Aborcja prawem człowieka? Chrześcijanie w tym laickim kraju stawili opór

Projekt rezolucji zgłoszony przez lewicowo-liberalną partię Demokraci 66 (Democraten 66), wspierany przez centroprawicową Partię Ludową na rzecz Wolności i Demokracji (VVD), Partię Socjalistyczną, Zieloną Lewicę oraz Partię Pracy, zakładał wezwaniu rządu do aktywnego poparcia wpisania prawa do aborcji do kluczowych traktatów europejskich i międzynarodowych. Za projektem głosowali również deputowani paneuropejskiej partii Volt Nederland oraz Partii na rzecz Zwierząt. Projekt poparł także rząd Holandii.

Przeciwko projektowi wystąpiły ugrupowania prawicowe: konserwatywna kalwinistyczna Polityczna Partia Protestantów (SGP), Unia Chrześcijańska (ChristenUnie) oraz Forum na rzecz Demokracji (FVD). Te partie złożyły własny wniosek przeciwny, w którym domagały się, aby rząd sprzeciwiał się inicjatywom Unii Europejskiej mającym na celu wpisanie tzw. prawa do aborcji do traktatów europejskich.

W okresie poprzedzającym głosowanie holenderskie Centrum Reform Bioetycznych (Dutch Centre for Bio-Ethical Reform – DCBR) organizowało akcje mające na celu edukowanie parlamentarzystów i społeczeństwa. Przed budynkiem parlamentu rozdawano broszury promujące ochronę życia nienarodzonych oraz pokazywano plakaty z zdjęciami ofiar aborcji. Irmgard Averesch z DCBR zwróciła uwagę, że parlamentarzystom wysłano neutralne materiały informacyjne z opisami i zdjęciami procedur aborcyjnych, aby uświadomić im, co dokładnie jest przedmiotem głosowania.

Deputowani z ugrupowań konserwatywnych, jak Chris Stoffer (SGP) i Gideon van Meijeren (FVD), podkreślali człowieczeństwo dzieci nienarodzonych oraz fakt, że temat aborcji dotyczy dwóch istnień ludzkich – matki i dziecka.

Rezolucja została odrzucona w Tweede Kamer. Opozycja stanowczo argumentowała, że uznanie aborcji za prawo człowieka mogłoby wyciszyć prawo do sprzeciwu sumienia i osłabić ochronę życia nienarodzonych, co miałoby poważne konsekwencje moralne i prawne.

Decyzja holenderskiego parlamentu ma szczególne znaczenie w kontekście intensywnych działań na rzecz rozszerzenia praw aborcyjnych w wielu krajach Europy Zachodniej. Przykładem takich działań jest dekryminalizacja aborcji w Anglii i Walii czy inicjatywy Parlamentu Europejskiego zmierzające do wpisania tzw. prawa do aborcji do Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

Odrzucenie projektu rezolucji przez holenderski parlament to ważny sygnał sprzeciwu wobec rozszerzania praw aborcyjnych na poziomie europejskim i międzynarodowym. Jest to triumf środowisk pro life i ugrupowań konserwatywnych w kraju uważanym za lidera liberalizmu, pokazujący, że możliwe jest przeciwstawienie się postępującym tendencjom ograniczającym ochronę życia nienarodzonych.

Polityka to jednak nie wszystko, nie możemy zapominać, że za wieloma aborcjami stoją złożone ludzkie dramaty. Dlatego potrzebna jest modlitwa, ale także społeczne zaangażowanie. Szczególnie w postaci konkretnego wsparcia dla kobiet, które z różnych względów mogą podjąć tragiczną dla dziecka i siebie decyzję. To już zaś może stać się zadaniem dla każdego z nas.