Polacy rozwodzą się częściej i chcą to zrobić jak najszybciej. Wnioski z raportu

W 2021 r. rozwód wzięło aż 60 tys. par, czyli 10% więcej, niż w roku poprzednim. Chociaż rozwód to drugie najbardziej stresujące doświadczenie dla człowieka według kwestionariusza Holmesa i Rahe’a (zaraz po śmierci współmałżonka), liczba rozwiązywanych małżeństw rośnie. Polacy nie są zrażenie skomplikowanymi procedurami.

Coraz więcej rozwodów – bo aż 75,3% – jest przeprowadzanych bez orzekania winy z czyjejś strony – czyli za obopólną zgodą. Autorzy notki stwierdzają, że „decyzje o rozstaniu są lepiej przemyślane, a małżonkowie bardziej zgodni”. Brzmi to paradoksalnie, że zgoda małżonków dotyczy tego, żeby już nie być w małżeństwie. 

Czytaj także:Wczesne małżeństwo = rozwód, a mieszkanie razem przed ślubem zmniejsza jego ryzyko? Naukowcy obalają te mity!

Co więcej, Polacy chcą finalizować rozwód jak najszybciej. Zdecydowana większość rozpraw kończy się przed upływem roku. Jednak prawie połowa ankietowanych chciałaby rozwiązać małżeństwo w ciągu miesiąca.

Autorzy notki doceniają rolę mediatorów, z którymi spotykają się dążący do rozwodu małżonkowie. Niestety nie jest to rola wspierająca trwałość relacji. Mediator ma pomóc skrócić czas trwania rozwodu oraz zmniejszyć jego koszt i związany z tym stres. Skorzystanie z pomocy mediatora może skrócić czas trwania rozwodu do 22 dni.

Wydawać by się mogło, że rolą mediatora jest pomoc w rozwiązaniu konfliktu, ale niekoniecznie przez rozwiązanie małżeństwa. Kamil Jura, prawnik i mediator rozwodowy stwierdza: „Rozwiązanie stanowią mediacje przedrozwodowe, które pomagają wypracować porozumienie, prowadzące do szybkiego i spokojnego rozwodu (podkr. dd). Oszczędzają one stresu rozwodzącym się, a także dzieciom, które nie muszą uczestniczyć w trudnych rozprawach sądowych i angażować się w spory rodziców” – takie zdania możemy przeczytać we wspomnianej notce. 

Autorzy raportu zauważają bardzo ważną rzecz: „Ponad 25% rozwodzących się rodziców zaobserwowało u swoich dzieci zwiększoną płaczliwość, aż 23% obniżone samopoczucie, a niemal 23% dzieci rozstających się par doświadczyło wycofania do świata wewnętrznego. Alarmujące jest również to, że niemal 42% rodziców stwierdza, że ich dzieci ucierpiały w trakcie rozwodu”. (podkr. dd)

Czytaj także:Mniej małżeństw, ale też mniej rozwodów. Jak w ostatnich latach zmieniała się polska rodzina?

Badania pokazują, że dzieci na każdym etapie rozwoju są negatywnie dotknięte przez rozwód rodziców. Niemowlak, gdy zabranie opiekującego się nim dorosłego, odczuwa lęk i traci poczucie bezpieczeństwa. Efektem tego mogą być problemy ze snem i płaczliwość. Dziecko w wieku od 2 do 3 lat, protestuje, gdy dorosły znika z jego życia. Z czasem przychodzi wyciszenie, ale potem rozpacz miesza się z nadzieją, a miłość z nienawiścią.

Przedszkolak gromadzi w sobie wiele trudnych emocji. Może zacząć obwiniać siebie za rozpad małżeństwa rodziców. Niepewność, opuszczenie, utrata bezpieczeństwa skutkują niechęcią do zabawy, agresją, roztargnieniem i objawami psychosomatycznymi, jak bóle brzucha, moczenie.

Dziecko w wieku szkolnym może jednocześnie tęsknić za rodzicem, który odszedł lub też obwiniać matkę, lub ojca za zaistniałą sytuację. Trudne emocje dają swój wyraz w środowisku szkolnym: obniża się jakość nauki, dziecko odczuwa wstyd z powodu swej sytuacji. Obniża się jego samoocena, a wzrasta lęk i agresja.

Rozwód rodziców to ogromne obciążenie zwłaszcza dla dojrzewającego nastolatka, który przeżywa burzę hormonów. Spadają na niego dodatkowe obowiązki, związane z nieobecnością jednego z rodziców. Na to wszystko nakłada się stres, który powoduje obniżenie jakości życia.

Wiem, że rozwód rozwodowi nierówny i czasami jest jedynym ratunkiem dla osoby gnębionej lub doświadczającej przemocy. Wydaje mi się jednak, że zwiększająca się liczba rozwiązywanych prawnie małżeństw nie jest znakiem tego, że tysiące ludzi jest uwikłanych w toksyczne, przemocowe związki i w końcu znaleźni oni siłę, by się z nich wyzwolić.

Czytaj także:Łukasz przetrwał rozwód tylko dzięki adoracji. „To był dla mnie jedyny ratunek”

Wydaje się, że czymś łatwiejszym jest zakończyć jeden proces i rozpocząć nowy – w tym wypadku chodzi o małżeństwo. Można wtedy niejako wrócić do punktu wyjścia. I choć zmieni się jedna strona relacji, to druga pozostanie taka sama – będziemy nią my: z naszymi wadami, zranieniami, zaletami i przekonaniami. Jednocześnie rozwodząc się, ludzie tracą to, co budowali przez wiele lat. Może warto przy pomocy osób trzecich postarać się naprawić to, co już stoi, zamiast wyburzać do końca?

I ostatnia sprawa: wejście w małżeństwo to wzięcie za siebie nawzajem odpowiedzialności. To szczególnie istotne, gdy pojawią się w nim dzieci. Utrata przez dziecko poczucia bezpieczeństwa i stabilności będzie skutkować niepoukładanymi zachowaniami i relacjami w przyszłości. 

— 

Rozwody były zawsze i pewnie będą nam towarzyszyć do końca. Ich zwiększona liczba jest sumą wielu czynników. Myślę, że wśród nich jest zmniejszona umiejętności do pracy nad sobą i relacjami oraz zagubione rozumienie roli odpowiedzialności za innych.

Źródło: Kancelaria Nowy Etap, linia-zdrowia.pl 

Czytaj także:Potwór z moich snów, czyli co straciłem wraz z rozwodem rodziców