Często na kursach przedmałżeńskich narzeczeni słyszą o tym, jak dużą wagę w procesie przygotowania się do zawarcia sakramentu małżeństwa ma zachowanie czystości przed ślubem. „No tak, dla mnie i tak już za późno… Ten pierwszy raz mam za sobą” – może pomyśleć ktoś, kto w przeszłości wszedł już we współżycie.
To prawda, że dziewictwa na nowo przywrócić się nie da. Przeszłości nie cofniemy, mamy za to szansę zrobić coś tu i teraz. Jeśli jakaś droga została otwarta, czy musi to oznaczać, że należy nią podążać w kolejnych związkach? Czy wejście na ścieżkę wstrzemięźliwości seksualnej ma w takiej sytuacji jeszcze jakieś znaczenie?
Czystość a dziewictwo
W myśleniu o czystości przedmałżeńskiej warto rozgraniczyć pojęcia „czystość” i „dziewictwo”. Mówi o tym Jason Evert:
Niektórzy sądzą, że czystość i dziewictwo to synonimy, lecz tak nie jest. Nie wszyscy ludzie czyści zachowali dziewictwo, a nie wszyscy zachowujący dziewictwo są czyści. Na przykład przed swoim nawróceniem św. Augustyn miał nieślubne dziecko, […] a św. Pelagia była prostytutką. Z drugiej strony, niektórzy zachowują dziewictwo w sensie technicznym, lecz na liczne sposoby sprzeniewierzają się swojej czystości.
Jeśli naprawdę mnie kochasz. 100 pytań na temat randek, związków i czystości seksualnej.
Można więc fizycznie nosić w sobie element dziewictwa, jednak nie zachowywać czystości. Można też być „czystym” mimo tego, że ten pierwszy (i kolejny) raz jest już za nami. Przez przykład wspomnianych świętych możemy mieć zatem pewność, że powrót do czystości się opłaca. Czy może być lepszy dowód niż ich kanonizacja?
Po prostu: nie
Utracone dziewictwo w rozumieniu czysto cielesnym jest więc czymś, co dotyczy naszej przeszłości. Tam już nie mamy wstępu. Czystość zaś odnosi się wyłącznie do teraźniejszości. Do czystości możemy powrócić zawsze. Posłuchajcie anonimowego świadectwa młodego męża:
Nasza historia jest o tyle specyficzna, że podjęcie decyzji o czystości pojawiło się u nas już po tym, jak zaczęliśmy ze sobą współżyć jako para. Seksualność tak bardzo nami zawładnęła, że zorientowaliśmy się w pewnym momencie, że nasze spotkania zaczęły się sprowadzać do szukania okazji do zbliżenia. Jako mężczyzna szukałem szczęścia w tych chwilach, ale to były sekundy, po których przychodziły ogromne wyrzuty sumienia. Czułem, że coś jest nie tak. Przełomem była jedna spowiedź i mocne słowa księdza, które mną wstrząsnęły. Część z nich zachowam dla siebie, ale usłyszałem m.in. coś takiego: „Po prostu przestań to robić”. Proste, co? Zawsze możemy powiedzieć „nie”. Tylko musimy tego naprawdę chcieć. Było to wiadro wody na moją męską dumę. Zrozumiałem wtedy, że czystość to jest pewna decyzja i ja się tego podejmuję. Zaraz potem kupiłem pierścionek i od tej chwili przyrzekłem mojej przyszłej żonie, że nigdy więcej nie będzie musiała się przeze mnie spowiadać. Żyliśmy w czystości przez rok do dnia naszego ślubu. Ten rok był najlepszym czasem w naszym związku. Zaczęliśmy poznawać, kim naprawdę dla siebie jesteśmy i czuliśmy w tym wielkie błogosławieństwo, dzięki trwaniu w łasce uświęcającej.
Co zostaje nam oddane wraz z czystością?
Powrót do czystości w relacji z drugą osobą daje nam więc szansę, by spojrzeć na nią inaczej. By poznać się lepiej bez obezwładniających myśli seksualnych na jej temat. Jest możliwością rzeczywistego sprawdzenia, czy naprawdę chcemy wejść z kimś w małżeństwo. Bo współżycie ma to do siebie, że zamyka oczy i zagłusza te niewygodne kwestie w relacji.
Ponadto trwanie w czystości pozwala nam uczynić z naszej przyszłej żony lub przyszłego męża kogoś naprawdę wyjątkowego. Kogoś, kto będzie różnił się od wszystkich poprzednich osób, z którymi wchodziliśmy w związki. Czystość z odzysku pomaga zatem w ponownym wprowadzeniu pierwiastka świętości do seksu. Taki seks ma wielki (Boży) sens.
Dziś świętujemy...