Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Kanonizacja Andrzeja Boboli była wyjątkowa nie tylko dlatego, że odbyła się w Niedzielę Wielkanocną - czego Kościół teraz zasadniczo nie praktykuje. I nie tylko dlatego, że była pierwsza kanonizacją Polaka po niemal dwóch wiekach. Przede wszystkim odbiła się szerokim echem. Udało się na nią z Polski do Rzymu kilkadziesiąt tysięcy osób. Mówiono o niej w kościołach i w mediach.

O. Andrzej Bobola urodził się w 1591 r., a zginął śmiercią męczeńską 16 maja 1657 r. z rąk Kozaków w 1657 r. w Janowie Poleskim, na terenie dzisiejszej Białorusi. Został beatyfikowany w 1853 r. Od chwili, gdy w 1918 r. Polska odzyskała niepodległość, do Stolicy Apostolskiej popłynęły liczne prośby o jego kanonizację. Takie prośby wystosowali m.in. polscy biskupi i naczelnik państwa Józefa Piłsudski.
W Polsce wiele osób uważało, że to właśnie orędownictwo bł. Andrzeja Boboli walnie przyczyniło się do odrodzenia państwa po rozbiorach i uratowania przed nawałą bolszewicką w 1920 r.

Cuda kanonizacyjne
Podstawą kanonizacji, czyli uznania, że dana osoba jest w niebie, i że Bóg życzy sobie, aby była ona otaczana czcią na ziemi, było uznanie dwóch uzdrowień jako cudów dokonanych za wstawiennictwem Andrzeja Boboli.

Pierwszym było uleczenie w 1933 s. Alojzy Dobrzyńskiej z rakowatego owrzodzenia trzustki. Kiedy choroba spowodowała już bardzo ciężki stan chorej, jej współsiostry rozpoczęły nowennę przez wstawiennictwo bł. Andrzeja Boboli. Jednak kiedy zakonnica zgłosiła się do szpitala, by poddać się umówionej operacji, lekarze nie znaleźli nawet śladu dolegliwości.
Drugim cudem było uleczenie Idy Kopeckiej w 1922 r. Kobieta, dotknięta chorobą kości, poddała się niefortunnej kuracji promieniami Roentgena, podczas której doznała ciężkich oparzeń skóry na brzuchu. Lekarze uznali te rany za nieuleczalne i powiedzieli jej, że wkrótce umrze. Znajomy jezuita dał kobiecie relikwie bł. Andrzeja Boboli i przyrzekł odprawić Mszę św. o uzdrowienie za przyczyną męczennika. „Przyłożyłam relikwie do ciała obok rany, przyklękłam i pomodliłam się krótko: bł. Andrzeju Bobolo, uproś mi uzdrowienie, o ile to jest zgodne z wolą Bożą” – opisała później Kopecka. Następnego dnia po przyłożeniu relikwii wyzdrowiała.
![„Pukał po nocach do moich drzwi”. Jak św. Andrzej Bobola objawiał się pewnemu proboszczowi? [wywiad]](https://wp.pl.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2022/07/shutterstock_1402385288.jpg?resize=300,150&q=75)
Pospolite ruszenie do Rzymu
Kanonizacja bł. Andrzeja Boboli odbyła się w Wielkanoc, 17 kwietnia 1938 r. Razem z polskim męczennikiem zostali kanonizowani Włoch Giovanni Leonardi i Hiszpan Salvatore da Horta.
Była to pierwsza kanonizacja Polaka od czasów Jana Kantego, czyli od 1767 roku. W Polsce transmitowano ją przez radio. Na wiele dni przed rzymską uroczystością w prasie i radiu w Polsce ukazywały się obszerne zapowiedzi i informacje o błogosławionym, a później relacje z kanonizacji. Na uroczystość pojechało z kraju, jak szacował „Kurier Poznański”, około 40 tys. osób. Biskupi zachęcali, żeby z każdej parafii udał się do Rzymu co najmniej jeden delegat.
Większość pielgrzymów dotarła na miejsce pociągami. Organizacja podróży była skoordynowana – uruchomiono pociągi, które pojechały do Rzymu różnymi trasami. Krajowy punkt zborny mieścił się w Katowicach, skąd od 12 kwietnia codziennie wyjeżdżało kilka składów pielgrzymkowych. Wielu biskupom wyjeżdżającym do Rzymu urządzano oficjalne pożegnania na dworcach.
Koszt wyjazdu wraz z wyżywieniem wynosił średnio 150 zł, co stanowiło równowartość pensji średnio uposażonego nauczyciela szkoły podstawowej i było kwotą znacznie niższą niż ceny podobnych wyjazdów pątniczych i turystycznych. Jak to często bywa przy takich wydarzeniach, niektóre pielgrzymki miały również dodatkowo opcję zwiedzania po drodze atrakcyjnych turystycznie miejscowości, takich jak Wiedeń, Wenecja, Florencja czy Capri.
![Książę Lubomirski „przy szpadzie” i 400 dzieci komunijnych. Powrót relikwii św. Andrzeja Boboli w 1938 r. [GALERIA]](https://wp.pl.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2024/06/Projekt-bez-nazwy37.jpg?resize=300,150&q=75)
Niezwykle uroczysta kanonizacja Andrzeja Boboli
Uroczystości kanonizacyjne poprowadził Pius XI. Papież choć był już bardzo schorowany i to wydarzenie było jego pierwszym publicznym wystąpienie w tamtym roku i jednym z ostatnich w życiu. Podczas kanonizacji Ojcu Świętemu towarzyszyło 26 kardynałów, w tym. kard. Aleksander Kakowski, 20 polskich biskupów i generał jezuitów o. Włodzimierz Ledóchowski. Podczas uroczystości przy tronie papieskim stało, w mundurach i ze sztandarem, 50 polskich kadetów.
Jak skrupulatnie odnotowała prasa, bazylika watykańska została na tę okazję wyjątkowo uroczyście przystrojona i rzęsiście oświetlona.
Po kanonizacji sekretarz stanu kard. Eugenio Pacelli (późniejszy papież Pius XII) ogłosił decyzję Ojca Świętego, że relikwie św. Andrzeja Boboli trafią do Warszawy. Ich podróż po kraju była kolejnym ważnym wydarzeniem. Relikwie do dzisiaj spoczywają w sanktuarium w Warszawie.
Więcej o kanonizacji oraz o św. Andrzeju Boboli: