Dekorowanie jaj i dzielenie się nimi to nieodłączne elementy świąt wielkanocnych. W tradycji chrześcijańskiej dzielenie się poświęconym jajkiem oraz składanie sobie przy tym życzeń radości, zdrowia i szczęścia w życiu rodzinnym rozpoczyna uroczyste śniadanie wielkanocne.
Greckie podanie z X w. mówi, że zwyczaj malowania jajek sięga czasów Marii Magdaleny. Dowiedziawszy się od anioła o zmartwychwstaniu Jezusa miała ona pobiec do domu, gdzie zobaczyła, że wszystkie jaja zabarwiły się na czerwono. W zachodniej tradycji kościelnej zwyczaj malowania jaj i zdobienia ich różnymi technikami sięga przełomu XII i XIII wieku.
Istnieją jednak dowody, że zdobienie jajek i obdarowywanie nimi bliskich znane było “od zamierzchłych czasów”. Już przed pięcioma tysiącami lat Chińczycy dawali kolorowo pomalowane jaja w prezencie u progu wiosny. Jajko było dla nich symbolem płodności, podobnie jak dla Egipcjan i Germanów.
Symboliczną rolę odgrywa jajko również w judaizmie. Obok specjalnych precli, jajka przypominają o cyklicznym i ciągłym charakterze życia. Dlatego też podawane są na żydowskich konsolacjach jako symbol przerwanego życia, a więc znak żałoby. Zarazem jednak symbolizują one nadzieję, której nie wolno nigdy tracić. Owalny kształt wyraża nadzieję na odrodzenie życia.
Obdarowywanie się czerwonymi kraszankami w Wielkanoc było znane już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Armenii. Chrześcijańskie jajko wielkanocne symbolizuje nowe życie, które zawsze przebija skorupkę, tak samo jak Jezus zwyciężył śmierć i wydostał się z grobu. Jajka koloru czerwonego, znane do dziś w Kościele prawosławnym, swoją barwą przypominają o żywym, zmartwychwstałym Chrystusie i przelanej przez Niego krwi. Również w Austrii do I wojny światowej wielkanocne jajka malowano tylko na czerwono.
Dziś świętujemy...