Ona jest zakonnicą, a jej syn biskupem: niesamowita historia siostry Sebastiany

Razem ucieleśniają głęboką wiarę, która dla nich obojga przekształciła się w powołanie.

W sercu Brazylii, w stanie Mato Grosso do Sul, wyjątkowa historia matczynej miłości, wiary i powołania łączy biskupa Dourados, bpa Henrique Aparecido de Lima, i jego matkę, siostrę Sebastianę Onofre Lima. Wdowa z dziewięciorgiem dzieci, jest obecnie zakonnicą w Zgromadzeniu Redemptorystów. Było to marzenie z dzieciństwa, które spełniła dzięki wsparciu swojego syna biskupa.

Sebastiana wyszła za mąż w bardzo młodym wieku. Było to małżeństwo zaaranżowane przez jej ojca, aby pomóc jej rodzinie w trudnej sytuacji finansowej. “Od czasu mojego małżeństwa” - powiedziała siostra Sebastiana agencji ACI Prensa - “zawsze prosiłam Boga, aby działał w moim życiu i w życiu moich dzieci. Zmiłował się nade mną, ponieważ kiedy składamy Mu obietnicę, On nigdy o niej nie zapomina i zaszczycił mnie łaską powołania mojego syna i mojego własnego". Swoje powołanie mogła zrealizować dopiero po 36 latach małżeństwa, w wieku 55 lat, kiedy zmarł jej mąż.

„Od dziecka słyszałem, jak mówiła: »Nie chciałam wychodzić za mąż, chciałam być zakonnicą«”, wspomina jej syn, bp Henrique. Jego ojciec, który stał się katolikiem dzięki swojej żonie, powiedział mu nawet przed śmiercią: „Pomóż swojej matce pójść do klasztoru, to jej marzenie”.

Dziś, w wieku 80 lat, poświęca się modlitwie i towarzyszeniu kobietom w trudnej sytuacji w zgromadzeniu, które przyjmuje wdowy pragnące prowadzić życie zakonne. "Jestem szczęśliwa jako zakonnica! Kocham tę pracę, modlitwę, uzdrawianie, ponieważ moim pragnieniem zawsze było przywracanie życia, wyciąganie tych ludzi z pustyni i prowadzenie ich ku godnemu życiu", mówi siostra Sebastiana.

Jeśli chodzi o jej syna, nie waha się on opisać swojej matki jako „promotorki powołania”, ponieważ to ona zainspirowała jego powołanie do kapłaństwa, na długo przed tym, jak wspierał ją w jej drodze do życia zakonnego.

"W domu co wieczór odmawialiśmy różaniec. Potem wszyscy kładli się spać, a moja mama kontynuowała modlitwę" - wspomina bp Henrique. On z kolei poczuł wezwanie Boga w wieku 6 lat. A gdy tylko skończył 14 lat, zdecydował się pójść do seminarium, gdzie ukończył studia podstawowe.

Jego rodzinie brakowało pieniędzy i w wieku 22 lat musiał opuścić seminarium, aby pomóc rodzicom, ale także odłożyć trochę pieniędzy na kontynuowanie studiów. Pracował na wsi i jako kierowca ciężarówki. W 1991 r., w wieku 26 lat, mógł kontynuować naukę, a w 1999 r., w wieku 35 lat, został wyświęcony na kapłana redemptorystę.

Później został mianowany biskupem Dourados przez papieża Franciszka. Święcenia biskupie przyjął 30 stycznia 2016 roku, co było wielką radością dla jego matki. „Rodzina jest kolebką powołań” i to z niej „rodzą się mężczyźni, ludzie, którzy służą, aby pracować na Bożej drodze”, mówi siostra Sebastiana, która często odwiedza swojego syna. Ze swojej strony bp Henrique wyznaje, że czuje wsparcie i modlitwy swej matki w wykonywaniu swojej posługi: "Jestem pewien, że dużo modli się za diecezję, za mnie i za pracę. Nie ma więc wątpliwości, że jest wielkim wsparciem”.

Dziś matka i syn przeżywają swoje powołanie na równoległych, ale głęboko zjednoczonych ścieżkach. Ona, służąc najbardziej potrzebującym; on, kierując swoją diecezją. Jest to rzadka i wzruszająca historia, w której wiara przekazana przez matkę staje się wspólnym powołaniem.