separateurCreated with Sketch.

Bliźniacze klasztory św. Emiliana i „wynalezienie” języka hiszpańskiego

Klasztor Yuso

Klasztor Yuso

whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Daniel Esparza - 16.06.23
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Św. Emilian de la Cogolla przepisał Ewangelie i inne rękopisy religijne na wczesną formę języka romańskiego, który ostatecznie przekształcił się we współczesny hiszpański.
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Święty Emilian de la Cogolla (VI wiek) jest wspominany jako patron La Rioja, czyli głównego regionu produkującego wino w Hiszpanii. Jego życie odznaczało się głęboką duchowością, ascezą oraz wkładem w literaturę i architekturę.

Święty Emilian de la Cogolla

Urodzony w mieście Berceo w królestwie Nawarry, Emilian od najmłodszych lat prowadził życie religijne. Już w wieku 20 lat miał zostać pustelnikiem czy też wędrownym mnichem. Mieszkał w górach Bilibio (dzisiejsze Haro La Vieja) lub w pobliżu jednej ze starych rzymskich dróg dziś wchodzących w skład Camino de Santiago.

Ostatecznie zamieszkał w klasztorze, który później przyjął jego imię, czyli klasztorze San Millán de la Cogolla. Co ciekawe, istnieją dwa takie klasztory, jeden tuż obok drugiego. To klasztory Yuso i Suso, słynne „bliźniacze” klasztory San Millán de la Cogolla.

Zgodnie z tradycją św. Jakub towarzyszył św. Emilianowi i obaj pojawili się razem w środku bitwy przeciwko kalifowi kordobańskiemu Abd al-Rahmanowi III w roku 939.

„Bliźniacze” klasztory

Nazwy obu klasztorów, Suso i Yuso, oznaczają w języku kastylijskim odpowiednio „górny” i „dolny”. Suso, „górny” klasztor, jest starszym budynkiem, dlatego uważa się, że został zbudowany na miejscu pustelni, w której żył przyszły święty.

Suso zasłynęło jednak przede wszystkim jako miejsce, w którym po raz pierwszy zapisano frazy w językach kastylijskim i baskijskim. UNESCO uznaje Suso za miejsce narodzin współczesnego pisanego i mówionego języka hiszpańskiego.

„Skuteczny” orędownik

Wpływ św. Emiliana w przestrzeni językowej wykraczał daleko poza sferę religijną. Odegrał bowiem znaczącą rolę w zachowaniu i tłumaczeniu starożytnych tekstów religijnych, przyczyniając się tym samym do rozwoju języka hiszpańskiego. Przepisał Ewangelie i inne rękopisy religijne na wczesną formę języka romańskiego, który ostatecznie przekształcił się we współczesny hiszpański. Wysiłki te odegrały kluczową rolę w ochronie chrześcijańskiego dziedzictwa Hiszpanii podczas kalifatu i promowaniu umiejętności czytania i pisania.

Klasztor Suso, w którym mieszkał św. Emilian, ma ogromne znaczenie historyczne i architektoniczne. Słynie z architektury mozarabskiej, unikalnej mieszanki stylów rzymskiego, wizygockiego i islamskiego, która pojawiła się we wczesnym średniowieczu na Półwyspie Iberyjskim. Struktury klasztoru, charakteryzujące się łukami, motywami dekoracyjnymi i skomplikowaną kamieniarką, pokazują połączenie tak zwanych trzech kultur latynoskich dominujących w regionie.

Nazwy dwóch klasztorów, Suso i Yuso, oznaczają odpowiednio „górny” i „dolny” w archaicznym języku kastylijskim.

Św. Emilian był też znany jako „skuteczny” orędownik. Ludzie darzyli go wielkim szacunkiem, szukali jego rady i polegali na pomocy w trudnych chwilach. Po śmierci Emiliana w 574 r. jego grób stał się miejscem pielgrzymek. Przyciągał odwiedzających z całego świata. Klasztory San Millán de la Cogolla, zarówno Suso, jak i Yuso, rozkwitły jako ośrodki duchowe, jeszcze bardziej wzmacniając dziedzictwo św. Emiliana.

Newsletter

Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.