Jezus zadaje nam pytanie, na które musimy odpowiedzieć [Komentarz do Ewangelii]

Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 8, 27-35)

Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?»

Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».

On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.

I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.

Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».

Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je».

Ewangelia na 24. niedzielę zwykłą, stawia przed nami fundamentalne pytanie: Kim jest Jezus? Jezus pyta swoich uczniów: „Za kogo uważają Mnie ludzie?” . To pytanie jest aktualne również dla nas współczesnych. Każdy z nas musi sobie na nie odpowiedzieć, bo od tego zależy nasze życie.

Piotr, mówiąc „Ty jesteś Mesjasz” , wyznaje, że Jezus jest Chrystusem, Pomazańcem Bożym, obiecanym Zbawicielem. Jednak zaraz potem Jezus zaczyna mówić o swojej męce i śmierci krzyżowej. Uczniowie nie rozumieją tego, bo wyobrażali sobie Mesjasza jako potężnego władcę, który oswobodzi Izrael spod panowania Rzymian. Tymczasem Jezus mówi o cierpieniu i poniżeniu.

Jezus wyjaśnia, że droga do chwały prowadzi przez krzyż. Aby zbawić ludzkość, musi cierpieć i umrzeć. Mówi: „Kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Naśladowanie Chrystusa oznacza gotowość do ponoszenia ofiar i wyrzeczeń dla dobra innych.

Dla wielu ludzi jest to trudna prawda. Wolą wygodne życie, bez wyrzeczeń. Ale Jezus mówi jasno: „Kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je”. Paradoksalnie, to nie egoistyczne dążenie do własnego szczęścia, ale ofiarna miłość prowadzi do prawdziwego spełnienia.

Ewangelia ta jest wezwaniem do nawrócenia. Jezus pyta każdego z nas: „A wy za kogo Mnie uważacie?”  Musimy odpowiedzieć na to pytanie naszym życiem. Czy jesteśmy gotowi wyrzec się siebie, wziąć swój krzyż i pójść za Jezusem? Czy potrafimy kochać tak, jak On nas umiłował?

To trudne wezwanie, ale Jezus daje nam siłę, by je podjąć. On pierwszy wziął na siebie krzyż naszych grzechów i zwyciężył śmierć. Teraz zaprasza nas, byśmy stali się Jego uczniami i świadkami Jego miłości w świecie. Jeśli zaufamy Mu i pójdziemy Jego drogą, On da nam udział w swojej chwale.