Walka duchowa jest czymś bardzo dynamicznym i ma na nią wpływ wiele czynników. W związku z tym z jednej strony im więcej wiedzy posiadamy, tym lepiej jesteśmy w stanie ocenić, z czym mamy do czynienia – tym samym potrafimy walczyć, będąc lepiej przygotowanymi. Z drugiej strony wiedza to nie wszystko. Potrzebujemy po prostu doświadczenia, dzięki któremu stajemy się bardziej czujni, a przede wszystkim pokorniejsi, wiedząc, że nie liczymy w tej walce przede wszystkim na siebie, ale zwyciężamy ją, otwierając się na Boga i pozwalając walczyć Jemu w nas.
Bóg stworzył nas dla siebie –celem życia człowieka jest żyć życiem Boga. Czym jest to życie? Objawia się ono w podobieństwie do Niego, w podobieństwie, do jakiego jesteśmy zaproszeni. Mając życie upodobnione do tego, w jaki sposób żyje Bóg (oczywiście na miarę tego, co człowiek może osiągnąć w ziemskim życiu), osiągamy pokój serca, spełnienie najgłębszych, nienacechowanych egoizmem czy pychą pragnień. Życie Boże pozwala w pełni kosztować z piękna stworzenia i radować się oglądaniem Go wokół nas. Bóg nie ma żadnego interesu w tym, by mieć nas przy sobie. Nie czerpie z faktu naszej obecności żadnego koniecznego dla siebie zysku. Nie potrzebuje nas do niczego i nie jesteśmy Mu w stanie dać nic, czego On by już nie miał. Bóg jest miłością i wszystko, co czyni, jest miłością. Zatem jeżeli Bóg pragnie, byśmy byli przy Nim, to tylko dlatego, iż wie, że tylko przy Nim możemy być szczęśliwi, pełni pokoju i tylko przy Nim możemy prawdziwie żyć.
Dwa głosy w duchowej walce
W temacie walki duchowej bardzo ważną informacją jest to, że Bóg ma nieprzyjaciela, swojego wroga, który nienawidzi Stwórcy oraz wszystkiego, co z miłości zostało przez Niego powołane do istnienia. Ten wróg, którym jest diabeł, nienawidzi człowieka, ponieważ Bóg szczególnie nas umiłował. Walka duchowa jest tak naprawdę walką pomiędzy diabłem a Bogiem, ale terenem tej walki jest człowiek, którego Bóg ukochał.
W walce duchowej oddziałują na nas dwa głosy – głos Boga zapraszający do świętości, do pokoju z Nim, a także głos złego ducha, który próbuje człowiekowi obrzydzić Boga, pokazać Go w bardzo niekorzystnym świetle, po to, by człowiek Go porzucił. Istnieje jeszcze jeden głos biorący udział w tej walce. To głos ludzki, będący wyrazem naszych pragnień, dążeń, potrzeb. W zależności od tego, co nadaje podstawowy kształt naszej codzienności i co jest dla nas wyższą wartością, głos ludzki może przechylać się bardziej w jedną z dwóch stron walki.
Wielki przegrany
Trzeba jednoznacznie powiedzieć, iż walka wytoczona Bogu przez szatana (to on jest jej inicjatorem i nie wolno o tym zapominać) nie jest walką równych sobie. Nie mamy do czynienia z dwoma stronami tej samej mocy, równymi sobie przeciwnikami. W tym zestawieniu diabeł w żaden sposób nie może równać się z Bogiem. Bóg nigdy nie zostanie pokonany przez Szatana i to jest prawda obiektywna, wynikająca z natury Boga, który nie ma początku ani końca i nikomu nie zawdzięcza tego, kim jest. Wynika ona też z ograniczoności stworzonego przez Boga Lucyfera, będącego pierwotnie Bożym aniołem, który wypowiedział Bogu posłuszeństwo i zbuntowawszy część aniołów, stał się złem osobowym. W swojej pysze Szatan mniema, że jest równy Bogu i może Go pokonać. Uderza zatem w człowieka, by go niszczyć i odwracając od Boga, przeciągać na swoją stronę. Oczywiście nie mógłby w żaden sposób oddziaływać na człowieka, gdyby Bóg na to nie pozwolił. A czyni to, szanując ludzką wolną wolę, którą obdarował każdego z nas, abyśmy w wolności mogli wybrać lub odrzucić Boga. Wykorzystując naszą wolność, Szatan robi wszystko, byśmy stali się jak on nieprzyjaciółmi Boga.
To człowiek decyduje, za kim idzie
Diabeł wygrywa w naszej walce duchowej wtedy, kiedy człowiek podejmuje decyzję: „Nie chcę Boga, chcę być poza Nim, chcę być sam”. Bóg zwycięża, a my zwyciężamy z Nim tylko wtedy, gdy podejmujemy decyzję o życiu życiem Boga. W Liście św. Pawła do Rzymian pojawiają ważne w tym temacie słowa: „Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (Rz 5,1). Przez ofiarę męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, dostąpiwszy usprawiedliwienia i uwolnienia z grzechu, możemy zachować pokój z Bogiem. Przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, jesteśmy w stanie wygrać każda walkę duchową. Czego więc potrzebujemy, aby tak się działo? Jedności z Jezusem.
Ks. Krzysztof KralkaSAC – pallotyn, rekolekcjonista, dyrektor Pallotyńskiej Szkoły Nowej Ewangelizacji oraz zespołu uwielbienia Razem za Jezusem. Autor wielu książek.
*Fragment książki ks. Krzysztofa Kralki SAC pt. „Moc w słabości”, wydawnictwo SUMUS.Śródtytuły i wyróżnienia pochodzą od redakcji Aleteia.pl
Dziś świętujemy...