„Stań w obronie Krzyża!” Podpisy pod inicjatywą trafią do Rady Warszawy

W odpowiedzi na zarządzenie Rafała Trzaskowskiego zakazujące eksponowania symboliki religijnej w budynkach warszawskich urzędów, mieszkańcy stolicy, wspierani przez Instytut Ordo Iuris oraz Centrum Życia i Rodziny, zainaugurowali obywatelską inicjatywę uchwałodawczą „Stań w obronie Krzyża!”.

Do inicjatywy można było dołączyć poprzez specjalny formularz dostępny na stronie wobroniekrzyza.pl. Podpisywać się pod projektem mogli tylko mieszkańcy Warszawy, czyli osoby posiadające prawo głosowania w wyborach do stołecznej Rady Miasta.

„Zachęcamy warszawiaków do wsparcia obywatelskiego projektu uchwały «Stań w obronie Krzyża!». Tysiące podpisów – im więcej, tym lepiej – pokażą Rafałowi Trzaskowskiemu, że mieszkańcy sprzeciwiają się podpisanemu przez niego zakazowi eksponowania Krzyża i symboliki religijnej” – mówił w chwili uruchomienia inicjatywy adw. Nikodem Bernaciak, starszy analityk w Centrum Badań i Analiz Instytutu Ordo Iuris.

Inicjatywa obywatelska jest odpowiedzią na zarządzenie prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego z 8 maja br. w sprawie wprowadzenia „Standardów równego traktowania w Urzędzie m.st. Warszawy”. Zawierało ono w załączniku standard nr 4, zgodnie z którym „w budynkach urzędu dostępnych dla osób z zewnątrz oraz podczas wydarzeń organizowanych przez urząd, nie eksponuje się w przestrzeni (np. na ścianach, na biurkach) żadnych symboli związanych z określoną religią czy wyznaniem. Nie dotyczy to symboli religijnych noszonych przez osoby pracujące w urzędzie na użytek osobisty, np. w formie medalika, tatuażu, opaski na ręku”.

Obywatelski projekt stanowiska Rady miasta stołecznego Warszawy przywołuje w swoich motywach preambułę Konstytucji RP z 1997 r., bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego z 1990, 2010 i 2013 r., uchwałę Sejmu z 2009 r. i Senatu z 2010 r., preambułę Prawa oświatowego z 2016 r. i rozporządzenia wykonawczego z 1992 r. do tej ustawy, jak również słynne orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 2011 r. potwierdzające, że obecność krzyża w przestrzeni publicznej nie narusza przepisów Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Wszystkie te dokumenty jednoznacznie świadczą o tym, że symbolika krzyża wykracza poza kontekst ściśle religijny. Jest ona powszechnie zrozumiała, pozytywna dla kultury nie tylko chrześcijańskiej, lecz wręcz ogólnoludzkiej, gdyż symbol ten uosabia uniwersalne wartości – prawdę, sprawiedliwość, dobro i piękno, gotowość do poświęcenia dla drugiego człowieka, wolność ojczyzny.

Z tej przyczyny projekt przewiduje, że Rada Miasta wezwałaby do poszanowania wiary, tożsamości narodowej i kulturowej mieszkańców Warszawy, w tym poprzez uświęcone wielusetletnią tradycją umieszczanie symboli tej wiary i tożsamości w ratuszu, radzie miasta, urzędach dzielnic czy innych miejscach publicznych. Każdy ma prawo do obecności krzyża i symboliki religijnej w swoim miejscu pracy, w tym do eksponowania ich np. na swoim biurku czy ścianie. Prawo to posiadają również osoby zatrudnione przez Urząd Miasta w odniesieniu do przestrzeni budynków urzędu.

Obywatelski projekt stanowiska zawiera także jednoznaczną ocenę, że standard nr 4 wspomnianego zarządzenia Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w całości, w odniesieniu do krzyża i symboliki religijnej, godzi w zagwarantowaną w art. 53 ust. 2 Konstytucji RP wolność religii, obejmującą „wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie”. Uderza on także w ustanowioną przez art. 25 ust. 2 Konstytucji RP zasadę zachowywania przez władze publiczne bezstronności w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych oraz zapewniania swobody ich wyrażania w życiu publicznym, jak również współdziałania państwa, kościołów i innych związków wyznaniowych dla dobra człowieka i dobra wspólnego.

W związku z tym, Rada Miasta, przyjmując to stanowisko, wyraziłaby także poparcie dla wszelkich zgodnych z prawem działań mających na celu wyeliminowanie standardu nr 4 z obrotu prawnego – w szczególności poprzez zaskarżanie tego zarządzenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Filip Bator/Ordo Iuris, lk