Ta maleńka, chora dziewczynka burzy ludzką logikę

Loreto jest bardzo chorą dziewczynką, która przyszła na świat wbrew diagnozom lekarzy i wbrew ludzkiej logice.

María i Israel, rodzice małej dziewczynki, mieli już czworo dzieci. W 16. tygodniu piątej ciąży dowiedzieli się, że spodziewają się dziewczynki z bardzo poważną wadą prenatalną: holoprosencefalią, czyli wadą mózgu połączoną z różnymi deformacjami twarzy. Statystyki medyczne jasno mówiły, że dziecko nie urodzi się żywe lub umrze wkrótce po porodzie.

Mimo obaw, które po ludzku pojawiają się w takich sytuacjach, dla rodziców od początku było jasne, że życie Loreto jest ogromnym darem. Jest duszą poczętą i umiłowaną przez Pana, a rodzice mimo diagnozy wierzyli, że mogą zdać się tylko na Boże plany. W rzeczywistości prawdziwym bohaterem tej historii jest Pan i ogromne oddanie się tej pary Jego planom.

Wbrew przewidywaniom, Loreto ma już miesiąc. Urodziła się jako wcześniak (w 30. tygodniu ciąży) i została ochrzczona przez swojego tatę tuż po narodzinach. W swoim cichym życiu jest świadectwem wartości istnienia i siły miłości.

Przetrwała przedwczesny poród znacznie lepiej niż inne dzieci, poruszyła serca wielu ludzi i – mimo poważnej diagnozy – przyczynia się do wzrostu naszej wiary.

María i Israel w swoim rodzicielstwie podążają drogą powołania. Mówią, że nie są doskonali, ale wierzą, że Pan przygotowuje ich na różne okoliczności i realizuje swoje tajemnicze plany.

Rodzice żyją, opierając się każdego dnia na nadziei, że żadne życie nie jest pozbawione sensu, ale kryje w sobie wielką misję. Dla cierpiących para jest przykładem tego, że Bóg jest blisko i nas podtrzymuje. Małżonkowie doświadczają tego dzięki obecności wielu osób i ich modlitw, które są dla nich dotykiem nieba.

Loreto zawsze będzie córką, siostrą, siostrzenicą, kuzynką, znajomą… Ale przede wszystkim zawsze będzie odpowiedzią na nieskończoną miłość Ojca.

Ponieważ drogi jesteś w moich oczach,
nabrałeś wartości i Ja cię miłuję,
przeto daję ludzi za ciebie
i narody za życie twoje (Iz 43,4).