Muzyka, która zbliża do Boga. Poznań Katharsis Festival wraca – dołączysz? [zdjęcia]

To nie był tylko cykl koncertów. Poznań Katharsis Festival okazał się miejscem, gdzie ludzie modlą się, słuchają, rozmawiają i… naprawdę stają się wspólnotą. Jeśli chcesz doświadczyć sztuki, która przywraca harmonię, sprawdź, co czeka cię w nowej edycji.

Poznań Katharsis Festival narodził się jako owoc chrześcijańskiego dziedzictwa i pragnienia, by muzyka święta znów brzmiała żywo. Ubiegły rok pokazał, że to działa. W kamienicy przy Alei Wielkopolskiej – Centrum Kultury Fundacji Świętego Benedykta – od progu czuć było ruch i ciepło: próby scholi, rozmowy przy kawie, warsztaty, mikro-odprawy, serdeczne „dzień dobry” do tych, których widzi się pierwszy raz, a jakby „od zawsze”. Niby festiwal, a w środku – dom.

Gościem, o którym mówiło pół miasta, był Marcel Pérès – legenda badań nad chorałem starorzymskim i założyciel Organum Ensemble. Jego warsztaty i program „Incarnatio Verbi” pokazały, jak starożytne melodie wciąż potrafią dźwigać serce. Obok nazwisk-ikon – „zwykli” uczestnicy: amatorzy i profesjonaliści, którzy śpiewali ramię w ramię w Chórze Festiwalowym. Skutek? Mniej „wydarzenia”, więcej spotkania.

Kulminacją była modlitwa nieszporów z XII-wiecznym „Ludus Danielis” w kościele oo. jezuitów (dawniej dominikanów). Żaden „koncert w świątyni”, lecz modlitwa, w którą wpleciono dramat liturgiczny – gest, krok, śpiew podporządkowane rytmowi Kościoła. Schola Węgajty, z Marcinem Bornusem-Szczycińskim, poprowadziła nas tak, że biblijne postaci zdawały się schodzić z kart Pisma. Po „amen” długo brzmiało jeszcze „amen” w sercu.

Festiwal ma swój styl: wielkie nazwiska, zero zadęcia. Nigel North – jeden z najwybitniejszych lutnistów – grał kameralnie i poruszająco. Bisował, wplótł „Yesterday”, jakby chciał powiedzieć: dobra melodia to most przez wieki. Następnego dnia… uczył. Indywidualne lekcje, ciche korekty, młodzi lutniści z notatnikami – tak buduje się tradycję. A potem Klub Festiwalowy: jam session w Domu Tramwajarza, spontaniczne śpiewanie, rozmowy do późna. Sztuka nie kończy się na scenie.

Nie tylko śpiew. Była także Littera divina – kaligrafia średniowieczna Daniela Dostala. Miejsca rozeszły się szybciej, niż planowano. To ważny znak: ludzie chcą dotknąć form, które porządkują myśl i zmysły. Chcą uczyć się piękna, które wymaga skupienia. A festiwal daje przestrzeń, by spróbować – bez pośpiechu, z życzliwym prowadzeniem.

Finał? Włoski zespół Micrologus. Laudy, dawne tańce, Florencja Wawrzyńca Wspaniałego i cień Savonaroli – sacrum i profanum, które nie walczą, lecz się dopełniają. Publiczność reagowała jak na dobrym rockowym koncercie, tylko zamiast dymu – czysta radość. Po trzecim bisie wychodziło się w jesienny chłód z poczuciem, że człowiek jest bardziej „zebrany”.

Bo to nie jest kolejny „line-up”. To katharsis w klasycznym znaczeniu: oczyszczenie przez kontakt z pięknem i powrót do harmonii. Muzyka dawna – od chorału po ars nova – w kontekście liturgii, nie obok niej. Mistrzowie światowego formatu i możliwość uczenia się u źródeł. Wspólnota, w której nikt nie pyta „kim jesteś?”, tylko „siadasz z nami?”. Jeśli szukasz miejsca, gdzie kultura i modlitwa znów mówią jednym językiem – to jest to.

Festiwal wyrósł z chrztu i prowadzi do Źródła. Daje chwilę wytchnienia, porządkuje wewnętrzny rytm, otwiera na modlitwę. Może właśnie tego dziś najbardziej potrzebujemy: posłuchać Słowa, które staje się dźwiękiem, i dźwięku, który prowadzi do Słowa. Do zobaczenia na kolejnej edycji. Przyjdź, posłuchaj, pomódl się – i zostań.

*

Program tegorocznego Poznań Katharsis Festival skupia się na koncertach muzyki średniowiecznej i barokowej, wydarzeniach edukacyjnych oraz spotkaniach z artystami i autorami, odbywających się w dniach 2–5 oraz 27 października 2025 roku.

Poznań Katharsis Festival to wyjątkowe wydarzenie, które łączy tradycję, historię i muzykę w zabytkowych przestrzeniach Poznania, oferując zarówno koncerty, jak i aktywności edukacyjne oraz integracyjne.