Wielkanoc w Lipcach? Powstaje animowana wersja „Chłopów” Reymonta

Jakże, największe święta w całym roku, Wielkanoc, i tyla obcego narodu się zebrało, a na wszystkich twarzach choć ździebko przychudłych z postu, radość się rozlewa, puszą się ano, paradują strojami, rozpierają w kościele kieby dziedzice, toczą hardo oczyma, zajmują pierwsze miejsca.

Władysław Reymont o świętowaniu Wielkanocy we wsi Lipce

„Chłopi” Reymonta w animowanej wersji

Polscy twórcy przygotowują animowaną wersję chłopskiej epopei, jak mówi się o nagrodzonej Noblem powieści „Chłopi”.

Film powstaje w nietypowy sposób. Najpierw odbyły się zdjęcia z udziałem aktorów, które następnie przemalowywane są ręcznie na animowane obrazy utrzymane w stylistyce Młodej Polski.

Na płótnach Chełmońskiego czy Wyczółkowskiego nie dostrzeżecie skrótów, uproszczeń, schematów, więc i nasi twórcy muszą bardzo precyzyjnie, posługując się nieraz cieniutkim pędzelkiem – zerówką, odwzorowywać każdy detal.

Dorota Kobiela, reżyserka i scenarzystka

Czego możemy spodziewać się po klasyku Reymonta w animowanej wersji? Akcja koncentruje się wokół trójkąta: stary Boryna-Jagna-Antek i mocno wyeksponowanego wątku liturgiczno-obrzędowego i religijnego. Wpisany jest on w życie wiejskiej społeczności i w rytm czterech pór roku. Biorąc pod uwagę ogrom treści, konieczne było dokonanie skrótów. Nie zobaczymy więc starej Agaty, która „wychodzi na żebry”, nie będzie Rocha, który „co trzecią zimę przychodzi do Lipiec i zakłada kwaterę u Boryny”.

Czytaj także:Warmia i Mazury szlakiem wielkich filmowych produkcji [zdjęcia]

Wielkanoc w „Chłopach”

W animacji wielką wagę przywiązuje się do zwyczajów oraz kolorów. Jesień będzie więc ciepło złota, a zima chłodna, biało-niebieska. Wiosna rozkwitnie jaskrawą zielenią, lecz zanim nastanie, w Lipcach uroczyście obchodzić się będzie Wielkanoc.

Przygotowania trwają długie tygodnie. „Nawet w kościele szła robota: parobek księży zwoził z lasu świerczaki, a organista wespół z Rochem i Jambrożym jął przystrajać grób Panajezusowy”.

Przed świętem trzeba było zadbać o domostwa, więc „izby bielili na gwałt, szorowali podłogi, a przed domami myli do czysta obrazy, powystawiane pod ściany. (…) W dyrdy biegali poganiając dzieci nawet pędząc do zgartywania błota w obejściach i wysypywania żółtym piaskiem opłotków”.

„Pochwalony!” zamiast „Dzień dobry!”

Nie tylko u Borynów przestrzegało się wielkopiątkowego postu. „A że wedle starego obyczaju od piątku rana aż do niedzieli nie godziło się jeść ciepłej warzy, więc głodowali ździebko na chwałę Pańską, poprzestając na suchym chlebie i ziemniakach pieczonych”.

W Wielką Sobotę też należało pościć. „Bóg wam zapłać, gospodyni, ale sobota to ci wielkopostna, to z mlekiem jeść mi się nie godzi” – stara Agata nie skorzystała z okazji. Za to filmowa Jagna spędzała czas na wycinankach, którymi przyozdobiła izbę na święto i na  dekorowaniu pisanek do wielkanocnego koszyka.

W Lipcach powstawały niektóre fragmenty filmu, ale wnętrza wiejskich chałup, całe gospodarstwa, a nawet kościoły zostały zbudowane na hali zdjęciowej. Scenografowie zadbali, by w każdej chałupie zawisł krzyż, a ściany zdobiły święte obrazy. Twórcy dialogów też pamiętali, że dzisiejsze „Dzień dobry” zastępowało słowo „Pochwalony”, a  współczesne „Do widzenia” – „Zostańcie z Bogiem”.

Czytaj także:Filmy na Wielkanoc. Zobacz w oktawie!

Animowani „Chłopi” – premiera w 2022 roku!

Pory roku i katolickie święta wyznaczały harmonijny cykl budzenia się życia i obumierania przyrody. Tuż po Wielkanocy wyznaczano czas prac polowych. „A niech wam darzy i plonuje Bóg miłosierny, gospodarze kochane!” – życzono sobie w czasie zasiewu.

W gorące lato, w ciepłych, filmowych tonacjach przychodził czas zbiorów oraz obchody święta Matki Boskiej Zielnej (15 sierpnia). Filmowa jesień to nie tylko wykopki, kiszenie kapusty i początek obumierania przyrody, ale też kolejne liturgiczne święta.

Przede wszystkim czas odwiedzania grobów, a tuż po nim, 3 listopada uroczystość św. Huberta, patrona myśliwych. I tak mijał czas aż do zimy i świąt najbardziej oczekiwanych – Bożego Narodzenia. A po nim gody, zapusty (karnawał), bo też jak pisał Reymont „wiela to weselisk odprawi się w zapusty”.

Prace filmowe z udziałem kilkudziesięciu malarzy trwają w Polsce, Serbii i na Ukrainie. Premiera planowana jest w 2022 r.

Galeria zdjęć

Czytaj także:Oczarowała świat filmem „Twój Vincent”, teraz przygotowuje „Chłopów”. Jest zwiastun!