Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Imię niezgodne z tradycją
Karol Wojtyła został wybrany na papieża w poniedziałek, 16 października 1978 r. O 18:18 z komina nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym, a o 18:45 świat poznał imię nowego papieża: Jan Paweł II. Podobno Karol Wojtyła chciał przyjąć imię Stanisław I – na cześć patrona Polski i Krakowa, którego był biskupem, ale zwrócono mu uwagę, że nie jest to zgodne z rzymską tradycją.
Polak wybrał podwójne miano: Jan Paweł II. Dlaczego zdecydował się właśnie na nie?
Hołd dla Jana Pawła I
Poprzednik Polaka sprawował posługę piotrową zaledwie przez 33 dni. Wybór papieża był hołdem dla Albino Lucianiego i deklaracją pragnienia kontynuowania jego posługi. Jan Paweł II – podobnie jak zmarły poprzednik – zrezygnował z uroczystej koronacji papieskiej.
Tak o swojej decyzji pisał w encyklice „Redemptor hominis”:
Przyjąłem również te same imiona, jakie wybrał mój umiłowany Poprzednik Jan Paweł I. Już bowiem w dniu 26 sierpnia, kiedy wobec Świętego Kolegium ujawnił, że chce się nazywać Jan Paweł — a ta dwoistość imienia była bez precedensu w historii — dostrzegłem w tym jakby wymowny znak łaski na drodze nowego pontyfikatu. A ponieważ pontyfikat ten trwał tylko 33 dni, wypada mi go nie tylko kontynuować, ale niejako podjąć w samym punkcie wyjścia, o którym świadczy naprzód wybór tych dwu właśnie imion (RH, 2).
Zdjęcia z konklawe, które wybrało Jana Pawła II:
![{"rendered":"Konklawe 1978, kt\u00f3re wybra\u0142o Karola Wojty\u0142\u0119 na papie\u017ca Jana Paw\u0142a II [GALERIA]"}](https://wp.pl.aleteia.org/wp-content/uploads/sites/9/2019/10/en_00945120_5642.jpg?w=620&h=310&crop=1?resize=620,310&q=75)
Kontynuator ojców Soboru
Wybór dwóch imion, które nosili papieże Soboru Watykańskiego II, był także powiedzeniem Kościołowi, że nowy Ojciec Święty chce wchodzić w nowe tysiąclecie w ich duchu i łączności z 2000-letnią historią wspólnoty Kościoła. Pisał o tym:
Poprzez te dwa imiona i dwa pontyfikaty nawiązuję łączność z całą tradycją tej świętej Stolicy, z wszystkimi Poprzednikami w wymiarze tego dwudziestego stulecia i w wymiarze stuleci poprzednich, łącząc się coraz dalszymi jakby etapami z całą tą ciągłością posłannictwa i służby, która wyznacza szczególne miejsce Stolicy Piotrowej w Kościele. Jan XXIII i Paweł VI stanowią etap, do którego bezpośrednio pragnę nawiązywać – próg, od którego wspólnie poniekąd z Janem Pawłem I zamierzam iść ku przyszłości, kierując się tym bezgranicznym zaufaniem oraz posłuszeństwem wobec Ducha, którego Chrystus Pan obiecał i zesłał swojemu Kościołowi (RH, 2).
Źródło: vaticannews.va, vatican.va, brittanica.com
