Alleluja”.

Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.

Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Słowa Ewangelii według świętego Jana [J 20,11-18]

Maria Magdalena stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego przy głowie, a drugiego przy nogach, w miejscu, gdzie leżało ciało Jezusa.

I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?».

Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?».

Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę».

Jezus rzekł do niej: «Mario!». A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu.

Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego».

Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

Wszyscy siadają. Żadna aklamacja nie kończy czytania Ewangelii, a prowadzący powtarza ostatnie wersety, podając je wszystkim jak echo do rozważania w ciszy:

W głębi naszych serc pozwólmy,
by zabrzmiały te słowa Syna do Ojca,
słowa, które każdy z nas ma łaskę uczynić swymi:

«Udaj się do moich braci i powiedz im:
Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego»

5 minut poświęcamy na medytację w ciszy.

Wszyscy wstają, a prowadzący inicjuje Modlitwę Pańską.

Zjednoczeni w Duchu Świętym oraz w jedności z całym Kościołem ośmielamy się mówić, jak nas nauczył nasz Pan, Jezus Chrystus:

Mówimy albo śpiewamy:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw od złego.

I od razu dodajemy:

Bo Twoje jest królestwo, i potęga, i chwała na wieki.

Następnie prowadzący zachęca do przekazania sobie znaku pokoju:

Połączyliśmy nasze głosy z Chrystusem, by modlić się do Ojca. Jesteśmy synami w Synu. W miłości, która nas łączy, odnowieni przez Słowo Boże, przekażmy sobie znak pokoju, znak komunii, który otrzymujemy od Boga.

W zależności od sytuacji przekazujemy sobie znak pokoju przez podanie dłoni lub ukłon. Siadamy.

KOMUNIA DUCHOWA

Prowadzący mówi:

Choć nie możemy przyjąć Komunii sakramentalnej podczas mszy świętej, papież Franciszek zachęca nas gorąco do komunii duchowej, nazywanej także „komunią pragnienia”. Módlmy się słowami zaproponowanymi przez papieża:

Klękam u Twych stóp, o mój Jezu, i ofiarowuję Ci moje skruszone serce,
uniżone w swojej nicości i Twojej świętej obecności.
Adoruję Cię w sakramencie Twej miłości, niewysłowionej Eucharystii.
Pragnę przyjąć Ciebie w tym ubogim przybytku, jaki oferuje Ci mój umysł.
Czekając na radość z sakramentalnej Komunii, pragnę przyjąć Cię w duchu.
Przyjdź do mnie, O mój Jezu, kiedy ja przychodzę do Ciebie!
Niech Twoja miłość ogarnie moje całe jestestwo w życiu i śmierci.
Wierzę w Ciebie, Tobie ufam, Ciebie kocham. Amen.

Pauza

W głębi serca pozwólmy,
by rosło w nas pragnienie jedności z Jezusem
w Komunii sakramentalnej.
I by Jego miłość zaczęła działać w naszym życiu.
Byśmy kochali innych, jak on nas umiłował.

Cisza przez 5 minut na bycie sam na sam z Jezusem.
Można w tym czasie wykonać pieść dziękczynną.
Wstajemy i odmawiamy modlitwę:

Ojcze nieskończenie dobry,
niech łaska paschalnego misterium
na nas spocznie i w nas owocuje.
Ty nas wprowadziłeś na drogę ku niebu,
pomóż nam odpowiadać na wezwanie Twej miłości.
Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Amen. 

Wszyscy zwracają się do krzyża i składają ręce.
P
rowadzący wypowiada formułę błogosławieństwa:

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Panie, nasz Boże, niech obfite błogosławieństwo
spłynie na Twój lud,
który obchodził pamiątkę śmierci Twojego Syna
i spodziewa się swojego zmartwychwstania;
odpuść mu winy, udziel pocieszenia,
umocnij go w świętej wierze
i zapewnij mu wieczne zbawienie.
Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

Wszyscy kończymy modlitwą:

Niech na nas spłynie łaska Boża
i mieszka w nas na zawsze. Amen. 

Wszyscy robią znak krzyża.
Rodzice mogą teraz również naznaczyć czoła swych dzieci znakiem krzyża. 

Możemy zakończyć celebrację, śpiewając „Regina Caeli” lub inną radosną pieśń maryjną.

Regina Caeli, laetare, alleluia!
Quia quem meruisti portare, alleluia!
Resurrexit, sicut dixit, alleluia!
Ora pro nobis Deum, alleluia!

Królowo nieba, wesel się, alleluja!
Bo Ten, któregoś nosiła, alleluja!
Zmartwychwstał jak powiedział, alleluja!
Módl się za nami do Boga, alleluja!

Tags:
liturgiamodlitwaWielkanoc
Modlitwa dnia
Dziś świętujemy...





Top 10
Zobacz więcej
Newsletter
Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail