Święta siostra w „piekle na ziemi”. Oddała życie w walce o godność kobiet i ze skrajną nędzą

Założyła sieć szkół i schronisk, wyprzedzając swój czas w nauczaniu kobiet umiejętności zarabiania na życie. Co ściągnęło na nią krytykę promowania „wywrotowych idei”. Jej proces beatyfikacyjny jest na ostatniej prostej.

Sługa Boża Elizabeth Prout

Papież Franciszek wskazał Brytyjczykom potężną orędowniczkę w zmaganiach z pandemią koronawirusa. Wśród sług Bożych, których heroiczność uznał ostatnio papież, znajduje się bowiem również Elizabeth Prout.

Czytaj także:

Montse Grases: zwyczajna nastolatka, która heroiczność cnót praktykowała na co dzień

Posługiwała ona w czasie epidemii, które rozwijały się na gruncie skrajnej nędzy slumsów przemysłowego Manchesteru, opisywanych jako najtragiczniejsze miejsce do życia w Anglii XIX wieku. Gromadząc wokół siebie kobiety chcące poświęcić się służbie najuboższym, założyła Zgromadzenie Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa (pasjonistki).

Pochodziła z rodziny anglikańskiej, miała niespełna 20 lat, gdy przeszła na katolicyzm, pod wpływem nauk błogosławionego Dominika Barberi. Włoski misjonarz wybitnie przyczynił się do szerzenia w Anglii katolicyzmu. Wywarł niebagatelny wpływ na proces nawrócenia św. Johna Henry Newmana.

Posługa w slumsach Manchesteru

W wieku 28 lat wstąpiła do zgromadzenia Sióstr Dzieciątka Jezus w Northampton. Z czasem zamieszkała w Manchesterze, na Stocks Street. Nieopodal masowego grobu 40 tysięcy nędzarzy, mieszkańców osławionych slumsów Angel Meadow, gdzie pracowała.

Opiekowała się irlandzkimi imigrantami: robotnikami, kobietami i dziećmi. W tym czasie Manchester stawał się pierwszym miastem przemysłowym świata i „piekłem na ziemi”, jak nazwał warunki życia w robotniczych slumsach Fryderyk Engels, obserwator nędzy i współautor zgubnej teorii komunizmu.

Czytaj także:

S. Wanda Boniszewska cierpiała za grzechy księży. Rusza proces beatyfikacyjny mistyczki i stygmatyczki

Będąca z dala od utopijnych idei Elżbieta Prout podejmowała codzienny wysiłek w uczeniu, zapewnianiu schronienia, karmieniu i opiece nad potrzebującymi i to nie tylko samego Manchesteru. W dotkniętych ubóstwem innych częściach północno-zachodniej Anglii zakładała sieć szkół i schronisk, wyprzedzając swój czas w nauczaniu kobiet umiejętności zarabiania na życie. Co ściągnęło na nią krytykę promowania „wywrotowych idei”.

Założycielka pasjonistek

Założyła zgromadzenie zakonne, którego członkinie zobowiązywały się do zarabiania na swoje utrzymanie i wskazywanie kobietom, jak mają to robić. Papież Leon XIII w 1863 roku zatwierdził działalność i założenia zakonu.

Elżbieta Prout została jego matką generalną, przybierając imię Marii Józefiny od Jezusa (Mary Joseph of Jesus). Pierwotnie zgromadzenie nazwano Instytutem Świętej Rodziny, dziś znane jest pod nazwą sióstr pasjonistek. Kontynuują pracę z ubogimi, prowadząc edukację i rekolekcje na całym świecie.

11 stycznia 1864 roku Elżbieta Prout zmarła na gruźlicę w wieku zaledwie 43 lat. Jej ciało wraz z innymi pasjonistami: bł. Dominikiem Barberim oraz ks. Ignatiusem Spencerem spoczywa w sanktuarium kościoła św. Anny Sutton, w St Helens, w Lancashire.

Elżbieta Sobolewska-Farbotko/vaticannews.va / ks

Czytaj także:

Żył zaledwie 14 lat, ale odznaczył się „heroicznymi cnotami” godnymi naśladowania