Instrukcja:
- Tekst nabożeństwa jest rozpisany na dwie lub więcej osób, ale można nim także modlić się w pojedynkę.
- Warto przygotować miejsce do modlitwy, bo to pomoże nam skupić się na Słowie Bożym.
- Ustaw tam krzyż, obraz lub ikonę nawiązującą do tajemnicy przeżywanych dni.
- Zapal świecę.
- Jeśli masz, ustaw także kwiaty – ten akcent podkreśli radosny wymiar Okresu Wielkanocnego.
- Jeśli modlisz się w większym gronie, wyznacz osobę, która poprowadzi modlitwę.
- Prowadzący decyduje o długości momentów ciszy.
- Wyznaczcie, kto czyta poszczególne czytania.
- Przygotowujemy wcześniej modlitwę wiernych i wyznaczamy osobę, która ją przeczyta lub wypowie z serca.
- Można przygotować też odpowiednie pieśni.
* * *
Czwartek w oktawie Wielkiej Nocy
On prawdziwie zmartwychwstał:
wy jesteście tego świadkami.
Wszyscy siedzą, a prowadzący mówi:
Bracia i siostry,
On prawdziwie zmartwychwstał!
My jesteśmy tego świadkami. Alleluja!
Oto, co Piotr, pierwszy papież,
powiedział o nas, jako świadkach:
„Wy zaś jesteście wybranym plemieniem,
królewskim kapłaństwem, narodem świętym,
ludem [Bogu] na własność przeznaczonym,
abyście ogłaszali dzieła
potęgi Tego, który was wezwał z ciemności
do przedziwnego swojego światła” [1P 2, 9].
Oto nasze przeznaczenie
od momentu zmartwychwstania Pana!
Jakie powołanie! Jaka misja!
Prawdziwe kapłaństwo.
I to nie byle jakie: królewskie kapłaństwo!
Otrzymaliśmy tu naszą mapę drogową:
ogłaszać dzieła potęgi Chrystusa.
On zmartwychwstał dla wszystkich.
Aby do wszystkich dotarła ta nowina,
oto my, każdy z osobna, zostaliśmy wybrani i temu poświęceni.
Chcielibyśmy chodzić po placach i ulicach,
krzycząc z radości: On zmartwychwstał!
A tymczasem zostaliśmy zamknięci w izolacji w naszych domach.
Nie powinno to wygaszać naszego entuzjazmu,
lecz dawać jego pogłębienie,
a jeśli zajdzie potrzeba, przekształcić go tak,
byśmy, gdy tylko odzyskamy swobodę,
byli wiarygodnymi świadkami przynoszącymi
najbardziej wymowne świadectwo:
przykład naszego życia odkrytego na nowo
w świetle Chrystusa.
Pauza
Panie Jezu, teraz – gdy dostęp do Eucharystii jest ograniczony –
jeszcze bardziej niż zwykle oczekujesz od nas,
byśmy wchodzili w tajemnicę Twej Ofiary
oraz kochali naszych bliźnich,
jak Ty nas umiłowałeś.
Po 3 minutach ciszy wszyscy wstają i robią znak krzyża, mówiąc:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Amen.
Prowadzący kontynuuje:
By przygotować się na przyjęcie słowa Bożego
i by nas ono uzdrowiło,
uznajmy, że jesteśmy grzeszni.
Odmawiamy modlitwę pokutną, np.:
Prowadzący: Zmiłuj się nad nami, Panie.
Reszta: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Prowadzący: Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Reszta: I daj nam swoje zbawienie.
Mówimy albo śpiewamy:
Panie, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, zmiłuj się nad nami!
Chryste, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
MODLITWA
Prowadzący odmawia modlitwę:
Boże, nasz Ojcze,
Ty, który pragniesz, by wszyscy ludzie zostali zbawieni,
udziel wszystkim naszym braciom i siostrom,
którzy zamieszkują ziemię,
łaski wiary w Twojego Syna, Jezusa Chrystusa
oraz życia miłością,
jak On nam to pokazał swoim przykładem.
On, który króluje z Tobą i z Duchem Świętym
na wieki wieków. Amen.
Czytający stoi, reszta wiernych siedzi.
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Dziejów Apostolskich [Dz 3, 11-26]
Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym.
Na ten widok Piotr przemówił do ludu: «Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się świętego i sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak przełożeni wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.
Powiedział przecież Mojżesz: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu”. Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.
Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: „Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi”. Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił wam w sprawie odwrócenia się każdego z was od swoich grzechów».
Oto słowo Boże.
Reszta: Bogu niech będą dzięki!
Czytający lub śpiewający psalm stoi, reszta siedzi.
PSALM 8
Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
lub: Alleluja.
Panie, Panie nasz,
jak przedziwne jest imię Twoje po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Refren
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy.
