separateurCreated with Sketch.

Leżała w komórce wśród desek. Odnaleziono srebrno-złotą sukienkę z zabytkowego obrazu Maryi

Wierni z parafii w Gowarczowie przed sukienką z obrazu Maryi
„Maryja naprawdę zaczyna dawać nam znaki swojej miłości i obecności od wieków na Ziemi Gowarczowskiej” – stwierdził proboszcz parafii św. Apostołów Piotra i Pawła ks. Dariusz Stańczyk.
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Odnaleziono srebrno-złotą sukienkę z obrazu Matki Bożej, znajdującego się w kościele parafialnym pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Gowarczowie w diecezji radomskiej. O znalezisku poinformowała parafia w ostatni piątek (3.03) w mediach społecznościowych.

Inskrypcja na sukience świadczy, że została ona założona na wizerunek maryjny 16 kwietnia 1833 roku, z okazji 500-lecia powstania parafii. "Maryja naprawdę zaczyna dawać nam znaki swojej miłości i obecności od wieków na Ziemi Gowarczowskiej" – stwierdził gowarczowski proboszcz ks. Dariusz Stańczyk.

Sukienka z obrazu Matki Bożej została odnaleziona przypadkiem, wśród starych desek w pomieszczeniu gospodarczym parafii. Sukienkę ufundowali księża i wierni. Na znalezisku znajduje się napis: „Pod Twoie obrone. Uciekamy się swęta”.

"Parafianie pamiętali, że przed laty sukienka znajdowała się na obrazie. Teraz udało się ją odnaleźć. Sukienka będzie odnowiona. Później ma zapaść decyzja, czy powróci ona na obraz Matki Bożej" – wyjaśnia ks. Stańczyk. Duchowny przypomina też, że za 10 lat parafia w Gowarczowie obchodzić będzie 700-lecie powstania.

***

Parafia i pierwotny kościół drewniany w miejscowości powstały w XIV w. Dziesięciny z wiosek przekazywano kolegiacie sandomierskiej. W początkach XVI w. w Gowarczowie istniał kościół murowany pw. św. Piotra i św. Floriana. Patronat nad nim należał do dziedziców Gowarczowa. Istnienie pierwotnego kościoła murowanego wzmiankowane jest w 1511 r. W 1640 r. został on rozbudowany staraniem Aleksandra i Zofii Korycińskich.

Obecną świątynię wzniesiono w 1774 r. dzięki zabiegom Józefa Jabłonowskiego. Dedykował ją w 1778 r. bp Ignacy Kozierowski. Kościół został odnowiony w 1843 r., a w latach 1902-1904 znacznie rozbudowany staraniem ks. Antoniego Czarkowskiego. Kościół jest orientowany, tynkowany, dachy ma dwuspadowe, kryte blachą.