Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Eucharystia źródłem powołań
W ostatnich latach amerykański Kościół obserwuje znaczący wzrost liczby powołań kapłańskich w diecezjach, w których rozwija się kult Eucharystii i adoracja Najświętszego Sakramentu. Badania Instytutu CARA jednoznacznie pokazują, że aż 78 procent kandydatów do święceń w 2025 roku regularnie uczestniczyło w adoracji eucharystycznej jeszcze przed wstąpieniem do seminarium.
Nie są to jedynie dane statystyczne, ale konkretny owoc duszpasterskich działań. W diecezji Wichita w stanie Kansas, gdzie od lat 90. rozwijano całodobową adorację w wielu parafiach, liczba powołań wzrosła tak bardzo, że diecezja zaczęła być postrzegana jako wzór dla innych.
Kaplica, w której Bóg mówi
Przykład ks. Roberta Bollingera z archidiecezji Filadelfii pokazuje, jak wielką rolę odgrywa adoracja w procesie rozeznania powołania. Młody mężczyzna, stojący przed życiowymi wyborami, znalazł w kaplicy adoracji przestrzeń, by rozmawiać z Bogiem o swojej przyszłości. „Nie musiałem niczego udowadniać. Nie musiałem nic robić, tylko siedzieć i pozwolić się kochać” – mówi dziś ksiądz Bollinger.
Ojciec Garett Burns, dyrektor ds. powołań w diecezji Wichita, zauważa, że adoracja jest często pierwszym miejscem, w którym młodzi katolicy sami, z własnej woli, wybierają Boga. To już nie modlitwa z przymusu, ale świadoma decyzja, by wejść w relację z Chrystusem. Właśnie ta dobrowolność sprawia, że wiara przestaje być tylko tradycją czy obowiązkiem, a staje się żywym doświadczeniem.
Dzięki adoracji młodzi ludzie odkrywają, że chcą być z Bogiem – nie dlatego, że ktoś tego od nich oczekuje, ale dlatego, że sami tego pragną. To fundamentalna zmiana perspektywy, która pozwala im otworzyć serce na głos powołania.
Osobista relacja z Chrystusem
Formatorzy powołań podkreślają, że adoracja to czas, w którym kandydaci do kapłaństwa uczą się najważniejszego – osobistej relacji z Jezusem. Ojciec Paul Hrezo z Papieskiego Kolegium Józefinum w Ohio zwraca uwagę, że właśnie ta relacja staje się punktem odniesienia dla całego życia księdza.
Prezbiter ma być człowiekiem Eucharystii – nie tylko jako sprawujący sakramenty, ale przede wszystkim jako ten, który trwa przy Jezusie. Adoracja przygotowuje do tego trwania. Uczy wierności, ciszy, zaufania. Uczy bycia dla Boga i z Bogiem – bez warunków i bez pośpiechu.
Źródło: misyjne.pl