W Hali Orbita uchodźcy mają do dyspozycji salę z 350 łóżkami, 40 pryszniców, kącik dla dzieci, miejsce do rekreacji i stołówkę, na której podawane są 3 posiłki dziennie. To dla nich miejsce tymczasowego pobytu – nie zostają w nim zakwaterowani na stałe.
Udzielanie wsparcia uchodźcom koordynuje tu Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta. To – jak czytamy na stronie internetowej – “niezależna katolicka organizacja dobroczynna, której celem jest niesienie pomocy osobom bezdomnym i ubogim w duchu patrona, św. Brata Alberta”.
Jak “Gazecie Wrocławskiej” mówi Maciej Gudra, kierownik Noclegowni św. Brata Alberta we Wrocławiu, w Hali Orbita chronią się teraz ludzie, którzy “byli bombardowani, kryli się po piwnicach. Miasto zostało zrównane z ziemią. Musieli uciekać w tym, co byli. Na przykład babcia, która zostawiła wszystko, zabierała tylko wnuczki, przyjechała tutaj i pyta tylko o kapcie, bo chciałaby ściągnąć buty, pierwszy raz od kilku dni. Nic innego nie ma, tylko to, co na sobie”.
Bezdomni pomagają uchodźcom
W pomoc uchodźcom z Ukrainy aktywnie angażują się podopieczni Towarzystwa, czyli m.in. osoby, które na co dzień swojego domu nie mają. Dobrze wiedzą, jak to jest trzymać w dłoni reklamówkę z całym dobytkiem, marznąć i martwić się o jutro.
Obecnie jest tu kilkudziesięciu wolontariuszy. Wydają posiłki, niektórzy działają przy wydawaniu odzieży lub innych środków z magazynu, ścielą łóżka. Podstawową naszą grupą wolontariuszy są osoby bezdomne. To są mieszkańcy noclegowni, dowiedzieli się, że ludzie są w potrzebie i sami zgłosili się do pomocy. Oni są tu całą dobę, trzeba ich zaganiać do tego, żeby odpoczywali.
Maciej Gudra dla “Gazety Wrocławskiej”
Jednym z wolontariuszy jest Marek Dymitrów, który od 9 lat mieszka w Noclegowni św. Brata Alberta.
“Chętnie pomagam. Wiem, co to jest bieda, bo niejedną biedę przeżywałem i chowałem się na ulicy” – mówi w rozmowie z TVP3 Wrocław. A inny z wolontariuszy, Krzysztof Charkowski, dodaje: “Człowiek, który zostaje sam, bez pomocy, bez jakiejkolwiek opieki, przeszedł coś w swoim życiu, dopiero rozumie drugą osobę. Jest taka możliwość, pomagamy, cieszymy się z tego i myślimy, że wszystko będzie w porządku”.
Dziś świętujemy...