Nabożeństwo Słowa Bożego na III niedzielę Wielkanocy przeżywaną w domu

Uświęć kolejną niedzielę Wielkiej Nocy tą domową celebracją Słowa Bożego.

Instrukcja:

Nabożeństwo można odprawić w dowolnym momencie dnia.
Ten sposób odprawienia nabożeństwa wymaga obecności co najmniej dwóch osób.
Najlepiej odprawić je w gronie rodziny.
Prosty krzyż czy krucyfiks powinien znajdować się w pokoju.
Zapalamy jedną lub kilka świec, które ustawiamy na niepalnym podłożu.
Jeśli mamy ogród, zerwijmy kilka kwiatów, ten akcent podkreśli radosny wymiar Wielkanocy.
Wyznaczamy osobę, która poprowadzi modlitwę.
Prowadzący decyduje o długości momentów ciszy.
Wyznaczamy, kto czyta poszczególne czytania.
Przygotowujemy wcześniej modlitwę wiernych i wyznaczamy osobę, która ją przeczyta lub wypowie z serca.
Możemy przygotować też odpowiednie pieśni.

Czytaj także:
Krótki przewodnik po sposobach modlitwy

* * *

III niedziela Wielkiej Nocy

Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma,
niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz.

Wszyscy siedzą, a prowadzący mówi:

Bracia i siostry,

uczniowie idący do Emaus
po raz pierwszy słyszą,
by ktoś wyjaśniał Pismo w taki sposób.

Ich serca pałają.
Czekali na ten moment całe życie.
Dlatego proszą Jezusa: „Pozostań z nami, Panie”.

Nasze serca także pałają,
kiedy Piotr z mocą interpretuje Psalm 16,
słowa, które mówią o zmartwychwstaniu Chrystusa:
„Dałeś mi poznać drogi życia
i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim”.

Eucharystia jest nieustannym dowodem na to,
że zostaliśmy „wykupieni nie czymś przemijającym,
srebrem lub złotem,
ale drogocenną krwią Chrystusa,
jako baranka niepokalanego i bez zmazy”.

W tym czasie, kiedy jesteśmy kuszeni,
by popaść w przygnębienie,
uchwyćmy się pewności,
że Pan pozostaje z nami i w nas,
nawet gdy pozornie znika nam z oczu.
Pamiętajmy, że w tych trudnych i bolesnych okolicznościach
wielkanocne zwycięstwo Chrystusa nadal jest faktem.

Pauza

Panie Jezu, teraz – gdy nie możemy
uczestniczyć w ofierze Twego życia poprzez celebrację Eucharystii,
jeszcze bardziej niż zwykle oczekujesz od nas,
byśmy wchodzili w tajemnicę Twej Ofiary
oraz kochali naszych bliźnich,
jak Ty nas umiłowałeś.

Po 3 minutach ciszy wszyscy wstają i robią znak krzyża, mówiąc:

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Prowadzący kontynuuje:

By przygotować się na przyjęcie Słowa Bożego
i by nas ono uzdrowiło,
uznajmy, że jesteśmy grzeszni.

Odmawiamy modlitwę pokutną, np.:

Prowadzący: Zmiłuj się nad nami, Panie.
Reszta: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Prowadzący: Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Reszta: I daj nam swoje zbawienie.

Mówimy albo śpiewamy:

Panie, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami
Chryste, zmiłuj się nad nami
Chryste, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami
Panie, zmiłuj się nad nami

Śpiewamy lub uroczyście odczytujemy Gloria.

Gloria in excelsis Deo

Et in terra pax hominibus bonae voluntatis.
Laudamus Te,
benedicimus Te,
adoramus Te,
glorificamus Te.
Gratias agimus Tibi
propter magnam gloriam Tuam,
Domine Deus, Rex coelestis,
Deus Pater omnipotens.
Domine Fili Unigenite,
Iesu Christe,
Domine Deus, Agnus Dei,
Filius Patris:
Qui tollis peccata mundi
miserere nobis;
Qui tollis peccata mundi
suscipe deprecationem nostram,
Qui sedes ad dexteram Patris
miserere nobis.
Quoniam Tu solus Sanctus,
Tu solus Dominus,
Tu solus Altissimus,
Iesu Christe,
Cum Sancto Spiritu
in gloria Dei Patris.
Amen.

