Czasem myślimy, że powinniśmy zrobić wszystko, aby ułatwić naszym dzieciom wykonywanie obowiązków. Sądzimy, że dobrze robimy, usuwając wszelkie nierówności, proponując minimum wysiłku i łagodną wersję dyscypliny. Czasem obawiamy się, że umieszczamy poprzeczkę zbyt wysoko. Fatalny błąd. To nie wymagania budzą lęk, ale ich brak!
To, czego poszukuje młody człowiek, pełen entuzjazmu charakterystycznego dla młodości, to trudności do pokonania. Odpowiedź, którą Jezus daje bogatemu młodzieńcowi potwierdza tę prawidłowość: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną” (Mt 19, 21).
Co na ten temat mówi Bóg?
Pan nie proponuje niewielkich, rozsądnych wymagań możliwych do spełnienia dla każdego: On domaga się wszystkiego! Chce więcej niż tylko poprawności. Również Apostołowie w odpowiedzi na wymagania Jezusa omal nie protestują: „Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: «Któż więc może się zbawić?». Jezus spojrzał na nich i rzekł : «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe” (Mt 19, 25-26). A gdy Jezus mówi o tym, by wziąć swój krzyż i pójść za Nim, nie boi się, że odstraszy tym przeciętnych uczniów. Stawia maksymalnie wysokie wymaganie, jedyne, które jest tego warte.
Proponowanie łatwych dróg to rola szatana. To właśnie czyni z Chrystusem, proponując Mu zamianę kamieni w chleb w chwili głodu. Nie brakuje dziś propozycji łatwego życia. Jesteśmy przesyceni propozycjami wszelkiego rodzaju ułatwień. Wystarczy tylko podnieść oczy, by zobaczyć kolejną ofertę dnia, darmowe pieniądze, podróż marzeń, niedrogi samochód itd.
Jakie są wymagania dla chrześcijanina?
Pomimo przeciwnych wiatrów i opinii, nie brak dziś młodych ludzi pełnych ideałów, poszukujących wysokich wymagań, gotowych ponieść ich koszty, gotowych wyruszyć w drogę stromymi ścieżkami. Być może to, czego brakuje, to dorośli, mający odwagę żądać tego, czego żąda Pan; święci, którzy mieliby odwagę powtórzyć za św. Pawłem: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Kor 11, 1).
Młodzi nie dążą do tego, by było łatwiej, ale do tego, co bardziej wymagające. Nie do przeciętnych wymagań, ale do wymagań wielkich i szlachetnych, które warte są tego, by oddać za nie życie. „Każdy, który staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię” (1 Kor 9, 25-26).
Alain Quilici
Czytaj także:
Stephen Baldwin: Wiara wymaga konsekwencji w pójściu za Jezusem
Czytaj także:
Ks. Marek Dziewiecki: Kochać dziecko, to wspierać i stawiać wymagania
Dziś świętujemy...