Prawdziwy sens ofiary
Ile razy matka poświęca się, wstając w środku nocy i zajmując się płaczącym dzieckiem? Ofiara to dar miłości w odpowiedzi na inny dar miłości. Jak zauważyła katolicka mistyczka Caryll Houselander:
„Ofiara nie jest, jak to sobie wielu ludzi wyobraża, umartwieniem; nie jest czymś, co zasługuje na uznanie w zależności od intensywności związanej z nią nieprzyjemności. Przeciwnie, w prawdziwej ofierze jest radość, która przewyższa wszystkie inne radości, jest to crescendo i kulminacja miłości”.
Ofiara zachowuje to, co kochamy. Poświęcenia są konieczne, aby to, co kochamy, nie uległo zepsuciu lub rozkładowi (pomyśl o poświęceniach, jakie ponosisz, aby utrzymać swój nowy samochód w idealnej czystości). Poświęcenie jest antytezą obojętności; jest przeciwieństwem egoizmu i samolubstwa.
Ofiara jest świadomym wyborem, odmową bycia „centrum wszechświata”, abyśmy mogli spotkać coś większego od nas samych… coś, co prowadzi nas do uchwycenia naszego prawdziwego „ja”. Modlitwa jest złożeniem ofiarnego daru z siebie.
Tyle łaski, ile jesteśmy w stanie pomieścić
Motywowani jesteśmy do ponoszenia ofiar przez to, że należymy do Innego. Poprzez ofiarę wyrażamy nasze zaangażowanie w życie dla tego Innego. Jednakże nawet to oddanie siebie nie jest aktem utraty, lecz zyskiem.
Jak bowiem zauważył kardynał Ratzinger, „ofiara polega na tym, że stajemy się całkowicie otwarci na Boga i pozwalamy, by On nami całkowicie zawładnął”. Przez naszą ofiarę otwieramy się i robimy przestrzeń, do której wpływa tyle Bożej miłości i łaski, ile jesteśmy w stanie pomieścić. Ofiara potęguje nasze możliwości. „Ofiara umożliwia uczestnictwo w tym, co posiadł Bóg” (ks. Robert Sokolowski).
Istotą ludzkiej wielkości jest poświęcenie się dla czegoś większego niż my sami. Doświadczamy spełnienia i realizacji, poświęcając się dla tej większej sprawy. Szczęście przychodzi przez ofiarę. Dlatego właśnie msza święta nazywana jest ofiarą.
„Prawdziwą ofiarą jest… każde dzieło, które przyczynia się do połączenia nas świętą komunią z Bogiem, dzięki któremu możemy stać się naprawdę szczęśliwi” (Katechizm Kościoła Katolickiego 2099). Modlitwa jest ofiarą, kiedy błagamy, aby nasza wiara w Jezusa Chrystusa przenikała każdy aspekt naszego życia, wszystko, co kochamy, abyśmy mogli pokochać życie jeszcze piękniej i w ten sposób mieć udział w rzeczywistości, w sposób, jaki ukazuje nam nasz Zbawiciel.
Dziś świętujemy...