Refren
Owce i bydło wszelakie
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Refren
EWANGELIA
Wszyscy wstają. Ewangelia jest odczytywana. By podkreślić wielkanocną radość, śpiewamy Alleluja.
Alleluja! Alleluja! Alleluja!
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
Alleluja! Alleluja! Alleluja!
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza [Łk 24, 35-48]
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam».
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec wszystkich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego».
Wszyscy siadają. Żadna aklamacja nie kończy czytania Ewangelii, a prowadzący powtarza ostatnie wersety, podając je wszystkim jak echo do rozważania w ciszy:
W głębi naszych serc pozwólmy,
by zabrzmiały te słowa naszego Brata;
słowa, które każdy z nas może przyjąć osobiście;
słowa, które mamy przekazywać dalej
zgodnie z misją powierzoną nam przez Pana:
«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał
i trzeciego dnia zmartwychwstanie;
w imię Jego głoszone będzie nawrócenie
i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom,
począwszy od Jerozolimy.
Wy jesteście świadkami tego»
5 minut poświęcamy na medytację w ciszy.
Wszyscy wstają, a prowadzący inicjuje Modlitwę Pańską:
Zjednoczeni w Duchu Świętym oraz w jedności z całym Kościołem ośmielamy się mówić, jak nas nauczył nasz Pan, Jezus Chrystus:
Mówimy albo śpiewamy:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw od złego.
I od razu dodajemy:
Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.
Następnie prowadzący zachęca do przekazania sobie znaku pokoju:
Połączyliśmy nasze głosy z Chrystusem, by modlić się do Ojca. Jesteśmy synami w Synu. W miłości, która nas łączy, odnowieni przez Słowo Boże, przekażmy sobie znak pokoju, znak komunii, który otrzymujemy od Boga.
W zależności od sytuacji przekazujemy sobie znak pokoju przez podanie dłoni lub ukłon. Siadamy.
KOMUNIA DUCHOWA
Prowadzący mówi:
Choć nie możemy przyjąć komunii sakramentalnej podczas mszy świętej, papież Franciszek zachęca nas gorąco do komunii duchowej, nazywanej także „komunią pragnienia”. Módlmy się słowami zaproponowanymi przez papieża:
Klękam u Twych stóp, o mój Jezu, i ofiarowuję Ci moje skruszone serce,
uniżone w swojej nicości i Twojej świętej obecności.
Adoruję Cię w sakramencie Twej miłości, niewysłowionej Eucharystii.
Pragnę przyjąć Ciebie w tym ubogim przybytku, jaki oferuje Ci mój umysł.
Czekając na radość z sakramentalnej komunii, pragnę przyjąć Cię w duchu.
Przyjdź do mnie, O mój Jezu, kiedy ja przychodzę do Ciebie!
Niech Twoja miłość ogarnie moje całe jestestwo w życiu i śmierci.
Wierzę w Ciebie, Tobie ufam, Ciebie kocham.
Amen.
Pauza
W głębi serca pozwólmy,
by rosło w nas pragnienie jedności z Jezusem
w komunii sakramentalnej.
I by Jego miłość zaczęła działać w naszym życiu.
Byśmy kochali innych, jak on nas umiłował.
Cisza przez 5 minut na bycie sam na sam z Jezusem.
Można w tym czasie wykonać pieśń dziękczynną.
Wstajemy i odmawiamy modlitwę:
Ojcze nieskończenie dobry,
niech łaska paschalnego misterium
na nas spocznie i w nas owocuje.
Ty nas wprowadziłeś na drogę ku niebu,
pomóż nam odpowiadać na wezwanie Twej miłości.
Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Amen.
Wszyscy zwracają się do krzyża i składają ręce.
Prowadzący wypowiada formułę błogosławieństwa:
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
Panie, nasz Boże, niech obfite błogosławieństwo
spłynie na Twój lud,
który obchodził pamiątkę śmierci Twojego Syna
i spodziewa się swojego zmartwychwstania;
odpuść mu winy, udziel pocieszenia,
umocnij go w świętej wierze
i zapewnij mu wieczne zbawienie.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Wszyscy kończymy modlitwą:
Niech na nas spłynie łaska Boża
i mieszka w nas na zawsze. Amen.
Wszyscy robią znak krzyża.
Rodzice mogą teraz również naznaczyć czoła swych dzieci znakiem krzyża.
Możemy zakończyć celebrację, śpiewając „Regina Caeli” lub inną radosną pieśń maryjną.
Regina Caeli, laetare, alleluia!
Quia quem meruisti portare, alleluia!
Resurrexit, sicut dixit, alleluia!
Ora pro nobis Deum, alleluia!
Królowo nieba, wesel się, alleluja!
Bo Ten, któregoś nosiła, alleluja!
Zmartwychwstał, jak powiedział, alleluja!
Módl się za nami do Boga, alleluja!
Dziś świętujemy...