Chwała na wysokości Bogu,

a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Chwalimy Cię,
błogosławimy Cię,
wielbimy Cię,
wysławiamy Cię.
Dzięki Ci składamy,
bo wielka jest chwała Twoja.
Panie Boże, Królu nieba,
Boże Ojcze wszechmogący.
Panie, Synu Jednorodzony,
Jezu Chryste.
Panie Boże, Baranku Boży,
Synu Ojca.
Który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Który gładzisz grzechy świata,
przyjm błaganie nasze.
Który siedzisz po prawicy Ojca,
zmiłuj się nad nami.
Albowiem tylko Tyś jest święty,
tylko Tyś jest Panem,
tylko Tyś Najwyższy,
Jezu Chryste,
z Duchem Świętym,
w chwale Boga Ojca.
Amen.

Prowadzący:

Boże, Ty przez Twojego Syna pokonałeś śmierć
i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego,
spraw, abyśmy świętując Zmartwychwstanie Pańskie,
zostali odnowieni przez Ducha Świętego
i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna,
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Reszta: Amen.

Czytający stoi, reszta wiernych siedzi.

PIERWSZE CZYTANIE

Czytanie z Dziejów Apostolskich [Dz 2, 14. 22-28]

W dzień Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów: Jezusa Nazarejczyka, męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim. Dawid bowiem mówił o Nim:

Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po prawicy mojej, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się serce moje i rozradował się język mój, także i ciało moje spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim».

Oto słowo Boże.

Reszta: Bogu niech będą dzięki!

Czytający lub śpiewający psalm stoi, reszta siedzi.

PSALM Ps 16 (15)

Refren: Ukaż nam, Panie, Twoją ścieżkę życia.

lub: Alleluja

Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie,
mówię do Pana: « Tyś jest Panem moim ».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.

Refren

Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Refren

Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Refren

Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.

Refren

DRUGIE CZYTANIE

Czytanie z Pierwszego Listu św. Piotra Apostoła [1 P 1, 17-21]

Bracia:

Jeżeli Ojcem nazywacie Tego, który sądzi nie mając względów na osoby, ale według uczynków każdego człowieka, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie.

Wiecie bowiem, że z waszego odziedziczonego po przodkach złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy.

On był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, dopiero jednak w ostatnich czasach się objawił ze względu na was. Wy przez Niego uwierzyliście w Boga, który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu.

Oto słowo Boże.

Reszta: Bogu niech będą dzięki!

EWANGELIA

Wszyscy wstają. Ewangelia jest odczytywana. By podkreślić wielkanocną radość, śpiewamy Alleluja.

Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma,
niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz.

Alleluja! Alleluja! Alleluja!

Słowa Ewangelii według św. Łukasza [Łk 24, 13-35]

Oto dwaj uczniowie Jezusa tego samego dnia, w pierwszy dzień tygodnia, byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy, Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.

On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?». Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».

Zapytał ich: «Cóż takiego?».

Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że właśnie On miał wyzwolić Izraela. Teraz zaś po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Co więcej, niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: Były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje, Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».

Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swojej chwały?». I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?».

W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.

Wszyscy siadają. Żadna aklamacja nie kończy czytania Ewangelii, a prowadzący powtarza ostatnie wersety, podając je wszystkim jak echo do rozważania w ciszy:

Pozwólmy, aby w całej głębi naszych serc
rozbrzmiewało słowo,
które Kościół proponuje nam w tym dniu:

Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma,
niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz…

5 minut poświęcamy na medytację i ciszę.

Potem wszyscy wstają i wyznają wiarę recytując Symbol Apostolski:

Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi
i w Jezusa Chrystusa,
Syna Jego Jedynego,
Pana naszego,
który się począł z Ducha Świętego.
Narodził się z Marii Panny,
umęczon pod Ponckim Piłatem,
ukrzyżowan, umarł i, pogrzebion
zstąpił do piekieł,
trzeciego dnia zmartwychwstał,
wstąpił na niebiosa,
siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego,
stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego,
święty Kościół powszechny,
Świętych obcowanie,
grzechów odpuszczenie,
ciała zmartwychwstanie,
żywot wieczny.
Amen.

Wszyscy stoją i modlą się modlitwą powszechną przygotowaną przez domowników lub według poniższego wzoru. Pomiędzy wezwaniami pozostawiamy chwilę ciszy.

Prowadzący:

Bóg Ojciec zesłał na świat swojego Syna, abyśmy mieli dzięki Niemu życie.
Prośmy Go z wiarą: