Święty, który narodził się po śmierci matki. Dlaczego potrzebujemy dziś wstawiennictwa św. Rajmunda?

Święty Rajmund Nonnat urodził się w 1204 roku w Portell, w dawnej Koronie Aragonii. Jego matka zmarła tuż przed porodem, a chłopiec przyszedł na świat dzięki cesarskiemu cięciu. To dramatyczne wydarzenie nadało mu przydomek Nonnatus – „nienarodzony”.

Od tamtej chwili Rajmund uznawany jest za patrona kobiet w ciąży, rodzących, położnych, noworodków i dzieci nienarodzonych. W czasach, gdy spada liczba urodzeń i coraz częściej podważa się wartość życia poczętego, jego postać staje się wymownym znakiem sprzeciwu wobec kultury odrzucenia.

W 2020 roku papież Franciszek zachęcał pary pragnące potomstwa, by modliły się właśnie do św. Rajmunda. W ten sposób Kościół przypomina, że każde życie – nawet to, które wydaje się niemożliwe – jest darem Boga.

Rodzina Rajmunda długo modliła się o potomstwo, zawierzając swe pragnienia Matce Bożej. Kiedy wreszcie pojawiło się dziecko, śmierć matki przyćmiła radość oczekiwania. Ocalały chłopiec został ochrzczony i otoczony modlitwą a maryjna duchowości kształtowała jego serce od najmłodszych lat.

Dorastając, Rajmund chętnie uczestniczył w życiu parafii, a modlitwa przed kapliczką Maryi dawała mu siłę w chwilach prób. Gdy jego ojciec próbował odwieść go od drogi powołania, powierzając mu gospodarstwo, Rajmund tylko bardziej umocnił się w swojej decyzji służby Bogu. Ostatecznie złożył ślub czystości i oddał się całkowicie Maryi.

To zawierzenie sprawiło, że także w dorosłym życiu – jako zakonnik i misjonarz – Rajmund potrafił podejmować najtrudniejsze decyzje, nawet oddanie własnej wolności dla ocalenia innych.

Rajmund wstąpił do młodego wtedy Zakonu Mercedariuszy, założonego przez św. Piotra Nolasco. Celem wspólnoty było wykupywanie chrześcijan z niewoli muzułmańskiej. Rajmund nie tylko uczestniczył w tych misjach, ale nieraz sam ryzykował życie.

Kiedy zabrakło mu pieniędzy na wykup jednego z jeńców, oddał się w niewolę w jego miejsce. To bohaterstwo poruszyło zarówno chrześcijan, jak i muzułmanów. Jednak za głoszenie Ewangelii spotkały go okrutne tortury – oprawcy przebili mu wargi i zamknęli usta kłódką, by nie mógł więcej mówić o Chrystusie.

To milczące męczeństwo stało się jego znakiem rozpoznawczym: usta zamknięte przez ludzi, ale serce szeroko otwarte dla Boga i cierpiących. 

Rajmund zmarł 31 sierpnia 1240 roku, mając zaledwie 40 lat. Jego grób szybko stał się miejscem licznych cudów, a w XVII wieku papież Aleksander VII ogłosił go świętym dla całego Kościoła.

Dziś jest patronem położnych, matek i dzieci nienarodzonych. W czasach kryzysu demograficznego i ofensywy praw podważających wartość życia, św. Rajmund uczy nas odwagi w obronie najbardziej bezbronnych.

Jego życie przypomina, że miłość i ofiara zawsze zwyciężają. Św. Rajmund Nonnat staje się orędownikiem dla wszystkich, którzy walczą o dar życia – od pierwszego oddechu aż po naturalny kres.