Medytacja na pierwszą niedzielę Adwentu
Usiądź wygodnie.
Wyobraź sobie, że Bóg patrzy na Ciebie z miłością.
Przeczytaj powoli fragment dzisiejszego czytania:
Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki. (…) Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej! (Iz 2,2–5).
Wyobraź sobie tę scenę, w której kowale przekuwają sprzęt wojenny na narzędzia uprawy ziemi, bo zakończyły się wszelkie konflikty, wrogość i zło. Zobacz ulgę na ich twarzach. Wczuj się w radość i pokój, jakie odczuwają oni sami oraz ich bliscy.
Poproś Pana, żeby przekuwał twoje codzienne złości i frustracje w cierpliwość i pokój.
Modlitwa: Dobry Boże, dobrze znasz moje problemy, frustracje i złości. Proszę Cię, dotknij tych miejsc, dodaj mi cierpliwości tam, gdzie doświadczam zniechęcenia i frustracji, a w moim sercu rozlej swój pokój.
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Odsłuchaj dzisiejszą medytację
Dziś świętujemy...