W ciągu historii Kościoła wielu świętych, papieży i niektórzy apostołowie zajmowali się pisaniem różnego rodzaju tekstów. Lektura ich dzienników, listów czy całych książek ukazuje nie tylko głęboką wiarę autorów, lecz także ich poczucie humoru czy codzienne zmagania.
Niezwykle płodnym autorem był Benedykt XVI, który w swoich mądrych tekstach przybliżał prawdy teologiczne. Święci pisali też listy; na przykład Zélie Martin, matka św. Teresy z Lisieux, zapisywała swoje frustracje spowodowane nie zawsze przykładnym zachowaniem swoich córek.
Teksty te, niekiedy spisane całe wieki temu, nie tylko są świadectwem duchowych refleksji autorów, ale i pozwalają lepiej ich poznać. Poznajemy „ludzkie oblicze” tych głęboko religijnych ludzi i widzimy, że świętość jest dostępna dla wszystkich.
My także możemy naśladować tych świętych autorów, podejmując się spisywania naszych przemyśleń dotyczących wiary i innych ważnych refleksji.
Mogą to być na przykład modlitwy, które sami stworzyliśmy i chcielibyśmy odmawiać, listy tego, za co jesteśmy wdzięczni, nasze zmartwienia, relacje z wydarzeń danego dnia, a nawet ulubione rodzinne przepisy kulinarne.
Pisanie jest doskonałym sposobem na rozwinięcie myśli, pogłębienie zrozumienia i utrwalenie rozwoju. Nasze zapiski możemy także zachować i przekazywać z pokolenia na pokolenie.
Na początek polecamy wybór pięknego zeszytu i zapisanie tego, jak w tym roku nasza rodzina świętowała Wielkanoc. Do opisu słownego możemy dodać kilka zdjęć. Następnie możemy zanotować własne sposoby wzrostu w wierze na najbliższy czas, a za rok możemy sprawdzić, jak nam poszło.
Dziś świętujemy...