Czy można nazwać dziecko imieniem Lucyfer? Jest taki święty w historii Kościoła

Imię Lucyfer (Luciferos) pochodzi z języka łacińskiego i ma bardzo piękne znaczenie. Składa się ono z dwóch członów: „lucem” to biernik od słowa „lux”, czyli „światło”. Drugi człon to „ferre”, który oznacza „nieść”. Tak więc Luci-feros to „niosący światło”. (dla porównania: Krzysztof, z łac. „Christo-feros”, z ang. Christopher – to „niosący Chrystusa”).

Samo imię Lucyfer nie ma więc negatywnego znaczenia. Przeciwnie, tłumaczono je także jako: „promienny”, „świetlny” oraz „gwiazda zaranna”. W starożytnym Rzymie termin „lucyfer” był używany przez astrologów na określenie „Gwiazdy Porannej”, czyli planety Wenus, która jest widoczna nad horyzontem jeszcze przed wschodem Słońca.

Co ciekawe, w łacińskim przekładzie Nowego Testamentu słowo „lucyfer” jest użyte w Drugim Liście św. Piotra i oznacza tam „jutrzenkę”. W rozdziale pierwszym, w wersecie 19. czytamy: „I mamy mocniejszą mowę prorocką, której pilnując jako świecy w ciemnem miejscu świecącej, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, i jutrzenka (lucyfer) weszła w sercach waszych” (por. Wulgata). W polskiej Biblii Tysiąclecia w tym miejscu jest użyte wyrażenie „gwiazda poranna” (por. 2 P 1,19).

Skoro imię Lucyfer posiada tak pozytywne znaczenie, to dlaczego tak źle nam się kojarzy? Według tradycji Kościoła katolickiego tak się nazywał najwspanialszy z aniołów. Przypomnijmy, że aniołowie to istoty duchowe stworzone przez Boga. One również są ze swej natury dobre i oczywiście obdarzone – tak jak ludzie – wolną wolą. Zostały jednak poddane próbie i dokonały wyboru. Część z nich wybrała służbę Bogu, a inni zbuntowali się przeciwko Niemu.

Zgodnie z tradycją Kościoła, bunt aniołów rozpoczął się wtedy, gdy Lucyfer – jako pierwszy – wypowiedział Bogu posłuszeństwo. W chwili podjęcia tej tragicznej w skutkach decyzji, anioł, który pierwotnie był „niosącym światło”, stał się „księciem ciemności”, szatanem. Na czele aniołów wiernych Bogu stanął wówczas św. Michał Archanioł. Opis walki między jednymi i drugimi aniołami znajdujemy w Apokalipsie św. Jana (por. Ap 12,7).

Jednak jeszcze do IV wieku nie łączono imienia Lucyfer z upadłym aniołem światłości, który stał się diabłem. Dlatego w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, m.in. na terenie Italii, nadawano to imię dzieciom. Z pewnością był chociaż jeden chłopiec na Sardynii, którego rodzice nazwali Lucifero.

Lucyfer z Cagliari, po włosku Lucifero Calaritano, żył w IV wieku. Był biskupem miasta Cagliari leżącego na południu Sardynii. Pełnił swoją posługę od około 353 roku. Szacuje się, że zmarł około 370 roku.

Był zdecydowanym przeciwnikiem arianizmu. To doktryna teologiczna z IV wieku, która odrzucała naukę o odwiecznie istniejącej Trójcy Świętej. Według Ariusza tylko Bóg Ojciec jest niezrodzony, a więc odwieczny. Jego zdaniem Syn Boży, jako zrodzony, zaistniał w czasie. Pogląd ten został przez Kościół uznany za herezję.

Zachowane prace Lucyfera dotyczą właśnie krytyki arian i walki z herezją. W swoich pismach Lucyfer ostro krytykuje także ówczesnego cesarza Konstancjusza za sprzyjanie arianom. Wzywa go do pokuty i powrotu do prawdziwego Kościoła. To właśnie od imienia biskupa z Cagliari radykalni zwolennicy wiary nicejskiej byli nazwani „lucyferianami”.

Lucyfer z Cagliari jest czczony jako święty w swojej diecezji, jednak nie stał się obiektem powszechnego kultu w Kościele. Nie wpisano go do oficjalnego Martyrologium Rzymskiego, czyli księgi zawierającej informacje o męczennikach, świętych i błogosławionych. Wspomnienie liturgiczne św. Lucyfera jest obchodzone na Sardynii 20 maja. W Cagliari jest także kościół pod wezwaniem św. Lucyfera, przy ulicy noszącej jego imię.

Skoro istniała taka postać jak św. Lucyfer, to rodzi się pytanie: czy takie imię można nadawać także współczesnym chłopcom? Okazuje się, że w Polsce są osoby nim zainteresowane.

W 2020 roku do Rady Języka Polskiego zwróciła się pewna pani pytając: „Dlaczego podają Państwo na swojej stronie, że imię Lucyfer jest obrażające? Obrażające byłoby nazwać dziecko Szatan lub Diabeł. Lucyfer z Cagliari był biskupem, istnieje Kościół Katolicki św. Lucyfera” – napisała.

Rzeczowej odpowiedzi w tej sprawie udzielił ekspert LEX Administracja – Jakub Wilk. Na łamach portalu prawo.pl wyjaśnił, że sprawa nie ma charakteru prawnego, lecz obyczajowy i kulturowy. „Trzeba wskazać, że Lucyfer to w wierzeniach chrześcijańskich zły duch, książę piekieł, zbuntowany i upadły anioł; diabeł, szatan” – napisał prawnik powołując się na Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem autorstwa Władysława Kopalińskiego (por. Tom IV, Warszawa 2007, s. 344).

Dalej ekspert dodał, że „choć Lucyfer pochodzi od łac. Lucifer, oznaczającego «niosącego światło», to jest to imię jednoznacznie przypisane księciu ciemności i aktualnie w Polsce jest równoznaczne z imieniem Szatan”.

Napisał, że świadczą o tym również słynne dzieła literackie, gdzie znajdujemy imię Lucyfer w odniesieniu do szatana. Tak jest m.in. w Boskiej komedii Dantego Alighieri, w utworze Doktor Faust Tomasa Manna czy Raj utracony Johna Miltona.

Biorąc powyższe pod uwagę Jakub Wilk stwierdza, że choć nadanie tego imienia jest prawnie dopuszczalne, to należy podkreślić jego ośmieszający i nieprzyzwoity charakter. „Podstawowe zasady wykładni przepisów pozwalają na uznanie, że nadanie dziecku imienia Lucyfer naruszałoby obowiązujący w Polsce wzorzec kulturowy i podstawowe normy obyczajowe, a tym samym wiązałoby się z nadaniem imienia nieprzyzwoitego” – stwierdził ekspert.

I dodał, że „kierownik urzędu stanu cywilnego powinien odmówić przyjęcia oświadczenia o wyborze imienia Lucyfer” – czytamy na portalu prawo.pl.

Tak więc rodzice w Polsce powinni jednak szukać innych świętych patronów dla swoich synów. Na szczęście lista imion jest bardzo długa.

Św. Lucyferze z Cagliari, módl się za nami o światło w dokonywaniu dobrych wyborów.