Podczas egzorcyzmu we Włoszech w 1823 r. dwóch ojców dominikanów miało sprawić, że szatan uznał dogmat, który został ogłoszony 30 lat później…
Wielki Post to również czas jałmużny. W tym szczególnym okresie prosimy cię o wsparcie, które umożliwi nam dalszą ewangelizację i wlewanie nadziei w serca czytelników.
Egzorcyzm i Niepokalane Poczęcie Maryi
8 grudnia 1854 r. papież Pius IX promulguje dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi. 25 marca 1858 r. podczas uroczystości Zwiastowania Pańskiego Maryja ukazuje się w Lourdes św. Bernadecie i potwierdza dogmat, mówiąc: „Jestem Niepokalanym Poczęciem”.
Ale kilkadziesiąt lat wcześniej inne zaskakujące wydarzenie mówiło o Niepokalanym Poczęciu Maryi, Matki Bożej. I tym, który je ogłosił był ktoś, kogo nigdy byśmy o to nie podejrzewali. Opowiadał o nim ksiądz Gabriel Amorth, zmarły egzorcysta diecezji rzymskiej.
Był rok 1823. Diabeł opętał niepiśmiennego 12-letniego chłopca, który mieszkał w obecnej włoskiej prowincji Avellino w pobliżu Neapolu, w południowych Włoszech. Dwóch księży dominikanów obecnych w mieście, o. Gassiti i o. Pignataro, było wyznaczonych przez biskupa do odprawiania egzorcyzmów.
Księża zadali demonowi, który opętał chłopca, serię pytań – wśród nich jedno o Niepokalane Poczęcie. Demon przyznał, że Dziewica z Nazaretu nigdy nie była pod jego władzą: nawet w pierwszej chwili Jej życia, ponieważ została poczęta „pełna łaski” i w pełni należąca do Boga.
Mimo że jest „ojcem kłamstwa”, demon może zostać zmuszony do powiedzenia prawdy podczas egzorcyzmu, również w kwestiach wiary. To w taki sposób ci dwaj egzorcyści zmusili go do złożenia hołdu Maryi i wysławiania jej Niepokalanego Poczęcia.
Sonet ku czci Maryi
Jak przekazuje tradycja, w upokorzeniu demon został przymuszony w Imię Chrystusa, aby śpiewać chwałę Maryi i zrobił to za pomocą sonetu po włosku – perfekcyjnego w formie. Poniżej prezentujemy oryginał po włosku i jego tłumaczenie na polski:
Vera Madre son Io d’un Dio che è Figlio
e son figlia di Lui, benché sua Madre;
ab aeterno nacqu’Egli ed è mio Figlio,
in tempo Io nacqui e pur gli sono Madre.
Jam Matką prawdziwą Boga, który jest Synem
i córką jam Jego, choć jestem mu Matką;
w wieczności On zrodzon i moim jest Synem,
ja w czasie zrodzona, alem mu jest Matką.
Egli è mio creator ed è mio Figlio,
son Io sua creatura e gli son Madre
fu prodigo divin l’esser mio Figlioun Dio eterno,
e Me d’aver per Madre.
On mym stwórcą i moim jest Synem,
jam Jego stworzeniem i jestem mu Matką;
Bóg przedwieczny uczynił go Synem,
a mnie w swej hojności Jego Matką.
L’esser quasi è comun tra Madre e Figlio
perché l’esser dal Figlio ebbe la Madre,
e l’esser dalla Madre ebbe anche il Figlio.
Jestestwo wspólne mają Matka i Syn,
skoro od Syna byt otrzymała Matka,
a od Matki otrzymał byt Syn.
Or, se l’esser dal Figlio ebbe la Madre,
o s’ha da dir che fu macchiato il Figlio,
o senza macchia s’ha da dir la Madre.
Jeśli zatem od Syna byt otrzymała Matka,
albo ze zmazą poczęty został Syn,
albo bez zmazy poczęta Matka.
Dziś świętujemy...
