Św. Ireneusz o Eucharystii
Św. Ireneusz żył w latach 130-202. Jego pisma są wczesnym świadectwem poglądów Kościoła na temat Eucharystii. W książce Przeciw herezjom św. Ireneusz pisze, że podczas mszy świętej dzieje się coś niezwykłego.
Albowiem jak chleb, który jest czymś ziemskim, otrzymawszy wezwanie Boga już nie jest zwykłym chlebem, ale eucharystią składającą się z dwu rzeczy, z ziemskiej i z niebieskiej, tak też nasze ciała, przyjąwszy Eucharystię, już nie ulegają zniszczeniu, bo mają nadzieję zmartwychwstania.
Św. Ireneusz wykazuje, że chleb i wino przechodzą w trakcie mszy świętej transformację w momencie wypowiadania słów konsekracji, która zamienia je w coś nowego, zarówno niebiańskiego, jak i ziemskiego. W innej części swojego dzieła św. Ireneusz wyjaśnia, jaka jest dokładnie ich natura.
[Jezus] dał nam kielich i powiedział, że to jest Jego Krew, przez którą umacnia naszą krew; także chleb, który należy do rzeczy stworzonych, uczynił swoim własnym Ciałem i przez Nie umacnia nasze ciało.
Jest to zgodne z tym, co obecnie stwierdza Katechizm Kościoła Katolickiego:
Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem (KKK 1413).
Św. Ireneusz po prostu stwierdził coś, czego Kościół nigdy nie przestał nauczać o Eucharystii, a mianowicie że chleb i wino stają się, mocą Bożą, Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa.
Dziś świętujemy...