Zdecydowaną większość zabiegów terminacji ciąży wykonano po tym, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazywały na „duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu, bądź nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu”.
Wśród wad prenatalnych najczęstszym rozpoznaniem była trisomia 21 (zespół Downa) – „w 191 przypadkach bez współistniejących wad somatycznych, a w 182 przypadkach z wadami somatycznymi. Innym częstym rozpoznaniem – 181 przypadków – były wady dwóch i więcej układów lub organów w badaniu obrazowym. W 159 przypadkach rozpoznano wadę dotyczącą jednego układu lub organu”.
Resort zdrowia podał także informację dotyczącą podziału geograficznego. Okazuje się, że najwięcej aborcji przeprowadzono na Mazowszu – 239 przypadki na całe województwo. Dalej kolejno w pomorskim – 147, śląskim – 123 oraz łódzkim – 112. Tylko 1 zabieg wykonano na Podkarpaciu. Co ciekawe, w ostatnich latach w tym województwie nie odnotowano ani jednego przypadku aborcji.
Dla porównania: rok wcześniej – w 2019 roku – ministerstwo odnotowało 1110 aborcji.
Obecnie Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego oraz warunkach dopuszczalności przerywania ciąży głosi, że aborcja jest dostępna w dwóch przypadkach. Po pierwsze, gdy ciąża zagraża życiu lub zdrowiu kobiety. Po drugie, gdy doszło do niej w wyniku czynu zabronionego (gwałt lub kazirodztwo). Przepis, który pozwalał na przerwanie ciąży ze względu na ciężkie i nieodwracalne upośledzenie lub nieuleczalną chorobę płodu przestał obowiązywać 27 stycznia br., gdy opublikowano wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Organ w październiku 2020 roku uznał tę przesłankę za niezgodną z ustawą zasadniczą.
Źródło: mz.gov.pl, PAP
Dziś świętujemy...
